Edebî eserlerimizde tanrı tasavvuru, ilk yazılı Türkçe metinlerimizden başlayarak günümüze kadar devam etmiştir. Türklerin İslamiyet’i kabulüyle beraber yaratıcı isminin kelime ve mana çerçevesi genişlemiştir. Arapça ve Farsçada kullanılan Allah isimlerinin neredeyse tamamı Türkçede de kullanılmaya başlanmıştır. Allah isim ve sıfatları sadece kelime olarak değil bu dillerde Allah ile ilgili yazılan edebî türler de edebiyatımıza girmiştir. Esmâ-i hüsnâ şerhleri, münâcât ve tevhid gibi nevîler Türklerin İslamiyet’i kabulüyle beraber edebiyatımıza girmiştir. Bu nevîdeki eserler, tek tek şiirler veya müstakil şekilde karşımıza çıkmaktadır. Doğrudan Allah’ı konu etmemekle beraber genel muhtevasında Allah ismini sık sık zikreden eserlerden biri de Ferîdüddîn Attâr’ın Pend-nâme’sinden çeviri olan Emre’nin Tercüme-i Pend-nâme-i Attâr adlı eserdir. Dinî-didaktik bir eser olan Pend-nâme’nin Türkçeye yapılan tercümelerinden biri de XVI. yüzyıl şairi Emre’ye aittir. Şair Emre, klasik çeviri tertibimize uyarak Pend-nâme’ye bazı ilaveleri bulunmuştur. Çalışmamızda Emre’nin Tercüme-i Pend-nâme-i Attâr adlı eserinde kullanılan Allah isimleri konu edilmiştir. Allah isimlerinin hangi anlam ve maksatla kullanıldığı incelenmiştir. Allah’ın isim ve sıfatlarının hangi sanat, kalıp ve terkiple verildiği örneklerle izah edilmiştir.

The thought of God in our literary works started from the first Turkish written texts and has continued till today. With the Turks’ accepting Islam, the word and meaning of the creator’s name have expanded. Almost all names of Allah used in Arabic and Persian have also been used in Turkish. The names and attributes of Allah have entered into Turkish not only as words, but also as a literary genre of the works written about Allah. Such genres as explanations of beautiful names of Allah, supplications and tawhid have entered into Turkish literature since the Turks accepted Islam. The works of these kinds appear as single poems or independent works. One of the works, which frequently mentions the name of Allah in its general content rather than its direct subject, is Emre’s work called Tercüme-i Pend-nâme-i Attâr (Translation of Book of Ethics of Attâr), which is a translation of the Book of Ethics by Ferîdüddîn Attâr. One of the Turkish translations of The Book of Ethics, a religious-didactics work, belongs to Emre, an XVI-century poet. Poet Emre had some additions to the Book of Ethics in accordance with the classical translation order. In this study, some of the names of Allah used in Emre’s work called Translation of the Book of Ethics of Attâr were studied. It was investigated in which meaning and why the names of Allah were used in the work. With examples, it was explained in what type of arts, patterns and compositions Allah's names and attributes were presented.