Pervîn-i İtisâmî 1907-1941 yılları arasında yaşamış İran’ın ünlü kadın şairidir . Bu çalışmada Pervîn-i Αtisâmî’nin Arzû-yı Pervâz adlı mesnevisi üzerinde durulmaktadır. Nitekim bu mesnevide bir güvercin yavrusunun bir gün uçmaya heves ederek cesaretlenip uçmaya başlaması konu edilmiştir. Ne var ki güvercin yavrusu küçük cüssesi ve henüz güçsüz olması sebebiyle çabuk yorulup yolda kalmıştır. Endişeden, korkudan yere düşmüş, etrafına bakarken nasıl geri döneceğini bilememiş ve feryat etmiştir. Sesini duyan annesi bir daldan seslenerek uçmak için sabırlı olması ve zamanını beklemesi gerektiğini söylemiştir. Vaktinden önce uçmasının kendisi için tehlikeli olacağını bildirmiştir. Güç ve beceri kazanınca ancak uçabileceğini, köksüz fidanın kuvvetli olmadığını anlatmıştır. Böylece ona öğütte bulunmuştur.