Şêx Mistefayê Sîsî (Feyzî) Osmanlı’nın son dönem müderis ve alimlerindendir. Feyzî 1848 yılında Diyarbekir’ın Lice ilçesinin Sis (Yolçatı) köyünde dünyaya gelmiştir. Medrese tahsilinden sonra ilmi icazetini Seydayê Licîden ve tasavuf-tarikat icazetini de Hezan Dergahı şeyhi Şêx Ebdilqadirê Hezanî’den almıştır. Şêx Mistefa irşad için şeyhi tarafından görevlendirildikten sonra o da 1899da Sîs köyünden Karakoçan’ın Qewman (Yücekonak) köyüne yerleşir ve bölgede yıllarca irşad görevini yerine getirmiştir. Fakat mürşidine olan hasreti ve ayrılık acısı da etkisini gösterir, çünkü şeyhinden ayrılmıştır. Şeyhine olan sevgisini ve ayrılık acısını medhiye ve mersiyelerle dile getirmiştir. Eldeki verilere göre şimdiye kadar üç şiiri yayınlanmıştır. Şimdiye kadar yayımlanmamış Feyzi mahlasıyla iki yeni şiiri elimize geçmiştir ve bu çalışmamızın konusunu oluşturmaktadır. Bu çalışmada bu iki şiirini şekil ve içerik yönünden değerlendirip elyazmalarıyla birlikte transkiripsiyonlu metinlerini vereceğiz. Bu çalışmayla Feyzî’nin Nakşıbendiliğin Halidilik kolu çerçevesindeki edebi ve tasavvufi yönü de daha fazla ortaya çıkmış olacaktır.

Şêx Mistefayê Sîsî (Feyzî) is one of the late Ottoman professors and scholars. Feyzî was born in 1848 in Sis (Yolçatı) village of Lice district of Diyarbekir. After graduating from the madrasa, he received his scientific license from Seydayê Licî. He received his Sufism-tarikat license from Şêx Ebdilqadirê Hezanî in the Hezan Lodge. After Şêx Mistefa was appointed by his sheik for guidance, he settled in the Qewman (Yücekonak) village of Karakoçan from the village of Sîs in 1899 and fulfilled his mission of guidance in the region for years. However, his longing for his master and the pain of separation also show their effect, because he separated from his sheikh. He expressed his love for his sheikh and the pain of separation with eulogy and elegies. According to the available data, three of his poems have been published so far. Two new poems under the pseudonym Feyzi, which have not been published until now, have come to our hands and this constitutes the subject of our study. In this study, we will evaluate these two poems in terms of form and content and give their transcripted texts together with their manuscripts. With this study, the literary and mystical aspects of Feyzî within the framework of the Halidi branch of Naqshbandi will be revealed more.