ATIK SU ARITMA TEKNOLOJİLERİNDEKİ TARİHSEL GELİŞİMLER

İnsanlığın ilk yıllarından itibaren insanlar atıklarını yaşam alanlarından uzaklaştırmaya çalışmıştır. İlerleyen yıllarda bu atıkları sadece yaşam alanlarından uzaklaştırma ile sorunun çözülmediği anlaşıldı. Çünkü bu atıklar faydalanılan kaynakları (toprak-su gibi) kirletmeye devam ediyordu. Böylece atık suların alıcı ortamı kirletmeden verilmesi gerektiği farkındalığı oluştu ve arıtma kavramının ilk temelleri atılmış oldu. Doğal arıtma ile başlayan süreç fiziksel arıtma, aktif çamur sistemleri, anaerobik arıtma, ileri arıtma, membran sistemler ve ileri oksidasyon sistemleri ile devam etti. Günümüzde atık suyun özelliklerine ve mevcut yerin özelliklerine göre en uygun arıtma teknolojisi seçilerek atık suların arıtılarak alıcı ortama verilmesi sağlanmaktadır. Bir yandan çevreye zarar vermeden atık suların uzaklaştırılması sağlanırken diğer taraftan daha verimli ve daha ekonomik sistemlerin arayışına devam edilmektedir.

The Historical Development of Wastewater Treatment Technologies

Human beings have tried to remove their wastes from their habitat since the first years of mankind. In the progressive years it was realized that the problem had not been solved by removing these wastes only from the living spaces. Because these wastes were continuing to pollute the utilized sources (like soil and water). Thus, the awareness regarding the requirement of the waste water having to be discharged without polluting the receiving ambient has been established and this has paved the way for the treatment concept. Process mechanism which has started with natural treatment has continued with physical purification, activated sludge system, anaerobic digestion, membrane systems and advanced oxidation processes. Today discharge of treated waste water into the receiving ambient is enabled by selecting the most appropriate treatment technology in accordance with the characteristic properties of the waste water and existent location. On the one hand, waste disposal without harming the environment is enabled on the other hand seeking out more efficient and cost effective systems is being carried on.

___

  • 1- http://web.deu.edu.tr/erdin/pubs/mikro/bolum_04.pdf (14)
  • 2- Muslu, Y., 1996, Atık Suların Arıtılması, Cilt-1, İTÜ İnşaat Fakültei Matbaası, İstanbul.
  • 3- Tzanakakis, V.E., Paranychianaki N.V., and Angelakis, A.N., 2007, Soil as a Wastewater Treatment System: Historical Development, Water Science & Technology: Water Supply, Vol:7, No:1, IWA Publishing, pp. 67-75.
  • 4- Lofrano, G., Brown, J., 2009, Wastewater Management Through the Ages: A History of Mankind, University of Salerno, Department of Civil Engineering, via Ponte don Melillo, Fisciano (SA), Italy, p.11
  • 5- Rebhun, M., Galil, N., 1990, Wastewater Treatment Technologies, The Management of Hazardous Substances in the Environment, Elsevier Applied Science, London, New York, pp. 84–91.
  • 6- Muslu, Y., 2000, Su ve Atık su Teknolojisi, Üçüncü Baskı, Seç Yayın Dağıtım, İstanbul.
  • 7- Silverstein, J., 2001, Colorado University, Civil, Environmental & Architectural Engineering Department, Colorado, USA, p. 4.
  • 8- Burian, S.J., Nix, S.J., Pitt, R.E., and Durrans, S.R., 2000, Urban Wastewater Management in the United States: Past, Present, and Future, Journal of Urban Technology, 7(3), pp.33-62,
  • 9- Cooper, P. F., 2001, Historical Aspects of Wastewater Treatment, IWA Publishing, London, United Kingdom, pp. 28, (http://www.bvsde.paho.org/bvsacd/leeds/cooper.pdf)
  • 10- http://fr.wikipedia.org/wiki/Fosse_Mouras
  • 11- Kahn, L., Hulls, J., Aschwanden, P., 2006, The Septic System Owner's Manual, Shelter Publications, Inc., Bolinas, USA, p.179.
  • 12- Vesilind, P.A., 2003, Wastewater Treatment Plant Design, IWA Publishing, p.512.
  • 13- M.Y., Kılıç, K., Kestioğlu, 2008, Endüstriyel Atık suların Arıtımında İleri Oksidasyon Proseslerinin Uygulanabilirliğinin Araştırılması, Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, Cilt 13, Sayı 1, Bursa.
  • 14- Eremektar, G., Tanık, A., Övez, S., Orhon, D., Arslan Alaton, İ., Gürel, M. 2005, Türkiye’de Doğal Arıtma Uygulamaları Ve Projeleri, Arıtılmış Evsel Atık suların Tarımsal Sulamada Kullanılması Çalıştayı, MEDAWARE Projesi, 9-10 Haziran, ODTÜ, Ankara.
  • 15- Samsunlu, A., 2011, Atık Suların Arıtılması, Güncelleştirilmiş Baskı, Birsen Yayınevi, İstanbul.
  • 16- Toprak, H., Aktif Çamur Sürecinin Tasarımı, Dokuz Eylül Üniversitesi, Mühendislik Fakültesi, Çevre Mühendisliği Bölümü, İzmir.
  • 17- Tchobanoglous, G., ve Culp, G., 1980. Aquaculture Systems for Wastewater Treatment: An Engineering Assessment. U.S. EPA, Office of Water Program Operations, Washington, D.C. EPA/430/9–80–007, NTIS No. PB 81–156689, pp. 13–42.
  • 18- Demirörs, B., 2006. Çukurova Bölgesinde Yapay Sulak Alan Teknolojisinin Kırsal Alanda Kullanımının Araştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, ss.76. Adana.
  • 19- Boutın, C., Lıénard, A., ve Esser, D., 1997. Development of a New Generation of Reed–Bed Filters in France: First Results. Water Science and Tech., 35(5) pp 315–322.
  • 20- Öztürk, İ., Timur, H., and Koşkan, U., 2005, Atık su Arıtımının Esasları, Çevre ve Orman Bakanlığı,Ankara,459s.
  • 21- Öztür, İ., 1999, Anaerobik Biyoteknoloji, Su Vakfı Yayını, İstanbul.
  • 22- Muslu, Y., 1994, Atık suların Arıtılması, 1.Baskı, İTÜ Matbaası, İstanbul.
  • 23- Debik, E., Manav, N., Coşkun, T., 2008, Biyolojik Temel İşlemler Ders Notları, YTÜ. İstanbul.
  • 24- http://cevre.beun.edu.tr/dersnotu/temelislemler/biodisk.pdf
  • 25- Türker, M., 2008, Anaerobik Biyoteknoloji ve Biyogaz Üretimi Dünya’da ve Türkiye’de Eğilimler, VII. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu,(UTES’2008), 17-19 Aralık 2008, İstanbul, 305-312 s.
  • 26- Türker, M., 2008, Anaerobik Biyoteknoloji ve Biyoenerji Üretimi, Çevkor Vakfı Yayınları, İzmir, 260 s.
  • 27- Türker, M., 2008, Anaerobik Biyoteknoloji ve Biyogaz Üretimi Dünya’da ve Türkiye’de Eğilimler, VII. Ulusal Temiz Enerji Sempozyumu,(UTES’2008), 17-19 Aralık 2008, İstanbul, 305-312 s.
  • 28- Türker, M., 2003, Anaerobik biyoteknoloji: Türkiye ve Dünya’daki eğilimler, 2. Ulusal Çevre Kirliliği Kontrolü Sempozyumu, 22-24 Ekim, ODTÜ, s. 228-236.
  • 29- Özkan, Ü., 2007, Tekstil Endüstrisi Proses Suyu Hazırlanmasında Membran Proseslerin Uygulanması, YTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul, 142s.
  • 30- Taşıyıcı, S., 2009, Batık Membran Sistemleri İle İçme Suyu Arıtımı: Membran Tıkanıklığını Azaltmak İçin Farklı Yöntemlerin Kullanılması, İTÜ, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı , Yüksek Lisans Tezi , İstanbul, 179s.
  • 31- Droste, L., 1997, Theory and Practice of Water and Wastewater Treatment, Michigan University Publications, USA, pp. 800.
  • 32- Crittenden, C., Trussell, R., Hand, W., Howe, J., Tchobanoclous, G., 2012, Water Treatment, John Wiley & Sons Inc., Canada, pp. 1906.
  • 33- Aslan, M., 2012, Anaerobik Batık Membran Bioreaktörde Membran Modül Geometrisi Ve Biyogaz Geri Devrinin Membran Kirlenmesine Etkisi, FÜ., Mühendislik Fakültesi Çevre Mühendisliği Anabilim Dalı , Doktora Tezi, Elazığ, 132s.
  • 34- Kitiş, M., Köseoğlu, H., Gül, N., Ekinci, F.Y., 2003, Atık su Arıtımı Ve Geri Kazanımında Membran Bioreaktörleri, V. Ulusal Çevre Mühendisliği Kongresi, TMMOB-ÇMO, Ankara.
  • 35- Dikmen, Ç., Saraçoğlu, E., Durucan, Z., Durak, S., Sarıoğlu, K., 2011, Türkiye Çevre Durum Raporu, T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, ÇED İzin Denetim Genel Müdürlüğü, Çevre Envanteri ve Bilgi Yönetimi Dairesi Başkanlığı, Ankara, s. 356. (http://www.csb.gov.tr/turkce/dosya/ced/TCDR_2011.pdf)
  • 36- Çevre ve Orman Bakanlığı, 2006, Avrupa Birliği Çevre Uyum Stratejisi (UÇES)(2007-2023), Ankara, s. 113.
  • 37- TUBİTAK Ulusal Su Ar-Ge ve Yenilik Stratejisi, 2011, TUBİTAK Bilim, Teknoloji ve Yenilik Politikaları Daire Başkanlığı, Ankara, s.35. (http://www.tubitak.gov.tr/tubitak_content_files/BTYPD/btyk/23/Ek2_Ulusal_Su_ArGe_Yenilik_Stra tejisi.pdf)