Ayşegül BÜKÜLMEZ, Evrim TAHTA GÜRHAN, Tolga Altuğ ŞEN, Faruk ALPAY

Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Vakalarının Değerlendirilmesi

Amaç: Çocukluk çağı zehirlenmeleri acil servise başvuruların önemli nedenleri arasındadır. Bu çalışmada bölgemizde görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Ağustos 2009-Mart 2012 tarihleri arasında acil servisimize zehirlenme nedeniyle getirilen 288 olgu değerlendirildi. Bulgular: Çocuk Acil Polikliniğimizde akut zehirlenme tanısı almış olan olguların yaşları 6 ay-16 yaş (ortalama 5,4 ± 4,4 yıl) arasında idi. Zehirlenmeler en sık 2 yaşındaki (%17,7) çocuklarda görülmekte olup tüm yaş gruplarında erkeklerin zehirlenmelere daha çok maruz kaldığı bulundu (%51,7). Zehirlenme olgularının ilk 5 yaşta erkeklerde, 6 yaşından sonra ise kızlarda daha sık görüldüğü saptandı. Yakıcıkoroziv madde ile oluşan zehirlenmelerin 148 (%51,4) hasta ile ilk sırada olup ikinci sırayı ise, 63 (%21,9) hasta ile ilaç zehirlenmelerinin takip ettiği bulundu. Zehirlenme etkeni olan maddelerin alınış yollarına bakıldığında; 245’inde sindirim yoluyla (%85,1), 43’ünde solunum yoluyla (%19,4) alındığı bulundu. Çalışmanın yapıldığı tarihlerde bu zehirlenme olgularında mortalite saptanmadı. Sonuç: En sık zehirlenme etkeni yakıcı-koroziv maddeler ve bunu ikinci sırada ilaçlar takip etmektedir. Özellikle koroziv madde ve ilaç zehirlenmelerinde emniyetli kapakların kullanılması ve ebeveynlerin, çocuk bakıcılarının eğitimi çocukluk çağı akut zehirlenmelerini önemli ölçüde azaltabilir

Anahtar Kelimeler:

Acil servis; çocukluk çağı; zehirlenme

Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Vakalarının Değerlendirilmesi

Objective: Acute poisoning in children is a common cause of emergency department attendance. Here we evaluated clinical and epidemiological aspects of intoxication in children. Material and Methods: A total of 288 acute intoxication cases who visited emergency service between August 2008 and March 2012, were evaluated. Results: Children diagnosed as acute childhood poisoning were between the ages of 6 months and 16 years old (mean age was 5.4 ± 4.4 years). Acute poisoning was the most common in 2 years old children (17.7%) and boys were exposed intoxication slightly more than girls (51.7% versus 48.3%) . In first 5 years of life boys were more intoxicated and after the age of six girls were more exposed to acute poisoning. Intoxications with caustic and corrosive materials were the most common (148 cases, 51.4%) and intoxications with medications were the second common (63 cases, 21.9) reasons of acute childhood poisoning. Intoxication materials were mostly taken by gastrointestinal route (245 cases, 85.1%) and rest of them (43 cases, 19.4%) was exposed to those materials by respiratory tract. There was no report of mortality in those 288 acute childhood poisoning cases. Conclusion: Accidental childhood poisoning is mostly caused by caustic and corrosive materials and intoxication with medications is the second common reason following it. Using boxes and bottles with more safe covers for the storage of those hazardous substances, and education of parents may decrease acute intoxication cases in childhood causing morbidity and mortality especially when such accidents are preventable

Keywords:

Emergency service; childhood; intoxication,

PDF

___

Soyucen E, Aktan Y, Saral A, Akgün N, Numanoğlu U. Sakarya Bölgesinde Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri- nin Geriye Dönük Değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2006;49(4):301-6.
Watson WA, Litovitz TL, Klein-Schwartz W, et al. 2003 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers Toxic Exposure Surveillance System. Am J Emerg Med 2004;22(5):335-404.
Güzel IŞ, Kibar AE, Vidinlisan S. Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Vakalarının Demografik Özellik- lerinin İncelenmesi. Genel Tıp Dergisi 2011;21(3):101- 7.
Genç G, Saraç A, Ertan Ü. Çocuk Hastanesi Acil Servisine Başvuran Olguların Değerlendirilmesi. Nobel Medicus 2007;3(1):18-22.
Sümer V, Güler E, Karanfil R, et al. Çocuk Acil Servi- sine Başvuran Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Olarak Değerlendirilmesi. Türk Pediatri Arşivi 2011;46(3):234-40.
Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kutoğlu S, Patıroğlu T. Çocuk Acil Servisine Getirilen Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi. Çocuk Sağ ve Hastalığı Dergisi 2009;52:68-74.
Ertekin V, Altınkaynak S, Alp H, Yiğit H. Çocukluk Çağında Zehirlenmeler. Son Üç Yıldaki Vakaların De- ğerlendirilmesi. Çocuk Dergisi 2001;1:104-9.
Özdemir R, Bayrakçı B. Zehirlenmeler ve Hacettepe Deneyimi. Katkı Pediatri Dergisi 2009;31:47-87.
Eray O, Tunçok Y. Zehirlenen Hastaya Yaklaşım. Türkiye Klinikleri Farmakoloji Dergisi 2003;1(1):36-40. 10. Kekeç Z, Yavuz Y, Kurtoğlu S, Sözüer M. A
Two-Year Evaluation of Pediatric Posioning Cases Presenting to Our Pediatric Emergency Department. Acil Tıp Dergisi 2002;2(2):33-5.
Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt:14, No:1, Ocak 2013
Petridou E, Kouri N, Polychronopoulou A, et al. Risk Factors for Childhood Poisoning: A Case Control Study in Greece. Inj Prev 1996;2:208-11.
Kayaalp O. Tıbbi Farmakoloji. Akut Zehirlenme Tedavisinde Genel İlkeler. Ankara: Garanti Basımevi, 1978:(1);244-385.
Aygün AD, Güvenç H, Türkbay D, et al. Hastane- mizde İzlenen Zehirlenme Olgularının Değerlendiril- mesi. Nobel Med Klin Bil 1995;3:48-51.
Ozdoğan H, Davutoglu M, Boşnak M, et al. Pediatric Poisonings in Southeast of Turkey: Epidemiological and Clinical Aspects. Hum & Exp Toxic 2008;27:45-8.
Erkal S, Şafak Ş. An Evaluation of the Poisoning Accidents Encountered in Children Aged 0-6 Years in Kırıkkale. Turk J Pediatr 2006;48:294-300.
Ergür AT, Sütçü İ, Tanzer F. Pediatri Servisimizdeki Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi: 1990– 1998. Tur Klin Ped 1999;8:9-14.
Totan M, Sancak R, Küçüködük Ş. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servisi'ne Başvu- ran İntoksikasyon Hastalarının Değerlendirilmesi. Tur Klin Ped 1999;8:126-9.
Hıncal F, Hıncal AA, Müftü Y, et al. Epidemiological Aspects of Childhood Poisonings in Ankara: A 10-year Survey. Hum Tox 1987;6:147-52.
Kalyoncu MD, Ökten A, Kalyoncu NI, et al. Doğu Karadeniz Bölgesinde Çocukluk Çağında Pestisitlerle Zehirlenme Vakalarında Artış. Çocuk Sağ ve Hast Derg 1996;39:505-10.
Gürpınar T, Aşırdizer M. Zehirlenmelerde Hekim Sorumluluğu. Turk Klin Cer Tıp Bil Der 2006;2:56-62.