Azapay Ümmühan YALÇINYAVUZ, SEVGİ YILMAZ

Rekreasyonel Alan Kullanım Taleplerinin Belirlenmesi: Erzincan kenti örneği

Bu çalışma; kentsel ve kırsal rekreasyon alanlarında kişilerin gereksinimleri, istek ve önerilerinin değerlendirilmesi ve planlama kararlarına altlık oluşturması amacıyla yapılmıştır. Erzincan kentinde yer alan farklı özelliklere sahip 5 adet rekreasyon alanında 2013 Ocak ayı ve 2014 yılı Ocak ayı arasında anket çalışması yürütülmüştür. Bu kapsamda Ekşisu mesire alanı, Girlevik Şelalesi, Ergan dağı, Atatürk Parkı ve Barış Manço Parkı araştırma alanları olarak belirlenmiştir Yapılan 650 adet anketten 524'ü değerlendirmeye alınmış ve verilerin analizinde SPSS 21.0 paket programı kullanılmıştır. Çalışmada, Erzincan kent halkının rekreasyona bakış açısı, alan tercihleri ve rekreasyonel ihtiyaçları incelenmiştir. Çalışma alanlarında yapılan anketlerin analizi sonucunda, halkının %92'sinin rekreasyonu bir ihtiyaç olarak gördüğü sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların %36.1'i yürüyüş ve gezinti yapmak, %31.9'u ise piknik yapmak amacıyla rekreasyon alanlarına gitmektedirler. Araştırma istasyonları içinde en fazla ziyaretçi alan yerler doğal peyzaj öğelerine sahip kırsal rekreasyon alanları olup; Ekşisu Mesire Alanı(%45.80) ve Girlevik Şelalesi'dir (%17.60). Erzincan kentindeki rekreasyon alanlarının sayısı kent halkı tarafından genel olarak (%77.9) yeterli bulunmamaktadır. Rekreasyon alan kullanıcılarının vazgeçilmez ihtiyaçlarının başında; restoran ve kafeteryalar (%51.5), kapsamlı çocuk oyun alanları (%48.3) ve spor alanlarının (%42.4) geldiği tespit edilmiştir. Erzincan kentinde yer alan rekreasyon alanlarında ziyaretçilerin ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için, yerel yönetimler ve halk temsilcileri ile koordineli çalışan özel planlama ve yönetim birimleri oluşturulması gerekmektedir. Yapılacak planlama çalışmalarında kullanıcıların isteklerinin yerine getirilmesi ve alana özel ihtiyaçların giderilmesine yönelik yaklaşımlar benimsenmelidir. Bu çalışmanın; yerel yönetimler, rekreasyon alan planlayıcıları ve peyzaj mimarlarının gelecekteki çalışmalarına ışık tutması hedeflenmektedir

Determination of Recreation Area Using Demands : Erzincan City Sample

This study was conducted with the aim to evaluate people's needs, requests and suggestions about rural and urban recreation areas and create a basis for the planning decisions. A survey was conducted in five recreation areas have different characteristics in Erzincan city between January of 2014 and January 2013. In this scope Ekşisu promenade area, Girlevik waterfall, Ergan mountain, Atatürk park and Barış Manço park were determined as research areas. Out of the 650 questionnaires, 524 were assessed and analyzed with SPSS 21.0 software. In the study, Erzincan city people's recreation perspectives, area preferences and recreational needs were examined. From analysis of the survey, it was concluded that 92% of people see recreation as a need. 36.1% respondents go to recreation areas for hiking and 31.9% to have picnic. Rural recreation areas; Ekşisu Promenade Area (45.80%) and Girlevik Waterfall (17.60%) which have natural landscape elements, take more visitors. The number of recreational areas in the city of Erzincan, are considering not sufficient by city people in general (77.9%). The indispensable needs of recreation area users were determined as; restaurants and cafeterias (51.5%), extensive children's play areas (48.3%) and sports facilities (42.4%). Special planning and management units that work in coordination with local governors, land users and public representatives, should be established to fulfill visitor's needs in Erzincan city recreation areas. Approaches for satisfaction of user's requests and fulfillment of area-based special needs, should be adopted. From The obtained data and analysis results in this study it was aimed to shed light to the future works of local governments, recreational area planners and landscape architects

PDF

___

Ağaoğlu, Y.S., Taşmektepligil, M.Y., Bayrak, M., 2005. Dünyada ve Türkiye'de serbest zaman kavramının tarihsel gelişimi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (11), 3-10.
Ağılönü, A., Mengütay, S. 2009. Yerel yönetimlerde rekreasyon hizmetleri ve model belirleme. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 6 (2), 160-176.
Anonim 2012 a. KUDAKA. Erzincan Ergan Dağında Konusunda http://www.kudaka.org.tr/ekler/ecddf-Ergan- Kayak-Merkezi-Finansal-Fizibilite-Raporu.pdf. (20.09.2014). Planlanan Yatırımlar Raporu. Finansal Fizibilite
Anonim 2013 a. Erzincan Belediyesi
Anonim 2013 b. Erzincan İl Özel İdaresi.
Anonim 2014 b. Erzincan Belediyesi Park Ve Bahçeler Müdürlüğü
Arnberger, A. 2012. Urban Densification and Recreational Quality of Public Urban Green Spaces: A Viennese Case Study. Sustainability. 4, 703-720.
Bekçi, B., Taskan, G., Bogenc, Ç., 2013. The effect of courtyard designs on young people, which have been made according to different functional preferences. Journal of Food, Agriculture & Environment. 11 (3&4), 1804-1813.
Casper, J.M., Harrolle, M.G., Kelley, K., 2013. Gender Differences in Self-Report Physical Activity and Park and Recreation Facility Use Among Latinos in Wake County, North Carolina. The Society of Behavioral Medicine. 45(1), 49-54.
Chiesura, A., 2004. The role of urban parks for the sustainable city. Landscape Urban Planning. (68), 129-138.
Çınar, İ., 2008. Kent Parklarının Yeterliliği Üzerine Fethiye-Muğla Kent Parkları Örneğinde Bir Araştırma. ADÜ Ziraat Fakültesi Dergisi. 5 (2), 33-38.
Emür, S.H., Onsekiz, D. 2007. Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık Ve Yeşil Alanların Önemi : Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 22, 367-396.
Jackson, L.E. 2003. The relationship of urban design to human health and condition. Landscape and Urban Planning. 64, 191-200
Jim, C.Y., Chen, W.Y. 2006. Recreation- amenity use and contingent valuation of urban greenspaces in Guangzhou, China. Landscape and Urban Planning. 75, 81-96.
Karatay, M. 2007. Araştırmada Örnekleme. 80.251.40.59/education.ankara.edu.tr/ aksoy/eay/mkaratay.doc. (01.07.2015)
Kılbaş, Ş., 2010. Rekreasyon Boş Zamanı Değerlendirme. Gazi Kitabevi, 378, Ankara
Kruger, M., Saayman, M., Slabbert, E., 2015. Managing Visitors' Dining and retail Experiences in South African National Parks. S. Afr. J. Bus. Manage. 46(2), 43-53.
Mohamed, N., Othman, N. 2009. Push and Pull Factor: Determining the Visitors Satisfactions. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 49, 175-182.
Oku, H. and Fukamachi, K., 2006. The Differences İn Scenic Perception Of Forest Visitors Recreational Activity. Landscape and Urban Planning, (75), 34-42. Attributes And
Onsekiz, D., Emür, S.H. 2008. Kent parklarında kullanıcı tercihleri ve değerlendirme ölçütlerinin belirlenmesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 24 (19), 69-104. Orel Demirci, F., Rekreasyonel Turizmde Müşteri Potansiyelinin Yavuz, C., 2003. Alanlarında Kişilerin
Yılmaz, H., Yılmaz, S., Demircioğlu Yıldız, N., 2003. Kars Kent Halkının Rekreasyonel Talep ve Eğilimlerinin Belirlenmesi. Atatürk Üniv. Ziraat Fak. Derg. 34 (4), 353-360.
Yücel, G. F., Yıldızcı, A. C. (2006). Kent parkları oluşturulması. İTÜ Dergisi/a. Mimarlık, Planlama, Tasarım, 2(2), 220-230. kalite kriterlerinin
Zhang, H., Chen, B., Sun, Z., Bao, Z., 2013. Landscape perception and recreation needs in urban green space in Fuyang, Hangzhou, China. Urban Forestry & Urban Greening. 12(1), 44-52.