Yerel Ölçekte Çevre Güvenliğine İlişkin Bir Model Önerisi

Çevre sorunlarının önüne geçilmesinde yerel ölçekte mücadele edilmesi stratejik öneme sahiptir. Dolayısıyla bu çalışmada, çevre güvenliğinin sağlanmasında etkin ve verimli bir örgütsel yapının, sürdürülebilir kalkınma ve toplumsal yapılar elde etmedeki önemi ortaya koyularak, mahalle ölçeğinde bir model önerisi sunulması amaçlanmaktadır. SWOT analizi modelin değerlendirilmesinde yöntem olarak belirlenmiş, ayrıca literatür taraması ve ilgili kurum ve kuruluşların yayınladıkları teknik ve analitik raporlardan da faydalanılmıştır. Böylece önerilen modelin, çevrenin korunmasına ve sürdürülebilirliğine katkı sağlayabilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Çevre, Güvenlik, Kooperatif, Çevresel Güvenlik, ENVSEC

A Model Proposal on Environmental Security at Local Scale

Prevention of environmental problems has a strategic importance of struggle at local scale. Hence, in this study, it is aimed at presenting a model proposal at neighbourhood scale by putting forward the importance of an effective organisational structure ensuring environmental security in achieving sustainable development and social structures. The SWOT analysis has been determined and used as the method for the evaluation of the model and it has also benefited from literature review and technical and analytical reports produced by related institutions and organisations. In order to protect the environment and gain a secure form, taking initiatives for the residential areas where individuals live can provide an important mission to be fulfilled. Thus, the proposed model can contribute to the protection and sustainability of the environment.

Keywords:

Environment, Security, Co-operative, Environmental Security, ENVSEC,

PDF

___

Allenby, B. R. (2000). Environmental Security: Concept Implementation. International Political Science Review, 21(1), 5-21.
Arends, J. F. (2009). Homeros'dan Hobbes ve Ötesine: "Güvenlik" Kavramının Avrupa Geleneğindeki Boyutları. Uluslararası İlişkiler, 6(22), 3-33.
Ayoob, M. (1995). The Third World Security Predicament. London: Lynne Rienner Publishers.
Bariloche, S. (1974). Limits to Poverty. Argentina: Bariloche Foundation.
Bernstein, J., Behr, J. S., Carius, A., Dabelko, G. D., Feil, M., Fernandez, A. L., Kingham, R. A., Mabey, N., Renner, M., Taureck, R., Yassin, N. (2006). Inventory of
Environment and Security Policies and Practices: An Overview of Strategies and Initiatives of Selected Governments, International Organisations and Inter-
Governmental Organisations. (Edit. By Ronald A. Kingham), Hague: Institute for Environmental Security.
Brown, L. R. (1986). Redefining National Security. Challenge, 29(3), 25-32.
Buzan, B. (1983). People States and Fear The National Security Problems in International Relations. Brighton: Wheatsheaf Books.
Çetin, H. (2009). Kalkınma Sürecinde Kooperatifçiliğin Sosyal, Ekonomik ve Demokratik Etkileri Üzerine Genel Bir Değerlendirme. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 4(2), 35-50.
Çevre. (2018). Türk Dil Kurumu Sözlüğü. Çevrimiçi. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5abf6 a19ed9a5.33184202 [Erişim tarihi: 25 Mart 2018].
Çevre ve Kültür Değerlerini Koruma Vakfı. (2018). Çevrimiçi. https://www.cekulvakfi.org.tr/hakkimizda [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Çolakoğlu, E. (2012). NATO'NUN Çevreye İlişkin Rolü. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(33), 101-112.
Cura. (2018). Online Latin Dictionary. Çevrimiçi. https://www.online-latin-dictionary.com/latin english- dictionary.php?parola=cura [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Dauvergne, P., & Clapp, J. (2016). Researching Global Environmental Politics in the 21st Century. Global Environmental Politics, 16(1), 1-12.
Demiray, M., & İşcan, İ. H. (2008). Uluslararası Sistemde Güvenlik Kavramının Değişimi Ekonomik ve Jeopolitik Arka Planı. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(21), 141-170.
Duymaz, S. Y. (2013). Çevre Örgütlerinin Çevre Yönetimine Katılma Sürecinde Dayandığı Haklar. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(107), 173-198.
Elliot, L. (2015). Human Security/Environmental Security. Contemporary Politics, 21(1), 11-24.
Environment. (2018). Cambridge Dictionary. Çevrimiçi. https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/environment [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Environment and Security Initiative. (2018). Management and Coordination. Çevrimiçi. http://www.envsec.org/index.php?option=com_content&view=article&id=61&Itemid 79&lang=en [Erişim tarihi 22 Nisan 2018].
Erdem, E. İ. (2016). İnsani Güvenlik Kavramı Bağlamında Çevre Güvenliği. Akademik Bakış Dergisi, 10(19), 255-281.
Fırat, S. (2003). Çevre Etiği Üzerine Yeniden Düşünmek. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 58(3), 105-144.
Garcia, D. (2008). The Climate Security Divide: Bridging Human and National Security in Africa. Africa Security Review, 17(3), 1-17.
Geray, C. (1992). Kooperatifçiliğin Dünya’da ve Türkiye’deki Nicel Gelişimi. SBF Dergisi, 47(1), 427-441.
Geray, C. (1998). Yerel Yönetimler ve Çevre. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 7(3), 57-64.
Græger, N. (1996). Environmental Security. Journal of Peace Research, 33(1), 109-116.
Greenpeace. (2018). Çevrimiçi. http://www.greenpeace.org/turkey/tr/about/corevalues/ [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Gürseler, İ. G. (2008). İnsan Hakları, Çevre, Anayasa. Türkiye Barolar Birliği Dergisi(75), 199-208.
Güvenlik. (2018). Etimoloji Türkçe. Çevrimiçi. https://www.etimolojiturkce.com/arama/güvenlik [Erişim tarihi: 25 Mart 2008].
Güvenlik. (2018). Türk Dil Kurumu Sözlüğü. Çevrimiçi. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5aae6 d35da806.41677975 [Erişim tarihi: 25 Mart 2018].
Harun, M.Z.M., & Chin, O. (2015). Examining the Association Between Group Cohesion and Group Performance in the Co-Operative Movement. International Journal of Business and Industrial Marketing, 1(2), 26-30.
Harun, M.Z.M., & Bin Mahmood, R. (2012). The Relationship Between Group Cohesiveness and Performance: An Empirical Study of Cooperatives Movement in Malaysia. International Journal of Cooperative Studies, 1(1), 15-20.
Hecker, J. H. (2011). Peace and Sustainable Development Through Environmental Security. The Hague: Institute for Environmental Security.
Homer-Dixon, T. (1994). Environmental Scarcities and Violent Conflict: Evidence from Cases. International Security, 19(1), 5-40.
Ifenkwe, G.E. (2012). Analysis of Pull and Push Factors in Cooperative Business Organization in Abia State, Nigeria. International Journal of Cooperative Studies, 1(1), 21-24.
International Co-operative Alliance. (2018). Co-operative Identity, Values & Principles. Çevrimiçi. https://ica.coop/en/whats-co-op/co-operative-identity-values-principles [Erişim tarihi: 1 Mayıs 2018].
Kanlı, İ. B. (2016). Sürdürülebilir Gelişmeyi Sağlamada Stratejik Bir Araç: Mahalle Kooperatifleri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 25(3), 1-34.
Keleş, R. (2013). 100 Soruda Çevre, Çevre Sorunları ve Çevre Politikası. İzmir: Yakın Kitabevi.
Klare, M. T. (1996). Redefining Security: The New Global Schisms. Current History, 95(604), 353-358.
Kooperatif. (2018). Etimoloji Türkçe. Çevrimiçi. https://www.etimolojiturkce.com/kelime/kooperatif [Erişim tarihi: 30 Nisan 2018].
Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü. (2018). Türkiye’de Kooperatifçilik. Çevrimiçi. https://koop.gtb.gov.tr/kooperatifler-hakkinda/turkiyede-kooperatifcilik [Erişim tarihi: 1 Mayıs 2018].
Kooperatifçilik Genel Müdürlüğü. (2018). Kooperatif İstatistikleri Bülteni. Çevrimiçi.
http://koop.gtb.gov.tr/data/5331a0e7487c8eb1e43d72a5/kooperatif%20istatistikleri%20 bülteni.pdf [Erişim tarihi: 1 Mayıs 2018].
Levy, M. A. (1995). Is the Environment a National Security Issue? International Security, 20(2), 35-62.
Maslow, A. (1943). A Theory of Human Motivation. Psychological Review, 50(4), 370-396.
Mazlum, S. C. (2007). Yerel Politikalardan Yeryüzü Politikasına: Küresel Çevre Yönetiminde Çevre Örgütleri. Sivil Toplum Dergisi, 5(20), 91-108.
Meadows, D. H., Meadows, D. L., Randers, J., & Behrens, W. W. (1972). The Limits to Growth. New York: Universe Books.
Mevzuat. (1982). 1982 Anayasası. Çevrimiçi. http://www.mevzuat.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=1.5.2709&MevzuatIliski=0&so rceXmlSearch [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Mevzuat. (1983). Çevre Kanunu. Çevrimiçi. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.2872.pdf [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Mori, P.A. (2014). Community and Cooperation: The Evolution of Cooperatives towards New Models of Citizens’ Democratic Participation in Public Services Provision. Annals of Public and Cooperative Economics, 85(3), 327-352.
Mortimer, E. (1992). European Security After The Cold War. Adelphi Papers, 32(271), 2-72.
NATO Dergisi. (2018). NATO Nasıl Değişmeli (Bölüm 1 ve 2): Barış Politikası Olarak Çevre. Çevrimiçi. https://www.nato.int/docu/review/2009/NATO_Change/Environment_PeacePolicy/TR/ [Erişim tarihi, 22 Nisan 2018].
Oğuzlu, H. T. (2007). Dünya Düzenleri ve Güvenlik: Ulus-Devlet Güvenlik Anlayışı Aşılıyor mu? Güvenlik Stratejileri Dergisi, 3(6), 1-35.
Paris, R. (2001). Human Security: Paradigm Shift or Hot Air? International Security, 26(2), 87-102.
Picciotti, A. , Bernardoni, A. , Cossignani, M. & Ferrucci, L. (2014), Social Cooperatives in Italy: Economic Antecedents and Regional Distribution. Annals of Public and Cooperative Economics, 85(2), 213-231.
Regional Environmental Center. (2018). Environment and Security: Transforming risks into Cooperation. Çevrimiçi. http://envsec.rec.org [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Rochdale Pioneers Museum. (2018). The Rochdale Principles. Çevrimiçi. https://www.rochdalepioneersmuseum.coop/about-us/the-rochdale-principles/ [Erişim tarihi 30 Nisan 2018].
Sönmezoğlu, F., & Bayır, Ö. E. (2012). Çevre Sorunlarına İlişkin Uluslararası Rejimler. İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi(47), 247-289.
Se. (2018). Online Latin Dictionary. Çevrimiçi. https://www.online-latin-dictionary.com/latin english- dictionary.php?parola=se [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Şeker, G. (2005). Kent Güvenliği Örgütlenmesinde Mahalle ve Çarşı ve Mahalle Bekçileri. Polis Bilimleri Dergisi, 7(4), 59-90.
The Global Development Research Center. (1995). Our Global Neighbourhood. Çevrimiçi. http://www.gdrc.org/u-gov/global-neighbourhood/ [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Türkiye Erozyonla Mücadele Ağaçlandırma ve Doğal Varlıkları Koruma Vakfı. (2018). Çevrimiçi. http://www.tema.org.tr/web_14966-2_1/neuralnetwork.aspx?type=22 [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Ullman, R. (1983). Redefining Security. International Security, 8(1), 129-153.
United Nations. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Çevrimiçi. http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf [Erişim tarihi 25 Mart 2018].
Verhees, Fr. J. H. M., Sergaki, P., & Van Dijk, G. (2015). Building Up Active Membership in Cooperatives. New Medit: Mediterranean Journal of Economics, Agriculture and Environment, 14(1), 42-52.
World Wildlife Fund. (2018). Çevrimiçi. http://www.wwf.org.tr/bizkimiz/wwfturkiyeninilkeleri/ [Erişim tarihi 19 Nisan 2018].
Zaimova, D., Zheliazkov, G., & Gaidardjieva, V. (2012). Cooperative Movement and Rural Development in Bulgaria: Policy Support and Practical Implementation. International Journal of Cooperative Studies, 1(2), 47-54.