KIRIKKALE’DE AKRABA EVLİLİKLERİ SIKLIĞININ, BUNA ETKİ EDEN PARAMETRELERİN VE KALITSAL HASTALIKLARA OLAN ETKİSİNİN SAPTANMASI

AMAÇ: Türkiye yaklaşık 80 milyon nüfusa sahip olup, nü-fus gençlerden oluşmaktadır ve doğum hızı orta yüksek-tir. Yapılan çalışmalara göre 2. kuzen gibi yakın akrabalar arasındaki evlilikler ortalama %20 civarında iken bu oran bölgeler arasında %3 ile %40 arasında değişmektedir. Akraba evliliklerini yerel ve bölgesel düzeyde etkileyen faktörler sosyal, kültürel ve ekonomik değişkenlerdir. Bu çalışmada, bir orta Anadolu şehri olan Kırıkkale’de akraba evliliklerinin oranı, tipleri, evlilik yaşı ve eğitim düzeyi ile ilişkisi ve tıbbi sonuçları incelenmiştir.

EVALUATION OF FREQUENCY, AFFECTING PARAMETERS OF THE CONSANGUINEOUS MARRIAGES AND EFFECT TO HEREDITARY DISORDERS

OBJECTIVE: Turkey has an estimated population of 80 million, with a young age structure and a moderately high birth rate. Previous reports have shown that marriages between couples related as second cousins or closer accounts for 20% of the total, varying by region from 3% to 40% . Social, cultural and economic variables all appear to be important factors in determining local and regional levels of consanguinity. The present study was undertaken to assess the rates and types of consanguineous marriages and their relationship to age at marriage and education level and medical outcomes in the Kırıkkale city, middle Anatolia. MATERIAL AND METHODS: Five different districts of the city representing different socio-economic circumstances. Questionnaries were given to 1000 families. Then interwieved with mother or father, with details on characteristics such as marital age, educational level, the degree of biological relatedness of the parents and health status of the memberships of the 691 families. RESULTS: The overall rate of consanguinity was 20.4% in Kırıkkale. The principal type of consanguineous marriage recorded was between first cousins, which accounted for 48.9% of all unions. For both sexes of parents, a significant negative association was observed between consanguinity and mean age at marriage and level of education. There was not any hereditary disorder in our small sample population.CONCLUSIONS: Consanguineous marriage frequenciy was higher in Kırıkkale. In this context, it is important to develop national policies and strategies to prevent consanguineous marriagess in Turkey.

___

  • Denic S, Nagelkerke N, Agarwal MM. On some novelaspects of consanguineous marriages. Pub Health Genomics 2011;14(3):162-8.
  • Tunçbilek E. Akraba evlilikleri.
  • Bittles AH. Endogamy, consanguinity and community disease profiles. Comm Genet 2005;8(1):17-20. http://www.google.com.tr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0ahUKEwi32rnCldPZAhVC3SwKHQhTCiIQFggoMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.tapv.org.tr%2Fgetpdf.aspx%3Fdosyaid%3D12&usg=AOvVaw3LlVbWGvwMGEnSP-uMjRZe Erişim 01.10.2017.
  • Rudan I, Rudan D, Campbell H et al. Inbreeding and risk ofcomplex chronic diseases. J Med Genet 2003;40(12):925-32.
  • Bittles AH, Black ML. Colloquium paper: Consanguinity,human evolution and complex diseases. Proc Natl Acad Sci. USA 2010;107(1):1779-86.
  • Tunçbilek E. Clinical outcomes of consanguineous marriagesin Turkey. Turk J Pediatr 2001;43(4):277-9.
  • Hamamy HA, Masri AT, Al-Hadidy AM et al. Consanguinity and genetic disorders. Saudi Med J 2007;28(7):1015-7.
  • Campbell H, Rudan I, Bittles AH et al. Human populationstructure, genome, autozygosity and human health. Genome Med 2009;1(9):91, 2009.
  • Bittles AH. A community genetics perspective onconsanguineous marriages. Comm. Genet 2008;11(6):324-30.
  • Rudan I, Campbell H, Carothers AD et al. Contribution ofconsanguinity to polygenic and multifactorial diseases. Nat Genet 2006;38(11):1224-5.
  • Saadat M. Association between healthy life expectancy at birth and consanguineous marriages in 63 countries. J Biosoc Sci 2011;43(4):475-80.
  • Bellad MB, Goudar SS, Kodkany BS. Consanguinity, prematurity, birth weight and pregnancy loss. J Perinatol 2012;32(6):431-7.
  • Aile ve Toplum Hizmetleri Genel Müdürlüğü Raporu, Ankara 2010. http://cocukhizmetleri.aile.gov.tr/data/54ad4cd6369dc5dac028bda2/sednihai%20rapor-sonhali27-aralik2014. Erişim 01.10.2017.
  • Solak M, Çakmak E.A., Fıstık T ve ark. Ege Bölgesinde (Manisa, Denizli ve İzmir) kan yakını evlilikler ve tıbbi etkileri. Erciyes Tıp Dergisi 1997;19:78-84.
  • Şimşek S, Türe M, Tuğrul B et al. Consanguineous marriages in Denizli, Turkey. Annals of Human Biology 1999; 26(5): 489-491.
  • Keskin N, Bozkurt AI, Keskin A. Consanguineous marriages and the relationship between Consanguineous marriages and abortion, infant mortality in Acıpayam. Health Med 2011; 5(2):350-3.
  • Sucu M, Davutoğlu V, Özer O, Başpınar O, Aksoy M, Kılıç M. Bicuspid aortic valve prevalence in a large series of echocardiograms in the area of frequent consanguineous marriages. Gaziantep Tıp Dergisi 2009;15(2):15-8.
  • Demirel S, Karaaslan S. Akraba evliliklerinin doğumsal kalp defektlerinin sıklığına etkisi. Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2002;18(3):167-70.
  • Tekin M, Arıcı ZS. Genetic epidemiological studies of congenital/prelinguinal deafness in Turkey. Am J Med Genet 2007;143A(14):1583-91.
  • Tekin M, Duman T, Boğoçlu G et al. Spectrum of GJB2 mutations in Turkey comprises both Caucasian and oriental variants: Roles of parenteral consanguineous and assortative mating. Hum Mutat 2003;21(5):552-3.
  • TUIK, Secilmis Gostergelerle Kırıkkale, 2013. http://www.tuik.gov.tr/ilGostergeleri/iller/KIRIKKALE.pdf Erişim 01.10.2017.
  • Baki A, Karagüzel A, Beşer E et al. Consanguineous marriages in province of Trabzon. Turk J Med Biol Res 1992; 3(2):111-4.
  • Altuntek NS. Türkiye Üzerine Yapılmış Evlilik ve Akrabalık Araştırmalarının Bir Değerlendirmesi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 2001;18(2):17-28.
  • Kır T, Güleç M, Bakır B, Hoşgönül E, Tümerdem N. The Frequency and effcting factors of Consenquneous marriaeg in a group of soldieers in Ankara, 127 TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. Journal of Biosocial Science 2005;4 (3).
  • Budak T, Alp MN, Çelik Y, Elbistan M. Kan yakını evliliklerinin Diyarbakır toplumundaki sıklığı ve bazı etkileri üzerine araştırmalar. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 1985;12(3-4):149-160.
  • Basaran N, Sayli BS, Basaran A, Solak M, Artan S, Stevenson JD. Consanguineous marriages in the Turkish population. Clinical Genetics 1988;34(5): 339-341.
  • Fışıloğlu H. Consanguineous Marriage and Marital Adjustment in Turkey. The Family Journal, 2001;9(2):215-222.
  • Özdemir H, Alper Z, Bilgel N. Consanguineous marriages in a suburb of a metropolitan city: a study from Bursa, Turkey. Türkiye Klinikleri Tıp Bilimleri Dergisi 2009; 29(5): p. 1235.
  • Yüksel Ş, Kutlubay A, Karaoğlu L, Yoloğlu S. The prevalence of consanguineous marriages in the city of Malatya, Turkey. Turk J Med Sci 2009;39(1):133-137.
  • Şen ŞR., Aksu H. Aydın İl Merkezindeki 15-49 Yaş Grubu Kadınlarda Akraba Evliliği Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2015;23(2):126-135.
  • Güz K, Dedeoğlu N, Lüleci G. The frequency and medical effects of consanguineous marriages in Antalya in Turkey. Hereditas 1989;111(1): 79-83.
  • M Ulusoy, E Tuncbilek. Consanguineous Marriage in Turkey and Its Effects on Infant Mortality. Nufusbilim Dergisi 1987;9:7-26.
  • Samlı H, Toprak D, Solak M. Afyonkarahisar ilinde Akraba Evlilikleri ve Bunun Dogumsal Anomaliler ile Iliskisi. Kocatepe TIp Dergisi 2006;7:69-74.
  • Şen ŞR, Aksu H. Aydın İl Merkezindeki 15-49 Yaş Grubu Kadınlarda Akraba Evliliği Sıklığı ve Etkileyen Faktörler. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi 2015;23(2): 126-135.
  • İnandı T, Savaş N, Arslan E. Hatay’da akraba evliliği sıklığı, nedenleri, çocuk sağlığı, ilişkilerde mutluluk ve yaşam doyumu. Turk J Public Health 2016;14(1):43.
  • Ökten G, Elbistan M. Samsun yöresi kırsal alan akraba evliliklerinin sıklığı ve toplum sağlığına etkileri üzerine bir ön çalışma. Sağlık Bilimleri Araştırma Dergisi 1991;2(4): 255-261.
  • Demirel S, Kaplanoğlu N, Acar A, Bodur S, Paydak F. The frequency of consanguinity in Konya, Turkey and its medical effects. Genet Couns 1997;8(4):295-301.