DOĞANHİSAR-HÜYÜK (KONYA) ARASINDA SULTANDAĞLARI MASİFİNİN YAPISAL ÖZELLİKLERİ

Sultandağları Masifi’nin güneydoğu kesiminde Doğanhisar ile Hüyük arasında Miyosen-Pliyosen yaşlı örtü altında masifin Paleozoyik yaşlı metamorfitleri yer alır. Bu çalışmada masifin metamorfizmasına eşlik eden deformasyon evreleri belirlenmiştir. Alpin hareketlerle yeşilşist fasiyesinde metamorfizma geçiren kayaçların üç sünümlü kıvrımlanma evresi geçirerek kıvrım–2 ve kıvrım–3 tipi üstelenmiş kıvrım geometrisi kazandıkları anlaşılmaktadır. Bu deformasyon evrelerinde, sırasıyla, (1) yapraklanma düzlemleri; (2) KB-GD gidişli yatay eksenli, az-eğik, izoklinal kıvrımlar ve buruşma lineasyonları; (3) KD-GB gidişli eksen düzlemi eğik, ekseni dalımlı izoklinal ve benzer kıvrımlar gelişmiştir. İnceleme alanının Miyosen’den itibaren blok faylanmayla kırıklanarak bugünkü iç yapısını kazandığı saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

SultandağlarÍ Masifi, mesoskopik tektonik, çok evreli kıvrımlanma, blok faylanma

Structual Features of The Sultandağları Massif Between Doğanhisar and Hüyük (Konya, Turkey)

Paleozoic metamorphites crop out under the Miocene-Pliocene cover rocks in thesoutheastern part of the SultandaÂlarÍ Massif between DoÂanhisar and Hüyük. In this study, phasesof deformation accompanied the metamorphism of the massif were determined.The rock units of the massif experienced regional metamorphism under the greenschist facieshave undergone three phases of deformation during the Alpine orogeny. These are, in sequence, (1)schistosity planes, (2) NW-SE trending sub-horizontal, gently inclined isoclinal folds and crenulationlineations and (3) NE-SW trending moderately inclined and plunging, isocinal and similar folds. Thesecond and third phases caused to develop type-2 and type-3 superimposed folding.The study area has gained its present internal structure by uplifting, subsidence and blockfaulting, denoted as the F4-phase, since Miocene.

Keywords:

SultandağlarÍ Massif, mesoscopic tectonic, superimposed folding, block faulting,

PDF

___

Abdüsselamoğlu, k., 1958, Sultandağları’nın 1/100.000 ölçekli jeolojik leveleri hakkında rapor: MTA. Derleme Rapor No: 2669, Ankara.
Ayhan, A., 1986, Hüyük (Beyşehir) civarının Alt-Orta Kambriyen birimlerinde bulunan barit zuhurlarının özellikleri; Türkiye Jeolojisi Kurultayı-1986, Bildiri Özetleri, s 61.
Brennich, G., 1954, 1/100 000 ölçekli genel jeolojik harita izahnamesi, Akşehir (90-1, 2, 3, 4) ve Ilgın (91/1 ve 91/3) paftaları, M.T.A. Derleme Rapor No: 2515, Ankara.
Cengiz, O., 1997. karkikaraağaç (Isparta) ve Hüyük-Doğanhisar (Konya) arasındaki barit yatakları ve oluşumu. Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen. Bilimleri Enstitüsü, Isparta, 247s.
Cengiz, O., ve Kuşçu, M., 1993, Çarıksaraylar (karkikaraağaç-Isparta) kuzeyinin jeolojisi ve kurşunlubarit yatakları: Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, C. 36, S.1, s. 63-74.
Çapkınoğlu, k., Gürsu, S., Göncüoğlu, Y., Turhan, N., Göncüoğlu, M.C., 2003, Sultandağı alanında (Orta Anadolu, Türkiye) farklı tektonik dilimlerdeki Karbonifer birimlerinin stratigrafisi veyeni konodont yaşları: Mersin Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü 10. Yıl Sempozyumu, s. 31-32, Mersin.
Dean, V.T. ve Monod, O., 1970, The Lover Paleozoic stratigraphy and faunas of the Taurus Mountains near Beyşehir, Turkey, I., Stratigraphy: Bulletin of Britain Museum of Natural History Geol., V. 19, N. 8, p. 411-426.
Demirkol, C., 1977, Yalvaç-Akşehir dolayıın jeolojisi: Doçentlik Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Yer Bilimleri Bölümü, Konya, 114s.
Demirkol, C., 1981, Sultandağ kuzeybatısının jeolojisi ve Beyşehir – Hoyran Napı ile ilişkileri: TÜBGTAK Temel Bilimler Araştırma Grubu, Proje No:382, 56s, Ankara.
Demirkol, C., 1982, Yalvaç-Akşehir dolayının stratigrafisi ve Batı Toroslarla deneştirimi. T. M. M. O. B. Jeoloji Mühendisleri Odası Yayıı, Sayı 14, s. 3–14.
Demirkol, C., 1984, Geology of the Taurus belt. M. T. A. Publications, p. 69–76, Ankara.
Demirkol, C., 1985, Sultandağ kuzeybatısındaki allokton birimler ve jeolojisi T.M.M.O.B. Jeoloji Mühendisleri Odası Yayıı, sayı, 22, s.3-10.
Demirkol, C., ve Sipahi, H., Çiçek, S., 1977. Sultandağıın sratigrafisi ve jeoloji evrimi: MTA. Enstitüsü, Rapor No: 6305, Ankara (yayınlanmamış).
Eren, Y., 1987, Sultandağları Masifi’nin stratigrafisi ve mesoskopik tektoniği, Yüksek lisans tezi, S.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya, 80s., (Yayınlanmamış).
Eren, Y., 1988, Engilli (Akşehir)-Bagkonak (Yalvaç) arasında Sultandağları Masifi’nin jeolojisi, A.Ü. Isparta Müh. Fakültesi, 5. Mühendislik Haftası, Bildiri Özleri, s.19.
Eren, Y., 1990, Engilli (Akşehir)-Bagkonak (Yalvaç) köyleri arasında Sultandağları Masifi’nin tektonik özellikleri, Türkiye Jeoloji Bülteni, sayı 33, s.39-50.
Eren, Y., 1991, Engilli (Akşehir) – Bağkonak (Yalvaç) arasında Sultandağları Masifinin Stratigrafisi, Ç. Ü. Ahmet Acar Jeoloji Sempozyumu s.83-92, Adana.
Fleuty, M.J., 1964, The description of folds: Geological Association Proceedings, v.75, p. 461-489.
Hadue, H., 1968, Zur Geologie des mittleren Sultandağ sudwestlich von Akşehir (Turkei): Dissertation Münster, 146 p. (unpublished).
Hadue, H., 1972, Sratigraphie und Tectonic des Südlichen Sultandağ (SW Anatolien): Zeit. Deutsch. Geol. Ges., 123, s 411-421.
Ketin, G., 1966, Anadolu’nun tektonik birlikleri: M.T.A. Estitüsü Dergisi S. 66, s.20-34. Koçyiğit, A., Ünay, E., and Saraç, G., 2000, Episodic graben formation and extensional neotectonic regime in west Central Anatolia and the Isparta Angle: a case study in the Akşehir –Afyon Graben, Turkey, Geological Society, London, Special Publications, v.173, p. 405-421.
Öztürk, E.M., Dalkılıç, H., Ergin, A., Avşar, Ö.P., 1987. Sultandağı güneydoğusu ile Anamasdağı dolayıın jeolojisi: Maden Tetkik Arama Enstitüsü Rapor No: 8191, Ankara, (yayınlanmamış) . Ramsay, J.G., 1967, Folding and fracturing of rocks: New York, McGraw-Hill Book Company, 568 p.
Sengör, A.M.C., Yılmaz, Y., and Sungurlu, O., 1984, Tectonics of the Mediterranean Cimmerides: nature and evolution of the western termination of Paleo-Tethys: Geological Society, London, Special Publications, v. 17, p.77-112.