Medyanın etik sorumluluğu ve hesapverebilirliği son yıllarda medya düzenlemesini konu alan çalışmalarda oldukça kabul gördü. Ne var ki bu kavramların tarihselliklerine ve kuramsal temellerine pek de eğilinmediği, çoğu kez olumlamacı bir değerlendirmeye konu oldukları görülüyor. Bu yazının amacı, bu olumlamacı konumdan bir adım geriye çekilerek güncel medya etiği kavrayışının ideolojik analizi için eleştirel bir patika önermek. Bu patikanın temel taşlarını, Michel Foucault’nun liberal yönetme mantığının işleyişini açıklamak için önerdiği yönetimsellik kavramı ve bu kavramı neoliberal rasyonalite ve özdüzenleme pratikleri çerçevesinde yeniden düşünen literatür oluşturuyor. Yazıda temel olarak, hâkim sorumluluk retoriğinin özgül bir iktisadi faydaya odaklı olduğu ve bu haliyle kamusal iletişimi yönetimsel aklın gereklerine tabi kıldığı savunuluyor

Ethical responsibility of the media and its accountability has been well acknowledged in the studies concerning media regulation. However, this recognition does not necessarily mean they are considered in a critical way in which their historical and theoretical aspects are fully examined. Rather, these concepts are understood from an affirmative standpoint which I deliberately avoid so as to offer an alterantive pathway for an analysis of the ideological implications of current trends in media ethics. For installing such a pathway, I appeal to the concept of governmentality, coined by Michel Foucault to define the liberal art of government and to the relevant literature which rethinks the governmentality associated with neoliberal rationality and self-regulatory practices. In the article, it was substantially argued that prevailing rhetoric of responsibility is anchored at a specific mode of economic benefit which eventually renders public communication subject to the requisites of governmental rationality.