DESTİNASYON KİŞİLİĞİ VE DESTİNASYON İMAJI ALGISI ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN ARAŞTIRILMASI: AYDIN İLİ ÖRNEĞİ

Destinasyon imajı, kent ile ilgili hedef kitlenin zihninde oluşan fikir, inanç ve izlenimler bütünüdür. İnsan beyni, pek çok kaynaktan kendisine ulaşan deneyim ve bilgileri kullanarak gözlemleri dahilinde bir çerçeve oluşturur; ki bu çerçeve o kişinin zihninde oluşan destinasyon imajıdır. Bu kapsamda çalışmada, Aydın ilinin destinasyon imajını oluşturan soyut ve fiziksel imaj algısı ile kent halkına ilişkin imaj algısı ölçülmüştür. Bununla birlikte destinasyon imajı ve destinasyon kişiliği arasındaki ilişkiler ortaya konmuştur. Araştırmadaki veriler anket tekniği ile 385 kişiden elde edilmiştir. Yapılan geçerlilik, güvenirlik ve hipotez testleri ile korelasyon analizi sonucunda elde edilen bulgulara göre, Aydın ilinin turistik destinasyon olarak pazarlanma sürecinde öne çıkarılmaya en uygun değerleri Kuşadası ve iklim özelliğidir. Ayrıca Aydın ilinin sahip olduğu destinasyon imajı algısı ile destinasyon kişiliği arasında anlamlı pozitif yönlü doğrusal bir ilişki olduğu görülmüştür.

___

  • Aaker, J. L. (1997). “Dimensions of Brand Personality”. Journal of Marketing Research, (34), 347-356.
  • Alkan, C. (2015). “Doğal Ve Kültürel Varlıklara Dayalı Turistik Ürün Çeşitlendirmesi Ve Sürdürülebilirliği Literatür Çalışması”. The Journal of Academic Social Science, (19), 214-226.
  • Avraham, E. (2004). “Media Strategies For Improving an Unfavorable City İmage”, Cities, Vol 21, No 6.
  • Başçı A. (2006). Şehir Markası Yaratma Süreci ve İstanbul Şehir Markası için Bir Model Önerisi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi).
  • Ekinci Y. ve Hosany, S. (2006). Destination Personality: An Application of Brand Personality to Tourism Destinations, Journal of Travel Research 45(2), 127-139.
  • Ekinci Y., Sirakaya, E. ve Baloğlu, S. (2007). Host Image and Destination Personality. Tourism Analysis, 12, 433-446.
  • Fırat A. ve Kömürcüoğlu, F. (2015). “Muğla Şehir Markası ve İmaj Algısı; Muğla Sıtkı Kocaman Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Bir Alan Araştırması”, Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 13, Sayı 26, 286.
  • Hosany, S., Ekinci, Y. ve Uysal, M. (2006). Destination Image and Destination Personality: an Application of Branding Theories to Tourism Places. Journal of Business Research, 59(5), 638-642.
  • İlgüner, M. ve Asplund C. (2011). Marka Şehir, Marketing Yayınları, İstanbul.
  • Işık M. ve Ayhan E. (2015). Nasıl Marka Şehir Olunur?, Eğitim Yayınevi, Konya.
  • Saran M. (2005). “Kent Pazarlaması: Güçlü Bir Kent imajı ve Kent Markası Oluşturmak”, TMMOB Makine Mühendisleri Odası Marka, Kalite ve Teknoloji Yönetimi Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Ankara, 105-111.
  • Sautter, E., T. ve Leisen, B. (1999). Managing Stakeholders a Tourism Planning Model. Annals Of Tourism Research, 26 (2), 312-328.
  • Ross T. ve Lynch, P. (2001). “Small Tourism Business Networks and Destination Development”, International Journal of Hospitality Management, 20 (4), 367-378.Türkay, O. (2014). Destinasyon Yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Türkmen, S. ve Köroğlu, A. (2017). “Destinasyon Kişiliği Araştırması: Türkiye-Yunanistan Örneği”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (37), ss. 397- 429.
  • Uğur İ. (2012). “Tarihi Kentlerin Turizm Destinasyonu Olarak Geliştirilmesi: Safranbolu Örneği”, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Bölümü (Yüksek Lisans Tezi).
  • Ural, T., Tercan, E., Arslan, M. ve Taner, D. (2016). Güçlü Kent Markası Oluşturmada Destinasyon Kişiliği, Bilişsel ve Duygusal İmajın Rolü: Hatay Örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (4), 145-160.
  • Zengin E. (2017). Küreselleşme Sürecinde Kent Markalama: Model Önerisi Bartın Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • http://pdb.kulturturizm.gov.tr/TR-137200/turizm-destinasyonu-nedir.html