Televizyon Programları, Sembolik Tüketim Ve Toplumsal Yansımaları

Televizyon (TV) teknolojik gelişimin insanlara sunduğu en önemli araçlardan birisidir. İnsanlar için özellikle boş vakitlerini değerlendirdikleri bir eğlence aracıdır. Bununla birlikte insanlar izledikleri TV programlarındaki kişileri kendilerine model olarak almakta, bu kişiler gibi hareket etmekte ve bu kişiler gibi yaşamak istemektedirler. Bu durum pazarlamada sembolik tüketim olarak ifade edilen tüketim biçimini ortaya çıkarmaktadır. Sembolik tüketim, ürün, hizmet ya da markaların sembolik değerlere göre değerlendirilip tüketilmesidir. Tüketiciler kullandıkları ürün ve markalar aracılığıyla karşısındaki kişilere, kimliklerine ve sosyal statülerine ilişkin mesajlar gönderirler. Sembolik tüketimin ekonomik, psikolojik, sosyal vb. bir takım sonuçlarının olması kaçınılmazdır. Bu çalışmanın amacı TV’nin tüketicilerin tüketim davranışındaki rolünü ve neden olduğu sorunları ortaya koymaktır. Bu amacı gerçekleştirmek için ilk bölümde Türkiye’de TV izleme alışkanlıklarına ilişkin veriler sunulmuş, ikinci bölümde sembolik tüketim kavramı ve TV’nin sembolik tüketim üzerindeki rolü, üçüncü bölümde sembolik tüketimin toplumsal sonuçları açıklanmıştır. Son bölümde ise TV’den kaynaklı toplumsal sorunların çözümüne ilişkin paydaşların sorumlulukları belirtilerek bu sorunların çözümüne ilişkin öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Televizyon Programları, Sembolik Tüketim, Sorun, Toplumsal Sorun

Televizyon Programları, Sembolik Tüketim Ve Toplumsal Yansımaları

Television (TV) is one of the most important tools of technological development to offer people. However audience take as a model, they are acting like and want to live like to person who are on TV programs. This situation is indicated as symbolic consumption in marketing literature. In symbolic consumption products, services and brands are consumed according to symbolic values. Consumers send messages to another person related their identity and social status through the use of products and brands. It is unavoidable to be economic, psychological, social etc. results of symbolic consumption. The purpose of this study reveals the role of TV on consumption behaviour of consumer and caused problems by TV. To achieve this purpose in the first section development of TV is mentioned and present data related to TV watching habits of Turkish audience, in the second section symbolic consumption concept is explained and the role of TV on symbolic consumption is included, in the third section social consequences of symbolic consumption is explained. In the last section responsibilities of stakeholders are indicated for solution of the social problems caused by TV and propositions are represented related to solution of these problems

Keywords:

-,

PDF

___

Aziz, Aysel, (1981), Radyo Ve Televizyona Giriş, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara.
Barokas, S. Kırlar, (2011), Büyümüş De Küçülmüşler, Bir Reklam Çözümlemesi “Pınar Sosis”, Arel Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Çalışmaları Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 1, S. 159-183.
Baudrıllard, Jean, (1997), Tüketim Toplumu, (Çev.: Hazal Deliçaylı, Ferda Keskin,, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Bocock, Robert, (1997), Tüketim, (Çev.: İrem Kutluk), Dost Kitabevi, Ankara.
Ceylan, Yılmaz, (2012), Toplumsal Değerler Ve Medya Etiği, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 7, S. 45–58
Http://Tdk.Gov.Tr, (13.09.2013).
Http://Tr.Wikipedia.Org/Wiki/Modernite, (11.09.2013).
Http://Tr.Wikipedia.Org/Wiki/T%C3%Bcrkiye'deki_Tele vizyon_Kanallar%C4%B1_Listesi, (E.T., 15.09.2013).
Http://Www.Ahaber.Com.Tr/Gundem/2012/04/14/Turkiy ede-Kac-Tv-Kanali-Var, (14.09.2013).
Kallek, Cengiz, (2010), İnsanın Metalaştırılmasına Metaı Kişileştiren Hz. Peygamber’den Reddiye, İstanbul Ticaret Odası Tüketim Ve Değerler, Altınoluk Yayın San. A.Ş., S. 107-138.
Karaboğa, Tahir, (2007), Bir Kitle İletişimsizlik Aracı Olarak Televizyon, Sosyoloji Notları Dergisi.
Karacoşkun, M. Doğan, (2002), Bireysel Ve Toplumsal Çözülmede Televizyon Faktörü Üzerine Düşünceler, Eskidergi.Cumhuriyet.Edu.Tr/Makale/341.Pdf .
Koç, Erdoğan, (2011), Tüketici Davranışı Ve Pazarlama Stratejileri, Global Ve Yerel Yaklaşım, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Odabaşı, Yavuz, Barış, Gülfidan, (2002), Tüketici Davranışı, Kapital Medya Hizmetleri A.Ş., İstanbul.
Okumuş, Ejder, (2009), Bedene Müdahalenin Sosyolojisi, Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, Sayı: 2, S. 1–15.
Özdemir, Şefika, (2007), Hazcı Tüketim Davranışlarında Televizyonun Rolü: Sdü Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta. Özgen, Murat, (2003), Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının Gelişimi Ve Yasal Çerçevesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı 17, S. 423–433.
Rtük (2013), Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması– 2012, Ankara.
Şentürk, Ünal, (2008), Modern Kontrol: Tüketim, Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 32, No: 2, S. 221–239.
Torlak, Ömer, (2010), Gündelik Hayatta Tüketime Yön Veren Değerlerdeki Değişim, İstanbul Ticaret Odası Tüketim Ve Değerler, Altınoluk Yayın San. A.Ş., S. 47-66.