XVII. yüzyıl Osmanlı tıbbındaki önemli şahsiyetlerden biri olan Emir Çelebi, IV. Murad’ın başhekimliğini yapmış, yazdığı Enmûzecü’t-Tıbb ismiyle önem kazanmıştır. Hekimliğinin yanı sıra renkli kişiliği ile bilinen Emir Çelebi, IV. Murad tarafından zorla afyon içirilerek ölüme sürüklendiği ve erken yaşta vefat ettiği için ilminden yeterince faydalanılamamış bilim insanlarından biridir. Klasik tıp ilminin son temsilcilerinden olan Seyyid Mehmed Emir Çelebi hakkında bu zamana kadar farklı çalışmalar yapılmış, hayatı ve eserleri tarihî, tıbbi ve dil yönüyle incelenmiştir. Bu çalışma; dönemin kronikleri, divanları, tezkireleri ve arşiv belgeleri ışığında Çelebi’nin hayatı ve eserlerine ilişkin bazı tespit ve yorumlamalarda bulunarak, tarih ve tıp tarihi araştırmalarına katkı sunmayı amaçlamaktadır.