DİJİTAL YETERLİLİKLER BAĞLAMINDA "DİJİTAL ÇAĞDA İLETİŞİM" ADLI ESER ÜZERİNE BİR İNCELEME

Bu çalışma, Dijital Çağda İletişim adlı eseri dijital yeterlilikler bağlamında incelemeyi ve tanıtmayı amaçlamaktadır. Eserin incelemesinde, kitabın amacı ve dijital iletişim ortamlarına yaklaşımı dikkate alınmış ve içerdiği bölümlere göre hareket edilmiştir. Dijital Çağda İletişim adlı kitap, kolektif bir emeğin ürünüdür. Kitap farklı yazarlar tarafından kaleme alınmış 13 bölüm içermektedir. Kitapta yer alan bölümlerde, dijital yeterliliklere dayalı olarak farklı medya ortamlarının özellikleri ve buralarda gerçekleştirilecek iletişim durumları değerlendirilmektedir. Kitapta genel itibarıyla dijital medya ürünleri farklı bakış açılarıyla irdelenmiş, sosyal medya tüketim kültürünün bir aracı olarak tanımlanmış; Twitter, Instagram, internet haberciliği, interaktif belgeseller, emojiler ve diğer medya unsurları üzerinden konumlandırılmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Dijital, Yeterlilik, İletişim, Okuryazarlık

PDF

___

Akay, Ü. (2010). Andragojik temellere dayalı kolaylaştırılmış okuma-yazma eğitimi (KOYE) sürecinde yönelik KOYE eğiticilerinin görüşleri. Mersin Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 75-88.
Bağcı Ayrancı, B., & Aytaş, G. (2017). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk edebiyatının eğitimde işlevselliği üzerine görüşleri. Journal of Human Sciences, 14(4), 4226-4240
Kolaç, E., Demir, T. ve Karadağ, R. (2012). Öğretmen Adaylarının Dil Eğitiminde Çocuk Edebiyatı Me-tinlerinin Kullanımına Yönelik Görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 161, 195-213.
Kumar, R. (2011). Araştırma yöntemleri (Çev.Ed.Ö. Çokluk). Ankara: Edge Akademi.
Merriam, S.B. (2009). Qualitative research and case study applications in education. San Fransisco: Jossey – Bass Publishers.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. Thousand Oaks, CA: Sage.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.