şbirlikli Öğrenmenin Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Mesleki Bilgi ve Becerilerine Etkisi

Bu çalışmada, işbirlikli öğrenmenin sosyal bilgiler öğretmen adaylarının mesleki bilgi ve becerileri üzerindeki etkisi incelenmeye çalışılmıştır. Ayrıca öğretmen adaylarının işbirlikli öğrenmeye yönelik görüşleri belirlenmiştir. Karma yöntemin yakınsayan paralel desenine dayanan araştırmanın nicel boyutunda sontest eşleştirilmiş kontrol gruplu desen uygulanırken, nitel boyutta olgubilim deseni kullanılmıştır. Veriler Öğretmenlik Uygulaması Dersi Öğretmen Adayı Akran Değerlendirmesi Ölçeği ile yansıtıcı günlüklerden elde edilmiştir. Araştırma sonucunda işbirlikli öğrenmenin geleneksel grup çalışmasına göre öğretmen adaylarının mesleki bilgi ve becerileri üzerinde daha fazla etkili olduğu tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının işbirlikli öğrenmeye yönelik görüşlerinin olumlu yönde olduğu görülmüştür.

The Effect of Cooperative Learning on Preservice Social Studies Teachers' Professional Knowledge and Skills

In this study was studied the contribution of the cooperative learning on preservice social studies teachers’ professional knowledge and skills. In addition, were investigated the opinions of preservice teachers on cooperative learning. The study depends on mixed method research. The data were obtained by reflective diaries with the Peer Assessment Scale for Activities of Teaching Practice Course. As a result of the research, it was determined that cooperative learning was more effective on the professional knowledge and skills of preservice teachers according to the traditional group work. The opinions of preservice teachers on cooperative learning were found to be positive.

PDF

___

Arslan, A., ve Zengin, R. (2016a). İşbirlikli öğrenme yönteminin fen öğretimi laboratuar uygulamaları dersine yönelik öğrencilerin tutumlarına etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 37-49.
Arslan, A., ve Zengin, R. (2016b). İşbirlikli öğrenme yönteminin bilimsel ve sosyal beceriler üzerindeki etkisi. Adıyaman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 23-45.
Aubrey-Martinez, C. A. (2016). Cooperative learning activities in social studies classrooms and the effect on selfdetermination for students with and without individualized education programs (IEPs). Yayımlanmamış doktora tezi. Wayne State University, USA.
Baki, A., ve Gökçek, T. (2007). Matematik öğretmeni adaylarının benimsedikleri öğretmen modeline ilişkin bazı ipuçları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 22-31.
Bektaş, M., Horzum, M. B., ve Ayvaz, A. (2010). “Öğretmenlik uygulaması dersi öğretmen adayı akran değerlendirme ölçeği” geliştirme çalışması. E-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(3), 1272-1280.
Bouas, M. J. (1996). Are we giving cooperative learning enough attention in preservice teacher education?. Teacher Education Quarterly, 23(4), 45-58.
Bozdoğan, A. E., Taşdemir, A., ve Demirbaş, M. (2006). Fen bilgisi öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrencilerin bilimsel süreç becerilerini geliştirmeye yönelik etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 23-36.
Burke, A. (2011). Group work: How to use groups effectively. Journal of Effective Teaching, 11(2), 87-95.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (21. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Chung-Schickler, G. C. (1998). The effect of cooperative learning on the attitudes toward science and the achievement of students in a non-science majors’ general biology laboratory course at an urban community college. Yayımlanmamış doktora tezi. Florida International University, USA.
Czerniak, C. M. (1989). An investigation of the relationships among science teaching anxiety, self-efficacy, teacher education variables, and instructional strategies. Yayımlanmamış doktora tezi. Ohio State University, Columbus.
Creswell, J. W., ve Clark, V. L. P. (2014). Karma yöntem araştırmaları tasarımı ve yürütülmesi (Çev. Ed. Y. Dede ve S. B. Demir). Ankara: Anı Yayıncılık.
Derman, A. (2007). Kimya öğretmeni adaylarının öz yeterlik algıları ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Yayımlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi, Konya.
Du, Y. (2012). Cooperative learning in college English class in Chinese context. Contemporary English Teaching and Learning in Non-English-Speaking Countries, 1(1), 78-94.
Durmuşçelebi, M., Yıldız, N., ve Saygı, E. (2017). Öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. OPUS – Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(12), 8-32.
Er, H. (2017). The impact of teaching the subjects under "science in time" unit in the social studies class in the 7th grade using jigsaw technique on the academic success of the students. Universal Journal of Educational Research, 5(5), 838-847.
Erdamar, G. K., ve Demirel, H. (2010). Öğretmen adaylarının grup çalışmalarına ilişkin algıları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 205-223.
Erdem, A. (2009). Preservice teachers’ attitudes towards cooperative learning in mathematics course. Procedia Social and Behavioral Sciences, 1, 1668-1672.
Gholami, G. (2011). The importance of cooperative learning on academic achievement. Journal of American Science, 7(12), 596-599.
Gillies, R. M. (2016). Cooperative learning: Review of research and practice. Australian Journal of Teacher Education, 41(3), 39-54.
Giraud, G. (1997). Cooperative learning and statistics instruction, Journal of Statistics Education, 5(3). [Çevrim-içi: https://tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/10691898.1997.11910598?needAccess=true], Erişim tarihi: 16 Şubat 2019.
Gokhale, A. A. (1995). Collaborative learning enhances critical thinking. Journal of Technology Education, 7(1), 22-30.
Goyak, A. M. (2009). The effects of cooperative learning techniques on perceived classroom environment and critical thinking skills of preservice teachers. Yayımlanmamış doktora tezi. Liberty University, USA.
Gökmen, A., ve Ekici, G. (2018). Biyoloji öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyleri ile mesleki kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Öğretmen Dergisi, 2(2), 17-28.
Gündoğdu, K., Altın, M., Üstündağ, N., ve Altay, B. (2018). Öğretmen adayları öğretmenlik uygulamasında yeterli mi? (Bir olgubilim çalışması). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 150-166.
Gündüz, H. B. (2012). Bir meslek olarak öğretmenlik. M. D. Karslı (Ed.). Eğitim bilimine giriş içinde (s. 217-240). Ankara: Pegem Akademi.
Hendrix, J. C. (1999). Connecting cooperative learning and social studies. The Clearing House, 73(1), 57-60.
Henson, R. K. (2001). Relationships between preservice teachers’ self-efficacy, task analysis, and classroom management beliefs. Paper presented at the annual meeting of the Southwest Educational Research Association, New Orleans, LA.
Herrmann, K. J. (2013). The impact of cooperative learning on student engagement: Results from an intervention. Active Learning in Higher Education, 14(3), 175-187.
Hevedanlı, M., ve Akbayın, H. (2006). Biyoloji öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin başarı, hatırda tutma ve derse yönelik tutum üzerindeki etkileri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 21-31.
Hillkirk, K. (1991). Cooperative learning in the teacher education curriculum. Education, 111(4), 479-482.
Holliday, D. C. (1995). The effects of the cooperative learning strategy jigsaw II on academic achievement and crossrace relationships in a secondary social studies classroom. Yayımlanmamış doktora tezi. University of Southern Mississippi, USA.
Ifamuyiwa, S.A., ve Akinsola, M.K. (2008). Improving senior secondary school students’ attitude towards mathematics through self and cooperative-instructional strategies. International Journal of Mathematical Education in Science and Technology, 39(5), 569-585.
Işıksal, M., ve Çakıroğlu, E. (2006). İlköğretim matematik öğretmen adaylarının matematiğe ve matematik öğretimine yönelik öz yeterlik algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 74-84.
Jiang, B. (2014). Web-based cooperative learning in college chemistry teaching. International Journal of Emerging Technologies in Learning, 9(2), 45-47.
Johnson, D. W., ve Johnson, R. T. (1992). Approaches to implementing cooperative learning in the social studies classroom. R. J. Stahl ve R. L. VanSickle (Ed.). Cooperative learning in the social studies classroom: An invitation to social study içinde (s. 44-51). Washington, DC: National Council for the Social Studies.
Johnson, D. W., ve Johnson, R. T. (2008). Social interdependence theory and cooperative learning: The teacher’s role. R. M. Gillies, A. F. Ashman ve J. Terwel (Ed.). The teacher’s role in implementing cooperative learning in the classroom içinde (s. 10-37), New York: Springer.
Johnson, D. W., Johnson, R. T., ve Smith, K. A. (2013). Cooperative learning and individual student achievement in secondary schools. J. E. Pederson ve A. D. Digby (Ed.). Secondary schools and cooperative learning: Theories, models, and strategies içinde (s. 3-54). New York: Routledge.
Johnson, D. W., Maruyama, G., Johnson, R., Nelson, D., ve Skon, L. (1981). Effects of cooperative, competitive, and individualistic goal structures on achievement: A meta-analysis. Psychological Bulletin, 89(1), 47-62.
Jolliffe, W. (2007). Cooperative learning in the classroom: Putting it into practice. London: Paul Chapman Publishing.
Kardaş, M. N. (2014). İş birlikli ve geleneksel grup çalışmasının dil bilgisi öğretiminde akademik başarıya etkisi. Turkish Studies, 9(8), 603-622.
Kaşkaya, A. (2012). Öğretmen yeterlikleri kapsamında yapılan araştırmaların konu amaç yöntem ve sonuçları açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(2), 789-805.
Kaufman, D., Sutow, E., ve Dunn, K. (1997). Three approaches to cooperative learning in higher education. Canadian Journal of Higher Education, 27(2/3), 37-66.
Kutlu, N., ve Gökdere, M. (2012). Öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik tutumlarının ve özyeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde, Türkiye.
Kutluca, A. Y. (2018). Öğretmen öz-yeterliğinin motivasyon ve epistemolojik ve pedagojik inanç sistemleri açısından incelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 7(2), 175-192.
Lavasani, M.G., Afzali, L., ve Afzali, F. (2011). Cooperative learning and social skills. Cypriot Journal of Educational Science, 4, 186-193.
Lavasani, M. G., Afzali, L., Borhanzadeh, S., Afzali, F., ve Davoodi, M. (2011). The effect of cooperative learning on the social skills of first grade elementary school girls. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 1802-1805.
Lazarowitz, R. (2013). Learning science in cooperative modes in junior- and senior-high schools cognitive and affective outcomes. J. E. Pederson ve A. D. Digby (Ed.). Secondary schools and cooperative learning: Theories, models, and strategies içinde (s. 185-227). New York: Routledge.
Lin, L. L. (2010). Perspectives of teachers and students toward cooperative learning jigsaw tasks in Taiwanese EFL classrooms. Yayımlanmamış doktora tezi. Alliant International University, USA
Lyman, F., ve Davidson, N. (2004). Cooperative learning in preservice teacher education at the University of Maryland. E. G. Cohen, C. M. Brody ve M. Sapon-Shevin (Ed.). Teaching cooperative learning: The challenge for teacher education içinde (s. 83-95). Albany, NY: State University of New York Press.
Mattingly, R. M., ve VanSickle, R. L. (1991). Cooperative learning and achievent in social studies: jigsaw II. Social Education, 55(6), 392-395.
MEB. (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 4, 5, 6 ve 7. sınıflar). [Çevrim-içi: http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=354], Erişim tarihi: 29 Mart 2019.
Ocak, G., ve Küçükilhan, S. (2014). İşbirliğine dayalı öğrenci takımları-başarı bölümleri (ÖTBB) tekniğinin sosyal bilgiler dersindeki akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5(4), 17-40.
Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Özdemir, S. M. (2008). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretim sürecine ilişkin öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 277-306.
Özer, B. (2008). Öğretmenlerin mesleki gelişimi. A. Hakan (Ed.). Öğretmenlik meslek bilgisi alanındaki gelişmeler içinde (s. 195-216). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi.
Özmen, H. (2013). Öğretmenlik mesleği yeterlikleri. H. Özmen ve D. Ekiz (Ed.). Eğitim bilimine giriş içinde (s. 199-212). Ankara: Pegem Akademi.
Pendergast, D., Garvis, S., ve Keogh, J. (2011). Pre-service student-teacher self-efficacy beliefs: An insight into the making of teachers. Australian Journal of Teacher Education, 36(12), 46-58.
Prastyo, Y. D. (2017). Effects of cooperative learning on student teachers’ communicative competence in Indonesia. Yayımlanmamış doktora tezi. University of Limerick, Ireland.
Recepoğlu, S., ve İbret, B. Ü. (2019). Mesleki özyeterliğe yönelik sosyal bilgiler öğretmen adaylarının görüşleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(62), 1091-1097.
Russell, W. B., Waters, S., ve Turner, T. N. (2014). Essentials of middle and secondary social studies. New York, NY: Routledge.
Ruys, I., Van Keer, H., ve Aelterman, A. (2012). Examining pre-service teacher competence in lesson planning pertaining to collaborative learning. Journal of Curriculum Studies, 44(3), 349-379.
Sarıgöz, O. (2017). An analytical study on views of teacher candidates about cooperative learning approach. The Journal of International Social Research, 10(49), 491-497.
Scharmann, L. C., ve Hampton, C. M. O. (1995). Cooperative learning and preservice elementary teacher science selfefficacy. Journal of Science Teacher Education, 6(3), 125-133.
Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen adaylarının öğretmen yeterlilikleri açısından kendilerini değerlendirmeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 131-140.
Slavin, R. E., Hurley, E. A., ve Chamberlain, A. (2003). Cooperative learning and achievement: Theory and research. W. M. Reynolds ve G. E. Miller (Ed.). Handbook of psychology içinde (s. 177-198). New York: John Wiley & Sons.
Şimşek, U., Doymuş, K., ve Karaçöp, A. (2009). Yükseköğretimde eğitim gören öğrencilerin demokratik tutumlarına jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(1), 167- 176.
Şimşek, U., Örten, H., Topkaya, Y., ve Yıllar, B. (2014). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının işbirlikli öğrenme teknikleri hakkındaki görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(1), 231-257.
Şişman, M. (2009). Öğretmen yeterlikleri: Modern bir söylem ve retorik. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(3), 63-82.
Slagle, D. R. (2007). The use of cooperative learning to promote academic achievement, self-esteem, and inter-group relations in a high school social studies class. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Defiance College, USA.
Slavin, R. E. (2010). Co-operative learning: What makes group-work work?. H. Dumont, D. Istance, ve F. Benavides (Ed.). The nature of learning: using research to ınspire practice içinde (s. 161-178). Paris: OECD Publishing.
Slavin, R. E. (2014). Cooperative learning and academic achievement: Why does groupwork work?. Anales de Psicología, 30(3), 785-791
Taşkın, Ç. Ş., ve Hacıömeroğlu, G. (2010). Meslek bilgisi derslerinin öğretmen adaylarının profesyonel gelişimindeki önemi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 165-174.
Tschannen-Moran, M., ve Woolfolk Hoy, A. (2001). Teacher efficacy: Capturing an elusive construct. Teaching and Teacher Education, 17, 783-805.
Tschannen-Moran, M., Woolfolk Hoy, A., ve Hoy, W. K. (1998). Teacher efficacy: Its meaning and measure. Review of Educational Research, 68(2), 202-248.
Turaçoğlu, İ., Alpat, Ş., ve Ellez, A. M. (2013). Effects of jigsaw on teaching chemical nomenclature. Education and Science, 38(167), 256-272.
Uyanık Balat, G., Akman, B., ve Günşen, G. (2018). Fen eğitimine karşı tutum, öz yeterlilik algısı ve bilişsel harita bulguları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 756-777.
Veenman, S., van Benthum, N., Bootsma, D., van Dieren, J. ve van der Kemp, N. (2002). Cooperative learning and teacher education. Teaching and Teacher Education, 18, 87-103.
Yeşilyurt, E. (2013). Öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algıları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(45), 88- 104.
Yılar, M. B., ve Şimşek, U. (2016a). Sosyal bilgiler dersinde farklı işbirlikli öğrenme yöntemlerinin uygulamalarına ilişkin öğrenci görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 375-394.
Yılar, M. B., ve Şimşek, U. (2016b). Sosyal bilgiler dersinde farklı işbirlikli öğrenme uygulamalarının sosyal beceriler üzerindeki etkileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3), 835-854.
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Uslu, S. (2015). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin yeterlikleri. C. Dönmez ve K. Yazıcı (Ed.). Sosyal bilgiler öğretimi içinde (s. 59-91). Ankara: Pegem Akademi.
Ünlü, İ., Kaşkaya, A., ve Kızılkaya, M. F. (2017). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 18(2), 651- 668.