Eğitimde yerelleşme ve demokratikleşme çabaları, geçen yüzyılın özellikle son çeyreğinden itibaren gelişmiş ülkelerde artarak devam ede gelen bir konudur. Her ne kadar eğitimin yönetiminde ülkelere göre farklı yapılanmalar gözlense de eğitimle ilgili sorunların yerinde belirlenip çözülmesinde ve eğitimde niteliğin artırılmasında yerel toplum temsilcilerinin güçlendirilmesi, okulların yetkilendirilmesi, toplumun katılımının sağlanması ve kaynakların okula yönlendirilmesi gibi yönlerden önemli görülmektedir. Bu çalışmada, eğitimde yerelleşme konusu teorik düzlemde ele alınmış, Türkiye'de siyasi otoritenin bu konudaki çabalarına ışık tutmak amacı ile göz önünde bulundurulması gereken bazı hususlar özetlenmeye çalışılmıştır.

In the last two decades, educational policy makers and educational leaders have reemphasized the importance of decentralization in education and its critical role in democratization of education and society. Leading scholars in the field state that educational decentralization is a complex process that deals with different dimensions of educational reform efforts and changes about policy making, finance, curriculum and administration of local schools in education. The purpose of this study was to examine the literature concerning decentralization and democratization efforts in education to provide a brief guidelines for government officials, educational policy makers and those who are intended to lead Turkish education and public schools for the twenty first century.