Korece ve Türkçedeki Yansımalar(Onomatope) Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma

Korece ve Türkçedeki Yansımalar(Onomatope) Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma

Bu çalışma Korece ve Türkçedeki onomatopoeia kavramını ve dil bilgisel işlevlerini kıyaslamalı inceleyerek farkları ve ortak noktaları ortaya çıkarma hedefiyle yapılmıştır. İki dilde onomatopoeialar farklı şekilde sınıflandırılmaktadır. Onomatopoeia, Yunanca kökenli olup ‘isim koymak(onomat+poiein)’ anlamından doğmuştur ve Latincede ses ve durum yansımaları için kullanılmakta olan bir terimdir. Hint-Avrupa dil ailesinde genellikle gerçek seslere göre oluşan sözcüklerin ortak adıdır. Bundan dolayı Korecedeki ses ve durum yansımaları kavramının Hint-Avrupa dil ailesinde kullanılan Onomatopoeia kavramı ile birebir uyuşan bir kavram olduğu söylenemez. Türkçe ile ilgili yapılan çalışmalarda onomatopoeia terimi genelde yansımalar için kullanılmaktadır. Türkçede ikileme kategorisinde yer alan ve belli bir durum bildiren ve Korecede durum yansıması olarak adlandırılan ifadeler mevcuttur. Bu sebeple bu çalışmada Korecede durum yansıması olarak görülüp Türkçede de ikileme başlığı altında incelenen ifadeler de ele alınacaktır. Bu çalışmada ‘onomatopoeia’ terimin kullanılmasının sebebi, Türkçede yansıma ve ikileme adı altında incelenen öğelerin birlikte karşılaştırılacak olmasındandır.

___

  • Aksan D. Anlambilim, Anlambilim Konuları ve Türkçenin Anlambilimi, Ankara, 1999 Bayrav, S. Yapısal Dilbilim, İ.Ü. Ed. Fak., İstanbul, 1969 Demircan, Ö. “Türkçe Yansımaların Özüne Doğru”, Dilbilim Araştırmaları, 1996 Dilek İ, “Yabancı Dil Olarak Türkçede İkileme Öğretimi, International Journal of Languages”, Education and Teaching, Germany. Dubois, J. Dictionnaire de Linguistique, Librairie Larousse, 1973 Ediskun, H. Türk Dilbilgisi, Remzi Kitabevi, İstanbul, 1985 Ergin, M. Türk Dil Bilgisi, İ.Ü. Ed. Fak., İstanbul, 1958 Hatiboğlu, V. Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, DTCF, Ankara, 1978 Hatipoğlu V. Türk Dilinde İkileme, Ankara Üniversitesi Basımevi, Ankara, 1981 Hockett, C.F. A Course in Modern Linguistics, NewYork Dersleri, çev. V. B.(1985), Birey ve Toplum yay, Ankara, 1958 Koca E, “Kırgız-Türk Dillerindeki Yansıma Sözcüklerden Oluşan İkilemeler”, Bişkek Sosyal Bilimler Üniversitesi Kırgız Dili ve Edebiyatı Dergisi 12, Bişkek. 2007 Korkmaz, Z. Gramer Terimleri Sözlüğü, Ankara: TDK Yayınları. 1992 Özçam Ç. “Çağa Çoluk Davar Doluk” İkilemesi Üzerine Bir Değerlendirme, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 8/9 Summer 2013, p. 2035-2041 Selen, E. “Söyleyiş Sesbilimi, Akustik Sesbilimi ve Türkiye Türkçesi”, TDK yay. 454, Ankara, 1979 Waida,Toshiko, “English and Japanese Onomatopoetic Structure” Studies in English 36,Osaka Women's University,55-79. 1984 Yeon Kyoo Seok. Türkçede Onomatopoeia'nin Tanımı ve Onomatopoeia Sorunu, 中東硏究 2006년 제25권 2호, 429-458 중동연구 제25권 2호, 2006 Yeon Kyoo Seok. ‘Korece ve Türkiye Türkçesi Yansımalarında Paralellik Gösteren Biçimbirimler Üzerine’, 韓國中東學會論叢 第30-2號 韓國中東學會, 2009, 147-177, 2009 Zülfikar, H. Türkçede Ses Yansımalı Kelimeler, Türk Dil Kurumu Yay., Ankara 1995.