Ġnsanlar dünya üzerinde var olduklarından beri topluluklar halinde yaĢamaktadırlar. Topluluk halinde yaĢamak insanların duygu ve düĢünceleri de dahil olmak üzere kendi aralarında ve nesnelere karĢı benzer tavır ve davranıĢların oluĢmasına yol açmıĢtır. Bu ortaklık bazen kolektif bilinç, bazen ulus ruhu, genellikle de kültür olarak ifade edilmektedir. Batı‟da kültür ilk çağlarda tek bir bireyin kültürlenmesi olarak bireysel anlamda kullanılmaktaydı. Bu durum topluluk içinde bireyin kiĢiliğinin ve kimliğinin biçimlenip Ģekillenmesini ifade etmektedir. Özellikle ilk çağ filozoflarının toplumsal düzen, adalet ve eĢitliğin tesisinde, yapının devamlılığının sağlanmasında bireysel temelde “erdem”e vurgu yapması kiĢi ve kiĢiliği ön plana çıkarmaktadır. KiĢi ve kiĢilik temelinde kimlik bireyin kendisi ile ilgili sorularının yanıtlarından oluĢmaktadır. Bu yanıtlar bazen bireyin kendisini ön plana çıkartırken bazen de topluluğu ön plana çıkartabilir