Bu disiplinler arası çalışmada yüzyıllar boyu Avrasya ticaret yollarında gözlemlenen altın çağını özellikle Osmanlı döneminde Ortadoğu ve Kuzey Afrika'da yaşamış olan kervan ticaretini yeniden ele alınmaktadır. Şimdiye kadarki çalışmalarda varsayılanın aksine kervan ticaretinin yalnızca iktisadi bir etkinlik olmadığı, aynı zamanda kültürlerarası ilişkiler ve iletişim açısından da önemli bir işlev üstlendiği savunulmaktadır. Bununla kalınmayıp, kervan ticaretinin kültürel ve iletişimsel boyutuyla koşut olduğu gibi aynı zamanda altyapı oluşturarak onun olmazsa oluşunu da sağladığı vurgulanmaktadır. Yazıda, dil ve para arasındaki işlevsel benzerliklerin altı çizilmekte, iletişim ve bilginin piyasa yapısı ve ticari etkinlikle ilişkileri ele alınmaktadır. Son olarak, kervan ticaretinin Akdeniz dünyası ölçeğinde hem karada hem de denizde geçerlilik taşıyan kendine özgü bir mantığı olduğu tezi savunulmaktadır.

This paper, by way of an interdisciplinary venture, re-investigates the phenomenon of caravan trade, a mode of commercial organization witnessed for centuries in Eurasian trade routes that had lived its golden age during the period of Ottoman rule in the Middle East and North Africa. In contradistinction to previous studies, it is argued that caravan trade is not an exclusively economic phenomenon, but instead it assumes an important intercultural and communicational role. Furthermore, this intercultural and communicative dimension is not only parallel to its economic function but also a sine qua non for it, since without this infrastructure trade could not function smoothly. The intricate interrelationships among money and language are underscored, as well as emphasizing the connections of communication and knowledge with market structure and commercial conduct. Finally, it is concluded that caravan trade displays a specific logic of its own that had been widely encountered on land as well as on sea within the confines of the Mediterranean world.