Ulubaba Dağı’nın (Adıyaman) Vejetasyon Yapısının Endemik ve Nadir Taksonları ve Bunların IUCN Kategorilerine Göre Değerlendirilmesi

Bu çalışma 2013-2015 yılları arasında yapılmıştır. Ulubaba Dağı, Adıyaman il sınırları içindedir. Sintaksonomik çalışmalar esnasında 48 familya, 141 cins ve 228 takson tespit edilmiştir. Tespit edilen taksonların 48 tanesi endemiktir. Bu verilere göre araştırma alanının endemizm oranı % 21,05’ tir. Ayrıca tehlike kategorilerinde yer alan ve endemik olmayan 2 nadir takson tespit edilmiştir. Endemik ve nadir toplam 50 taksonun tehlike kategorileri şöyledir: 4 takson kritik (CR), 7 takson tehlikede (EN), 4 takson duyarlı (VU), 6 takson tehdide açık (NT), 27 takson düşük riskli (LC) ve 2 takson yetersiz verili (DD).

Anahtar Kelimeler:

Ekoloji, Flora, Sintaksonomi

Endemic and Rare Taxa of Ulubaba Mountain (Adıyaman) Vegetation Structure and Their Evaluation According to IUCN Categories

This study was carried out between 2013-2015. Ulubaba Mountain is within the borders of Adiyaman province. During syntaxonomic studies, 48 families, 141 genera and 228 taxa were detected. 48 of the detected taxa are endemic. According to the data, endemism rate of the research area is 21,05%. In addition, two rare non-endemic taxa in the threatened categories have been identified. A total of 50 endemic and rare taxa categories are as follows: 4 taxa critically endangered (CR), 7 taxa endangered (EN), 4 taxa vulnerable (VU), 6 taxa near threatened (NT), 27 taxa least concern (LC) and 2 taxa data deficient (DD).

Keywords:

Ecology, Flora, Syntaxonomy,

PDF

___

Altınayar, G. 1987: Bitki Bilimleri Terimleri Sözlüğü. DSİ. Basım foto-film İşt. Müd. matbaası, Ankara.
Davis, P. H. 1965-1985: Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol.; 1-9. Edinburgh University Press, Edinburgh.
Davis, P. H. Mill., R. R. Tan, K. (eds.) 1988: Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement), Edinburgh, Edinburgh Univ. Press, Vol. 10.
Egilmez, Ç., Tel, A. Z. 2016: Gölbaşı Gölleri Havzası’nın (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi (BİBAD), Nobel Bilimsel Dergileri, 9 (2): 33-50.
Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. ve Adıgüzel, N. 2000: “Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı”, Ankara, Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Van 100.Yıl Üniversitesi. Çevre Düzeni Planı
Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. Baser, K. H. C. (eds.) 2000: Flora of Turkey and the East Aegean Islands (supplement), Edinburgh, Edinburgh Univ. Press, Vol. 11.
IUCN 2011: Red List Categories: Version 3.1. Prepared by the IUCN Species Survial Commission. IUCN, Gland Switzerland and Cambridge, UK.
Kaya, Ö. F. 2006: Karacadağ (Şanlıurfa/Diyarbakır)’ın Bitki Ekolojisi ve Bitki Sosyolojisi Yönünden Araştırılması, Doktora Tezi, Ankara.
Sinan, A. 2014: Altıkardeş Dağı ve Çevresinin (Genç-Bingöl) Florası, Yüksek Lisans Tezi, Bingöl Üniversitesi, Bingöl.
Tel, A. Z., Şahin, M. S. 2016: Ali Dağı ve Ziyaret Tepesi (Adıyaman/Türkiye) Vejetasyon Tiplerinin Kompozisyonu üzerine Bir Araştırma, Adyutayam, Cilt 4, Sayı 1: 1-19.
Tel, A. Z., Tak, M. 2015: Some endemic plants of Çelikhan Çat Dam Basin (Adıyaman). Adyutayam, Cilt 3, Sayı 2: 1-6.
Tel, A. Z. 2001: Nemrut dağı (Adıyaman) vejetasyonu. Doktora tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
Tel, A. Z. 2009: Contributions to the flora of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). BioDiCon, 2/1 (2009) 36-60.
Tel, A. Z., Tatlı, A., Varol, Ö. 2010: Phytosociological structure of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). Türk Jornal of Botany, 34: 417-434.
Tel, A. Z. ve Tak, M. 2012: Perre (Pirin) Antik Şehri (Adıyaman) Vejetasyonu. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (2): 45-62.