Bankaların Halkla İlişkiler Faaliyetlerinde Sponsorluk Çalışmalarına Verdiği Önem

Evrensel olarak gelinen noktada, hayatımızı idame ettirdiğimiz bu zaman diliminde KOBİ’lerin, şirketlerin, kurum ya da kuruluşların kurulması, kurulduktan sonra varlıklarını sürdürmesi ve hatta büyümeleri, topluma mal olmaları için verdikleri hizmet veya ortaya koydukları ürün kadar imaj da çok önemli göstergeler arasında yer almaktadır. Bu imajı belirli periyotlarda yakalayamayan işletmeler kısa vadede olmasa bile küçülmeye hatta yerine göre varlıklarını koruyamayıp kapanmaya bile mahkûmdur. Lakin yakalanmak istenilen imaj, hem kolay hem de kısa vadede oluşabilecek bir olgu da değildir. İşletmeleri başarılı yönetmek, toplum nazarında halkın sevgisini kazanmak, belirli şan ve şöhrete ulaşmak, bunu sürdürmek uzun vadede profesyonel işlerle ve belirli bir ekip çalışmasıyla yapılır. Belirli zaman dilimlerinde, birden fazla başarılı projelerle ve yılları kapsayacak zaman dilimi içerisinde çalışmaların altına imza atmak, toplum içerisinde olumlu bir imaj oluşturabilir. Bunlar göz önünde bulundurulduğunda, tüm kurum, kuruluş, KOBİ veya büyük işletmeler belirli bir amaca yönelik icra edilen sponsorluk çalışması içerisinde hedefleri ve bütçesi doğrultusunda yer almak istemektedir. Ülkemizde de sponsorluk faaliyetlerine özellikle bankalar önem vermektedir. Müşterisine, hedef kitlesine bundan da öte topluma, insanlığa karşı bazı sorumlukları üstlenme çalışmasıyla yol izleyip pozitif kurumsal imaj yakalamak adına çaba sarf ederler. Bu bağlamda çalışmada Halkla ilişkiler ve iletişime değinilmiş, sponsorluk başlığı tanımlanarak amaçlarına kısaca göz atılmıştır. Bankaların kurum imajı oluşturmadaki yeri detaylandırılmış ve “Bankalar neden sponsor olur?” sorusuna cevap aranmış olup Türkiye Bankalar Birliği’nin şube sayısına göre kamu finans kurumu olan Ziraat Bankası, özel sektörde hizmet veren Türkiye İş Bankası ve katılım bankacılığı türünden Türkiye Finans Bankası’nın kurumsal WEB sayfalarında yayımladığı sponsorluk çalışmaları incelenmiştir.

___

  • Akdağ, M. (2005). Halkla İlişkiler ve Kriz Yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 1-20.
  • Aktan, C. (2008). Meslek Ahlakı ve Sosyal Sorumluluk, İş Ahlakı Dergisi, 1, 99-121.
  • Argan, M. & Katırcı H. (2008). Spor Pazarlaması. Ankara, Nobel Yayıncılık.
  • Arı, T. (2000). Amerika'da Siyasal Yapı Lobiler ve Dış Politika: Türk, Yunan, Ermeni, İsrail ve Arap Lobilerinin ABD'nin Dış Politikasına Etkileri. İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Bakan, Ö. (2005). Kurumsal İmaj. Konya, Tablet Kitabevi.
  • Bakan, Ö. (2011). Halkla İlişkiler Aracı Olarak İnternet: Halkla İlişkiler, Konya, Tablet Kitabevi.
  • Benston, G.J. (2004). What’s Special About Banks, The Financial Review, 39,13-33.
  • Bıçakçı, İ. (2006). İletişim ve Halkla İlişkiler. İstanbul, Media Cat Yayınevi.
  • Bozkurt, İ. (2006). İletişim Odaklı Pazarlama-Tüketiciden Müşteri Yaratmak. İstanbul, MediaCat Yayınları.
  • Budak, G. & Budak G. (2016). İşletme Yönetimi. Ankara, Nobel Yayınları.
  • Bulut, K. (2015). Türkiye’de Bankacılık Sekterü’nün Finansal Yapısı ve Bu Yapının Müşteri Tercihine Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, İstanbul.
  • Bülbül, R. (2000). Halkla İlişkiler ve Tanıtım. Ankara, Nobel Yayıncılık.
  • Canöz, K. (2013). Sağlık Kuruluşlarında Halkla İlişkiler Uygulamaları. Konya, Palet Yayınları.
  • Canöz, N. (2015). Hizmet Sektöründe Kurumsal İmaj Algısı. Konya, Palet Yayınları.
  • Coşkun, H. (1999). Bir Tutundurma Aracı Olarak Spor Sponsorluğu. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4 (3), 63-68.
  • Demirtaş, H. (2000). Kriz Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23 (23), 353-373
  • Erdoğan, İ. (2006). Teori ve Pratikte Halkla İlişkiler. Ankara, Pozitif Matbaacılık.
  • Erkmen, A. (1997). Halkla İlişkilerde Bir İletişim Aracı Olarak Sanat ve Sanat Sponsorluğu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Eyüboğlu, E. (2016). Kurum Kimliğinin Bileşenleri, Kurumsal Kimlik ve İmaj Yönetimi. Eskişehir, Anadolu Üniversitesi.
  • Eyüpgiller, S. (1999). Bankacılık İçin Banka İşletmeciliği Bilgisi. Ankara, Banka ve Ticaret Hukuku Araştırma Enstitüsü.
  • Fidan, M. (2012). İletişim Kurmak İstiyorum. Konya, Tablet Kitabevi.
  • Ildız, E. (2013). Eski Çağlarda Bankacılık ve Bankerlik. Ankara, Türkiye Bankalar Birliği.
  • İşci, M. (1997). Halkla İlişkiler. İstanbul, Der Yayınları.
  • Kazancı, M. (1997). Kamuda ve Özel Sektörde Halkla İlişkiler. Ankara, Turhan Kitabevi.
  • Koç, K. (2010). Bireysel Bankacılık Sektöründe İhtiyaç Kredisi ve Banka Müşterilerinin İhtiyaç Kredisi Kullanma Davranışları Üzerine Ankara Ölçeğinde Bir Araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
  • Kösemen, İ.B. (2010). Sosyal Sermaye Kuramı Çerçevesinde Türkiye’de Özel Sektörün Kültür ve Sanat Yatırımları. Yayımlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Lund, R. & Greyser, S.A. (2015). Corparate Sponsorship in Culture-A Case of Partnership in Relationship Building and Collaborative Marketing by a Global Financial Institution and Major Art Museum. Harvard Business School, 16 (41), 1-34.
  • Mason, K. (2005). How Corporate Sport Sponsorship Impacts Consumer Behavior. The Journal of American Academy of Business, Cambridge, 7 (1), 32-35.
  • Mesci, Z. (2014). Kurumsal Yönetim Uygulamalarının Turizm Şirketleri Üzerine Etkileri: Bist Örneği. Yayımlanmamış doktora tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
  • Miloch, K.S. & Lambrecht, K.W. (2006). Consumer Awareness of Sponsorship at Grassroots Sport Events. Sport Marketing Quartterly, 15 (3), 147-154.
  • Okay, A. (1998). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sponsorluk. İstanbul, Epsilon Yayınları.
  • Okay, A. (2002). Televizyonda Program Sponsorluğu ve Uygulamaları. İstanbul, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
  • Okay, A. (2005). Sponsorluğun Temelleri. İstanbul, Der Yayınları.
  • Okay, A. & Okay, A. (2014). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. İstanbul, Der Yayınları.
  • Özer, M. A. (2009). Halkla İlişkiler Dersleri. Ankara, Adalet Yayınları.
  • Özgen, E. (2006). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri. İstanbul, Mavi Ağaç Kültür Sanat Yayıncılık.
  • Özkan, T. (2012). İnternet Bankacılığı Kullanımını Etkileyen Faktörler: Atatürk Üniversitesi Personeli Üzerine Bir Uygulama. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Papasolomou, I. & Melanthiou, Y. (2012). Social Media: Marketing Public Relations New Best Friend. Journal of Promotion Management, 18 (3), 319-328.
  • Peltekoğlu, F.B. (2018). Halkla İlişkiler Nedir?. İstanbul, Beta Yayınları.
  • RTÜK (2004). Radyo ve Televizyon Yayınlarının Esas ve Usulleri Hakkında Yönetmelik, 25082, 17 Nisan 2014.
  • Sabuncuoğlu, Z. (2010). İşletmelerde Halkla İlişkiler. Bursa, Alfa Akademi Yayınları.
  • Sevilengül, O. (2001). Genel Muhasebe. Ankara, Gazi Kitabevi.
  • Solmaz, B. (2011). Kurumsal İletişim Yönetimi. Konya, Tablet Kitabevi.
  • Soyer, F. (2003). Sporda Sponsorluk: Kavram, Kapsam ve Bir Araştırma. Ankara, Gazi Kitapevi Yayınları.
  • Soyer, F. Can Y. (2010). Sporda Sponsorluğun Hukuki Temelleri ve Türkiye’deki Mevcut Durum Üzerine Bir İnceleme. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7 (1), 1202-1218.
  • Susar, A. F. (2003). İstanbul’da Yer Alan Halkla İlişkiler Şirketlerinin Profili. Selçuk İletişim Dergisi, 3 (1), 51-66.
  • Takan, M. & Acar Boyacıoğlu, M. (2011). Bankacılık Teori, Uygulama ve Yöntem. Ankara, Nobel Yayınları.
  • Tavlak, S. (2007). Kurumsal İtibarın Oluşturulmasında Sanat Sponsorluğunun Yeri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Timothy S.M. & Donn J.T. (1987). Corparate Philanthropy: A Strategic Approach to the Bottom-Line. California Management Review, 2, 49-61.
  • Toplu, S. (2009). Marka Farkındalığı Yaratma Sürecinde Kültür Sanat Sponsorluk Etkinliklerinin İncelenmesi ve Yorumlanması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Wu, Chin-Tao, (2005). Kültürün Özelleştirilmesi - 1980’ler Sonrasında Şirketlerin Sanata Müdahalesi, (E. Soğancılar, Çev.). İstanbul, İletişim Yayınları, (2014).
  • Yalaz Seçim, Ö. (2012). Sponsorluk. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 16, 457-479.
  • Yatkın, A. & Yatkın, Ü. N. (2010). Halkla İlişkiler ve İletişim. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
  • Yavuz, N. (1972). Bankacılıkta Halkla İlişkiler. Ankara, Atak Matbaa.