Platon’un Demokrasi Paradoksu, Popper’ın Yorumları ve Türkiye’de Demokrasi Tartışmaları

Öz Demokrasi konusunda Platon ve Popper genel olarak farklı düşünür. Örneğin Platon, egemenliğin, bilgisi yetersiz kitlelerin elinde olduğu yerlerde Demokrasiyi kötü bir yönetim biçimi olarak düşünür. Tam aksine, Popper ise Demokrasiyi yönetim biçimlerinin en iyi türü olarak tanır ve demokratik yönetimin toplumun en iyi yaşam biçimine ulaşması yolunu açar. Bu makaledeki amacım, Platon’un Demokrasi paradoksları ve Popper’ın yorumlarının çözümlenmesine ek olarak, siyasal katılım, egemenlik ve özgürlük vb. bağlamında, Türk demokrasisinin benzer yönlerini tartışmaktır.

___

Aristoteles, (2005) Politika, çev. Mete Tunçay, Remzi Kitabevi, İstanbul,.

Kempski, Jürgen v. (2001) “Siyaset Felsefesi” çev. Doğan Özlem, Günümüzde Felsefe Disiplinleri, içerisinde, Inklap Kitabevi, İstanbul.

Magee, Bryan, (1990) Karl Popper’in Bilim Felsefesi ve Siyaset Kuramı, çev. Mete Tunçay, İstanbul.

Mardin, Şerif, (2007) “Otorite ve Kompromi”, Demokrasi Sempozyumu Kitabı, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür A. Ş. Yayını, İstanbul, s. 16.

Montesquieu, (2004) Kanunların Ruhu Üzerine, çev. Fehmi Baldaş, İstanbul.

Platon, (1992) Devlet, çev. Sabahattin Eyüboğlu, M. Ali Cimcoz, Remzi Kitabevi, İstanbul.

Platon, (1998) Yasalar, çev. Candan Şentuna, Saffet Babür, Kabalcı Yayınevi, İstanbul.

Popper, Karl R. (2001) Daha İyi Bir Dünya Arayışı, Son Otuz Yılın Makaleleri ve Bildirileri, çev. İlknur Aka, İstanbul.

Popper, Karl, (1994) Açık Toplum ve Düşmanları, çev. Mete Tunçay, Remzi Kitabevi, İstanbul.

Türk Dil Kurumu Türkçe Sözlük, (1998) Ankara, s. 552.

Ruben, Walther, (1947) Felsefenin Başlangıcı, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara.

Voltaire, (2001) Felsefe Sözlüğü, çev. Lütfi Ay, İstanbul.