İbn Şihâb ez-Zührî, tâbiîn döneminin en büyük âlimlerinden biridir. O, bazı sahâbîlerle görüşmüş, tâbiînin büyüklerinden hadis öğrenmiş ve kendisinden sonraki nesle azımsanmayacak miktarda hadis aktarmıştır. Onun rivâyetlerine pek çok hadis kitabında rastlamak mümkündür. Aynı zamanda o, hadisleri ilk defa tedvin etmiş, hadislerin senedle rivâyet edilmesinde ve yaygınlaşmasında büyük rolü olmuştur. Bu makalede onun Ahmed b. Hanbel’in Müsned’inde geçen, sahâbî ve tâbiînden naklettiği 1820 rivâyet üzerinde durulmuştur. Rivâyetler ele alınırken Zührî’nin hadisleri kimlerden aldığı gösterilmiş, hadislerin sıhhati konusunda bilgi sunulmuştur. Ayrıca çok az tanınan tâbiîn döneminin tanınmasına vesile olmak hedeflenmiştir.