Said Nursî’ye göre ibadet, namaz, oruç, zekât ve hac gibi ibadetlerle sınırlandırılamayacak kadar geniş kapsamlı bir kavramdır. İbadet, rıza, sekinet ve huzur halidir. Sözü edilen ibadetler de bu halin zahire vurmuş şeklinden ibarettir. İbadet kalbin nuru, basiretin ziyâsı olmasının yanı sıra, insanı yeryüzünde halife makamına yükselten, bu makamın verdiği güç ve otoriteyi kendisine bahşeden, ayrıca halifelik görevini hakkıyla yerine getirmesini sağlayan bir olgudur. Risâle-i Nur’da ibadet kavramı, çok yerde adalet kavramıyla birlikte zikredilmiştir. Daha doğrusu adalet, kulun ibadetine ait göstergelerden biri olup, parlaklığını Cenab-ı Hakk’ın el-Adl isminin tecellisinden alır. Adaleti sağlamanın yolu da ancak ibadetten geçer. Erdemli toplumun temeli adaletle atılır. Bu manada Risâle-i Nur, istikamet sahibi bireylerin ve istikametli bir toplumun oluşmasını temin ve garanti edecek ölçüde, konuya ilişkin zengin bir terbiyevî ve ilmî malzemeyi içermektedir.