SARAYBOSNA YUNUS EMRE ENSTİTÜSÜNDEKİ KURSİYERLERİN TÜRKİYE ALGISI ve TÜRKÇE ÖĞRENME SEBEPLERİ

Bu araştırma, Saraybosna Yunus Emre Enstitüsü’ndeki kursiyerlerin Türkiye algısı ve yabancı dil olarak Türkçe öğrenme sebeplerini belirlemeye yönelik bir yaklaşım denemesidir. Araştırmanın evreni Yunus Emre Enstitüsü modelinin ilk uygulandığı ülke olan Bosna-Hersek’in Başkenti Saraybosna olarak belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemi ise; Saraybosna Yunus Emre Enstitüsünde yabancı dil olarak Türkçe öğrenen anadili Boşnakça olan (çeşitli yaş, meslek, cinsiyet ve eğitim düzeyinde) 100 kursiyerden oluşmaktadır. Araştırma verilerini toplamak amacıyla araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak öğrencilerle yüz yüze görüşme yapılmış, elde edilen veriler yazılı ve sesli olarak kayıt altına alınmıştır. Araştırma kapsamında kullanılan yarı yapılandırılmış tutum ölçeğinin güvenirliği ve kapsam geçerliliğinin sağlanması için; pilot uygulamalar yapılmış, uzman görüşlerine başvurulmuş ve ölçek iki dilde (Türkçe-Boşnakça) hazırlanmıştır. Araştırma sonucunda, Saraybosna Yunus Emre Enstitüsü'nde Türkçe öğrenen kursiyerlerin; % 62'sinin Türkiyeyi ve Türk kültürünü tanımak istedikleri, % 41'inin Türkiye ve Türk kültürünü takdir ettikleri vb. istatistiki bilgilere ulaşılmıştır. Bu istatistiki bilgilerden hareketle, Yunus Emre Enstitüsü modelinin ilk merkezi olan Saraybosna Yunus Emre Enstitüsü’ndeki kursiyerlerin Türkiye’ye karşı olumlu algı içinde olduğu ve bu olumlu algının yabancı dil olarak Türkçe öğrenme sebepleri içinde en temel dinamiği oluşturduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Saraybosna Yunus Emre Enstitüsü, kursiyer, Türkiye algısı, Türkçe öğrenme sebebi

PDF

___

Referans 1. Cummıngs, M. C. (2003). Cultural Diplomacy and the United States Government: a Sur- vey, Center for Arts and Culture.
Referans 2. Karatay, H. Kartallıoğlu, N. (2012). Kırgız öğrencilerin Türkiye Türkçesi öğrenmeye ilişkin tutumları. Gazi Üniversitesi, Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Araştırmaları Dergisi, 2012 (4).
Referans 3. Škaljić, A. (1966). Turcizmi u Srpsko Hırvatskom Jeziku. Sarajevo: Svjetlost.
Referans 4. Şengül, K. (2017). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Afganistanlı Özbek Türklerinin Türkiye Türkçesine yönelik görüşleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 27(2), 91-100.
Referans 5. Tunçel, H. (2016). Yunan üniversite öğrencilerinin yabancı dil olarak Türkçeye yönelik algıları ve Türkçe öğrenme sebepleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(1), 107-128.
Referans 6. Uçak, S. (2017). Irak’ta yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin Türkiye, Türkler ve Türkçe algısı. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 12(14), 491-512.
Referans 7. Watt, D. (2010). The Need for Sensitive Politics in the Quest for a World Without Walls, Public Diplomacy Magazine, Winter, P: 7.
Referans 8. Quasthoff, U. (1973). Soziales Vorurteil und Kommunikation–Eine sprachwissenschafliche Analyse des Ste reotyps, Athenaeum –Fischer, Farnkfurt am Main.
Referans 9. https://bosnahersek.info/haberler/bosna-herseke-gelen-turist-sayisi-artiyor/ (Erişim tarihi: 15. 05.2019).
Referans 10. http://www.TÜİK.gov.tr/VeriBilgi.do?alt_id=51 “Giriş ve Çıkış Yapan Yabancı ve Vatandaşlar.” (Erişim Tarihi 03.04.2018).