___

• Aydoğan, F. (2017). Dijital Çağın Çocuklarının Serbest Zamanı, TRT Akademi, Cilt: 2, Sayı: 4, Sayfa: 604-607, Ankara.
• Aydoğan, İ. ve Gündoğdu, F. B. (2017). Kadın Öğretim Elemanlarının Boş Zamanlarını Değerlendirme Etkinlikleri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı: 21, Sayfa: 217-232, Kayseri.
• Bulunmaz, B. (2014). Yeni Medya Eski Medyaya Karşı: Savaşı Kim Kazandı ya da Kim Kazanacak?, Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, Cilt: 4, Sayı: 7, Sayfa: 22-29, Trabzon.
• Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin Boş Zaman Faaliyetlerine Katılmalarını Etkileyen Faktörler İle Cinsiyet Arasındaki İlişki: Lisans Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama, Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1, Sayfa: 36-48, İzmir.
• Gorman, L. ve McLead D. (2005). Media and Society into the 21st Century: A Historical Introduction, Blackwell Publishing, ABD.
• Gümüş, A. (2018). Tıp Fakültesi Öğrencilerinde Akıllı Telefon Bağımlılığı ve Depresyon Durumlarının Değerlendirilmesi, (Uzmanlık Tezi), Yüzüncü yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi, Van.
• İşman A. ve Arıca F. A. (2020). Popüler Kültür Bağlamında Serbest Zaman Etkinliği Olarak Netflıx: Gelişim Üniversitesi Görsel, İşitsel Teknikler Ve Medya Yapımcılığı Bölümü Öğrencileri Örneği. Inte 2020, Istec 2020, Ietc 2020, Itıcam 2020, Iwsc 2020, (Tam Metin Bildiri/Sözlü Sunum), (Yayın No:6647951), Sayfa: 586-615.
• Kart, E. (2014). Boş Zamanın Çoklu Tüketim Mekânı Olarak İnternet Ve Yeni Yaşam Tarzlarının İnşası, Global Media Journal: TR Edition, Cilt: 9, Sayı: 5, Sayfa: 180-218.
• Öztürk, U. C. (2015). Bağlantıda kalmak ya da kalmamak işte tüm korku bu: İnternetsiz kalma korkusu ve örgütsel yansımaları, Journal of International Social Research, Cilt: 8, Sayı: 37, Sayfa: 629-638, Kocaeli.
• Sabırlı, T.N., Argan, M., Yetim, G. ve Hızal, A. (2019). Boş Zaman Tatmini, Yaşam Tatmini ve Mutlulukta Sosyal Medya Bağlılığının Rolü: 50 Yaş ve Üzeri Bireyler Üzerinde Bir Araştırma, CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt: 2, Sayı: 14, Sayfa: 263-279.
• Sivan, A. ve Ruskin, H. (2000). Leisure Education, Community Development and Populations with Special Needs, CABI Publishing: New York.
• Stebbins, R.A. (2007). Serious leisure: A perspective for our time, Transaction Publishers: New Brunswick, New Jersey.
• Taşçı B. ve Ekiz, S. (2018). Serbest Zaman Aktivitesi Olarak Sosyal Medya Bağımlılığı, 2. Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı: Eğlence ve Ürün Yerleştirme, İstanbul Ticaret Üniversitesi, Sayfa: 224-235, İstanbul.
• Taylan, H. H. (2019).türkiye’de serbest zaman değerlendirme aracı olarak sinema izleme alışkanlıkları, Turkish Studies Social Sciences Cilt: 14, Sayı: 6, Sayfa: 3459-3478.
• Tel, M. ve Köksalan, B. (2009). Günümüzde Yeni Bir Boş Zaman Aktivitesi Olarak İnternet: Öğretim Üyeleri Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN:1304-0278, Cilt: 8, Sayı: 28, Sayfa: 262-272.
• Tezcan, Mahmut (1993). Boş Zamanlar Sosyolojisi Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları: Ankara.
• Tolan, B. (1990). Geleneksel Aileden Çağdaş Aile Yapısına Doğru, Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları: Ankara.
• Törenli, N. (2005). Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• Wallsten, S. (2013). What Are We Not Doing When We Are Online. National Bureau of Economic Research Working Paper Series, JEL No. J22,L86,L96, Cambridge.
• World Leisure And Recreation Association (WLRA) (2001). World Leisure and Recreation Association International Position Statement on Leisure Education and Youth at Risk, Chair: Hillel Ruskin, Leisure Sciences, Sayı: 23, Sayfa: 201–207.