AVRUPA İNSAN HAKLARI SÖZLEŞMESİ VE AVRUPA İNSAN HAKLARI MAHKEMESİ KARARLARINDA SUÇ VE CEZADA KANUNİLİK İLKESİ

Hukuk devletinin en temel gereklerinden birisi de devletin tüm eylem ve işlemlerinde kanunilik ilkesinin egemen olmasıdır. Kanunilik ilkesinin, ceza hukuku alanındaki karşılığı suç ve cezaların kanuniliği ilkesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Suç ve cezaların kanuniliği ilkesi, Türkiye’nin de tarafı olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (AİHS) 7. maddesinde düzenlenmiştir. AİHS, Anayasa’nın 90. maddesi gereğince iç hukukumuzun bir parçasıdır. Söz konusu ilkenin toplum ve Devlet hayatına egemen kılınması ve bireyler için bir güvence oluşturması adına, Türkiye’nin de zorunlu yargı yetkisine kabul ettiği Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin (AİHM) kararları önemli bir role sahiptir. Özellikle, 2010 yılında yapılan Anayasa değişikliği ile hukuk sistemimize giren Anayasa Mahkemesine bireysel başvuru yoluyla birlikte, AİHM kararlarının ülkemiz açısından önemi ve etkisi son derece artmış bulunmaktadır. İşte bu çalışmada, suç ve cezada kanunilik ilkesinin AİHS’teki yeri ile ilkenin anlamı ve alt unsurları AİHM kararları çerçevesinde irdelenmeye çalışılmıştır.

___

  • Akkutay, A.İ. (2007). Uluslararası antlaşmaların iç hukuka etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Uluslararası Kamu Hukuku Anabilimdalı, Ankara.
  • Alacakaptan, U. (1958). İngiliz ceza hukukunda suç ve cezaların kanuniliği prensibi. Ankara: Ankara Hukuk Fakültesi Kriminoloji Enstitüsü Yayınları.
  • Artuk, M. E. (2014). Kanunilik ilkesi ve tarihçesi. İçinde Y. Ünver (Edt.), Ceza hukukunda kanunilik ilkesi (ss. 34 – 59). Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
  • Avrupa insan hakları mahkemesi 6. madde rehberi: adil yargılanma hakkı. (2014) Avrupa Konseyi/Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Yayını.
  • Başlar, K. (2008). Türk mahkeme kararlarında avrupa insan hakları sözleşmesi. Ankara: Avrupa Komisyonu Yayını.
  • Boyar, O. (2013). Suçta ve cezada yasallık ilkesi. İçinde S. İnceoğlu (Edt.), İnsan hakları avrupa sözleşmesi ve anayasa mahkemesine bireysel başvuru kapsamında bir inceleme (ss. 287 – 300) Ankara: Avrupa Konseyi Yayını.
  • Centel, N., Zafer, H. ve Çakmut, Ö. Türk ceza hukukuna giriş (7. baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • D’Ascoli, S. (2011). Sentencing in international criminal law: The UN ad hoc tribunals and future perspectives for The ICC. Portland: Hart Publishing.
  • Demirbaş, T. (2016). Ceza hukuku genel hükümler (11. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
  • Doğru, O. ve Nalbant, A. (2012). İnsan hakları avrupa sözleşmesi: açıklama ve önemli kararlar. Ankara: Avrupa Konseyi ve Yargıtay Başkanlığı Ortak Yayını.
  • Dönmezer, S. ve Erman, S. (1997). Nazari ve tatbiki ceza hukuku: Genel Kısım (14. baskı). İstanbul: Beta Basın Yayım Dağıtım.
  • Erem, F., Danışman, A. ve Artuk, M.E. (1997). Ceza hukuku genel hükümler (14. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A.Ş.
  • Eren, A. (2004). 1982 Anayasası’nın 90. maddesindeki 2004 değişikliği’nin anlaşmaların türk iç hukukundaki yerine etkisi”, Atatürk Üniversitesi Erzincan Hukuk Fakültesi Dergisi, 3-4, 47-77.
  • Harris, D., O’Boyle, M. ve Warbrick, C (2013). Avrupa insan hakları sözleşmesi hukuku. Ankara: Avrupa Konseyi Yayını.
  • İçel, K. ve Donay, S. (1999). Karşılaştırmalı ve uygulamalı ceza hukuku: genel kısım (3. baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • İnceoğlu, S. (2013). Anayasa ve insan hakları avrupa sözleşmesi ilişkisi. S. İnceoğlu (Edt.), İnsan hakları avrupa sözleşmesi ve anayasa mahkemesine bireysel başvuru kapsamında bir inceleme (ss. 7 – 22). Ankara: Avrupa Konseyi Yayını.
  • İnceoğlu, S. (2005). İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi Kararlarında Adil Yargılanma Hakkı (2. baskı). İstanbul: Beta Basım ve Yayım Tic. A.Ş.
  • Maydani, R. (1990), İslâm ceza hukukunun genel prensipleri (çev: Ş. Dağcı). İslâmi Araştırmalar, 1(1), 61 – 70.
  • Özbudun, E. (2014). Türk anayasa hukuku (15. baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.
  • Tezcan, D. Erdem, M.R. ve Önok, R. M. (2009). Uluslararası ceza hukuku. Ankara: Seçkin Yayıncılık San. ve Tic. A:Ş.
  • Udeh, A. (2012). Seküler ceza kurumlarıyla mukayeseli islâm ceza hukuku: genel hükümler (Çev: A. Şafak). İstanbul: Kayıhan Yayınları.
  • Ulusoy, A. (2013). İdari yaptırımlar. İstanbul: On İki Levha Yayıncılık A.Ş.
  • İnternet Kaynakları
  • https://kararlarbilgibankasi.anayasa.gov.tr/
  • https://www.coe.int/en/web/conventions/full-list/-/conventions/treaty/213/signatures?.
  • https://hudoc.echr.coe.int/tur#{%22documentcollectionid2%22:[%22CHAMBER%22]}
Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi-Cover
  • ISSN: 2146-2879
  • Başlangıç: 2011
  • Yayıncı: Kırıkkale Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

مائر دراسة تأصيلية: ضمائر الرفع المنفصلة أنموذجاً Zamirler Üzerine Özel Bir Çalışma: Örnek Olarak Ayrı Zamirler

Fadi Aowni Mahmoud AL SHELALDEH

GEÇİŞ DEVRİ İMLÂ HUSUSİYETLERİ İÇİN 17. YÜZYILDAN BİR ÖRNEKLEM “AZİZ MAHMUD HÜDÂYÎ DÎVÂNI

Murat AYAR

آراء حسين عطوان النقدية في مقدمة القصيدة العربية القديمة Eski Arap Kaside Önsözünde Hüseyin Atvan’ın Eleştirel Görüşleri

Omar Ali Issa DOUDİN

TÜRKİYE’DE YENİLENEBİLİR ENERJİ KONUSUNDA KURUMSAL YAPILANMA VE YEREL YÖNETİMLERE İLİŞKİN MEVZUAT İÇİNDE YENİLENEBİLİR ENERJİ

Ünal KÜÇÜK

DEVLETSİZ YÖNETİŞİMİN YENİ EKONOMİK ENSTRÜMANI: KRİPTO PARA VE GELECEĞİ

Halil İbrahim YANAR, Mehmet Şirin ÇETİN, Veysi KILIÇ

الوَاسِطَةُ بَيْنَ المُتَقَابِلَيْنِ فِي النَّحْوِ Nahivde Zıtlıklar Arasındaki Arabulucu

Hüseyin YUSUF

12.SINIF T.C. İNKILAP TARİHİ ve ATATÜRKÇÜLÜK DERS KİTABINDA EĞİTİMİN SİYASAL İŞLEVİNİN İNCELENMESİi

Özlem Akın MART, Sadık KARTAL

İSLAM CEZA HUKUKUNDA KISÂS MAHALLİNİN ORTADAN KALKMASI VE HUKÛKÎ SONUÇLARI

Yunus KOCABIYIK

TEFSİR GELENEĞİNDE KIRÂAT-YORUM İLİŞKİSİ: FETHU’L-KADÎR ÖRNEĞİ

Adem YEŞİLDAĞ

COVİD-19 PANDEMİ DÖNEMİNDE LİSANS ÖĞRENCİLERİNİN UZAKTAN EĞİTİM KAPSAMINDA MUHASEBE DERSLERİNE YÖNELİK BAKIŞ AÇILARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Reşat KARCIOĞLU, Şerife KILIÇARSLAN, Kübra ALPA