Kentselleşme süreçleri içinde yerellik, genel olarak “iktisadi ve kültürel kayıplar” temelinde değerlendirilen sosyoekonomik ve mekânsal bir bağlam sunar. Özellikle 90’lı yılların başından itibaren, canlandırılmak istenen ekonomik ve sosyal meselelerle ilişkili olgular, bu bağlamda üretilen projelerin konusu olmaya başlar. İlgili projeler turizm yatırımlarıyla yereli yeniden inşa etme süreçleri biçiminde de incelenebilir. UNESCO tarafından “kültürel ve doğal kaynakları içeren, tarihi bir olay ve bir etkinlikle ilişkili olan ya da çeşitli kültürel ve estetik değerler sergileyen coğrafi alanlar” biçiminde ifade edilen “kültürel peyzaj” tanımı bu bağlamda incelenebilecek projelerin ilişkilendiği öne çıkan bir kavramdır. Mimarlık pratikleri içinde, söz konusu bağlam, olgu ve kavramlarla doğrudan ilişkilenen “sokak yenileme” projeleri bu kapsamda değerlendirilebilir. Tanımlanan bu çerçeveler içinde makale ile öngörülen, bir dönem Denizli’nin tekstil sanayi tarihi açısından öne çıkan ilçelerinden olan Babadağ yerelindeki kentselleşme lehine olan dönüşümü söz konusu “yenileme” programını içeren bir uygulama projesi üzerinden kısmi de olsa izleyebilmektir. Niyetlenilen, 2017 Aralık ayında tamamlanan “Nitelikli Gündelik Mekân Üretimine Dair Katılımcı Bir Girişim Olarak; Babadağ’da Mehmet Özer Caddesi Yüzey Renovasyonu ve Süreç Dokümantasyonu Projesi” üzerinden bir iç değerlendirme sunmak ve vak’a takdimi ortaya koymaktır. Makale, söz konusu projenin ilişkilendiği bağlam, olgular ve sorunsallara yönelik bir girişin ardından, birinci bölümde projenin tanımını ve amacını; ikinci bölümde yöntemini ve etaplarını; üçüncü bölümde tasarım ve uygulama stratejisini; dördüncü bölümde ise bir iç değerlendirme üzerinden sonuçlarını ortaya koymaya çalışacaktır.

Locality within urbanization processes proposes a socio-economic and spatial context that is usually assessed with “financial and cultural losses”. Especially onwards the 90s, facts related to economic and social issues that are desired to be revitalized become the subject of projects within such context.  Relevant projects can be studied as local reconstructive processes via tourism investments. The caption “cultural landscape” defined by UNESCO as “geographic areas consisting of cultural and natural resources, associated with a historical event and activity or performing various cultural and aesthetic values” is a prominent concept for correlated projects to be studied within such context. Within architectural practices, “street renovation” projects that are associated directly with the context, facts and concepts in question can be assessed within such scope. Within the defined frame, the article aims to trace the transformation in favor of urbanization within the locality of Babadağ, one of the prominent towns in the history of textile industry of Denizli for a particular period, through an application project within a “renovation” program. The intention is to present an internal assessment and a case study through “Mehmet Özer Street Surface Renovation and Process Documentation Project as a Participatory Initiative Regarding Qualitative Every Day Life Production” that has been recently completed in December 2017. The article consists of an introduction concerning the facts and problematics associated with the project which is followed by consecutive sections that present the definition and intention of the project, the methodology and stages, design and application strategy and finally an internal assessment through the results.