___

• Ak, İ. (2006). “Turizmde Yeni Seçenekler: Eko- turizm ve Tarım Turizmi”. Türkiye 3. Organik tarim Sempozyumu. Yalova: Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Ens., 475-481.
• Anonymous. (1994). Tourism Strategies and Rural Development. OECD/GD(94)49. Paris. 94s.
• Anonim. (2000). 8. Beş Yıllık Kalkınma Planı, Kırsal Kalkınma ÖİK Raporu. Ankara: DPT:2522-ÖİK:538, 79s.
• Anonymous. (2001). A Framework for Indicators for the Economic and Social Dimensions of Sustainable Agriculture and Rural Development. European Commission, Agriculture Directorate-General. 39p.
• Anonymous. (2003a). CAP Reform; A Long-Term Perspective for Sustainable Agriculture. Belgium: European Commisison Directorate-General for Agriculture,18p.
• Anonymous.(2003b). World Agriculture Towards:2015-2030, An FAO Perspective. (Ed: J. Bruinsma). London: Earthscan Publications Ltd. 432p.
• Anonim. (2003c). Vizyon 2023: Bilim ve Teknoloji Stratejileri Teknoloji Öngörü Projesi, Çevre ve Sürdürülebilir Kalkınma Tematik Paneli, Vizyon ve Öngörü Raporu, EK-15; EK-16. http://www.tubitak.gov. tr (Son Erişim Tarihi: Haziran 2011).
• Anonim. (2004). II. Tarım Şurası, Kırsal Kalkınma Politikaları Komisyon Raporu. Ankara. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. 429-477.
• Anonim. (2005). Seçilmiş Kimi Sektörler için Eko-Etkenlik Göstergeleri ve Türkiye’deki Ekonomik Büyümenin Eko-Etkenlik Göstergeleriyle Değerlendirilmesi. Ankara: MPM Yayınları, Yayın No:683.
• Anonim. (2007). Türkiye Turizm Stratejisi-2023. Kültür ve Turizm Bakanlığı. Ankara. 62s.
• Anonim. (2010a). Binyıl Kalkınma Hedefleri Raporu Türkiye. Ankara: DPT. 70s,.
• Anonim. (2010b). Orman Ekosistemlerinde Eko- turizm Çalıştayı ve 10. Yılında TODEG. Ankara: TODEG;104s.
• Anonymous. (2011). EU Statistics. http://epp. eurostat.ec.europa.eu (Son Erişim Tarihi: Haziran 2011).
• Anonim. (2011a). Seçilmiş Sürdürülebilir Kalkınma Göstergeleri. Ankara: TÜİK, Sayı:169. 2s.
• Anonim. (2011b).Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Kurulu Hakkında Kanun Hükmünde Kararname. Ankara: Resmi Gazete, No:28028.
• Anonim. (2011c). Turizm Çeşitleri. http://www. kultur.gov.tr (Son Erişim Tarihi:Temmuz 2011).
• Anonymous. (2011d). What is Ecotouism. http:// www.ecotourism.org (Son Erişim Tarihi: Temmuz 2011).
• Anonim. (2011e). Kırsal Kalkınma Planı 2010-2013. Ankara: Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, 250s.
• Atış, E., H. Tanrıvermiş, ve E. Işıklı. (1999). “Sürdürülebilir Tarımsal Kalkınma ve Türkiye Tarımı”. Kooperatifçilik, 125:14-26.
• Başaran Alagöz, S. (2008). Yeşil Pazarlama ve Eko Etiketleme. http://www.akademikbakis.org /sayi11/ makale/seldabasaran.doc (Son Erişim Tarihi: Temmuz 2008).
• Beyhan, Ş. G., ve S. M. Ünügür. (2005). “Çağdaş Gereksinimler Bağlamında Sürdürülebilir Turizm ve Kimlik Modeli”. İTÜ Dergisi/a, Mimarlık, Planlama, Tasarım, 4(2):79-82.
• Bien, A. (2011). A Simple User’s Guide to Certification for Sustainable Tourism and Ecotourism: Handbook 1, 3rd edition. http://idbdocs.iadb.org/wsdocs/ getdocuments.aspx (Son Erişim Tarihi: Temmuz 2011).
• Curtis, F. (2003). “Eco-localism and Sustainability”. Ecological Economics, 46:83-102.
• Çıkın, A., H. Çeken, ve M. Uçar. (2009). “Turizmin Tarım Sektörüne Etkisi, Agro-Turizm ve Ekonomik Sonuçları”. Tarım Ekonomisi Dergisi, 15(1):1-8.
• Demircan, N., I. Öz, R. Stephensen, ve F. Karahan. (2006). “Eko-turizm ve Botanik Turizmi: Türkiye’nin Sukkulent Bitki Çeşitliliğinin Turizm Potansiyeli”. GAP V. Mühendislik Kongresi. Şanlıurfa, s:26-28.
• Erdoğan, İ. (2010). “Eko-turizmin Eleştirel Bir Değerlendirmesi”. Orman Ekosistemlerinde Eko-turizm Çalıştayı ve 10. Yılında TODEG. Ankara: TODEG, s:66- 81.
• Erdoğan, N. (2010). “Eko-turizm ve Doğa Temelli Turizmin Geldikleri Noktada Kavramsal Çerçeve”. Orman Ekosistemlerinde Eko-turizm Çalıştay ve 10. Yılında TODEG. Ankara: TODEG, s:42-51.
• Fisunoğlu, M. (1997). “Sürdürülebilir Kalkınma ve Ekonomi”. Sürdürülebilir Kalkınmanın Uygulanması, Tartışma Toplantısı, Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayın No: 126. s:13-26.
• Grant, J. (2008). Yeşil Pazarlama Manifestosu. İstanbul: MediaCat Kitapları, ISBN 978-9944-383-78-3, 332s.
• Gülçubuk, B., N. Yıldırak, N. Kızılarslan, D. Özer, M. Kan, ve A. Kepoğlu. (2010). “Kırsal Kalkınma Yaklaşımları ve Politika Değişimleri”. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi. Ankara: TMMOB, Ziraat Mühendisleri Odası, s:1227-1243.
• Holland, J. M. Burian and L. Dixey. (2003). Tourism in Poor Rural Areas, Diversifying the Product and Expanding the Benefits in Rural Uganda and Cezh Republic. PPT Working Paper No:12. 39p
• Kahraman, N. (1997). “Sürdürülebilir Turizm Gelişmesi”. Sürdürülebilir Kalkınmanın Uygulanması Tartışma Toplantısı. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı, s:103- 113.
• Kanatlı, M. (2008). “Havza Planlamasında Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma ve Önemi”. TMMOB II. Su Politikaları Kongresi. Ankara: TMMOB, Cilt2: 297- 308.
• Majláth, M. (2008). “Challenges in Marketing: Reasons fort he Existence of Green Marketing”. A Chapter in FIKUSZ 2008 Business Sciences. Symposium for Young Researchers: Proceedings. s: 137-147.
• Özgen, H. N. (2005). “Dünya Bankası ve Birleşmiş Milletler’in Kalkınma Politikaları ve Bölgesel Kalkınmada Yeni Kavramlar”. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1):51-59.
• Öztürk, Y., ve İ. Yazıcıoğlu. (2002). “Gelişmekte Olan Ülkeler İçin Alternatif Turizm Faaliyetleri Üzerine Teorik Bir Çalışma”. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, s:183-195.
• Pretty, J., ve P. Koohafkan. (2002). Land and Agriculture; From UNCED, Rio de Jenairo 1992 to WSSD, Johannesburg 2002, A Compendium of Recent Sustainable Development Initiatives in the Field of Agriculture and Land Management. FAO, Rome. 59 p.
• Saltık, A. (1997). “Doğal Kaynakların Sürdürülebilir Yönetimi, Kavramsal Bir Yaklaşım”. Sürdürülebilir Kalkınmanın Uygulanması Tartşma Toplantısı. Ankara. Türkiye Çevre Vakfı, s:. 27-33.
• Soykan, F. (2003). “Kırsal Turizm ve Türkiye Turizmi İçin Önemi”. Ege Coğrafya Dergisi, s:12:1-11.
• Şerefoğlu, C. (2009). Kalkınmada Kırsal Turizmin Rolü, 2007-2013 Yılları Arasında Ülkemizde Uygulanacak Olan IPARD Kırsal Kalkınma