Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Oyun Severlik Eğilimleri ile Mesleki Öz Yeterlik Algıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Bu araştırmada okul öncesi öğretmen adaylarının oyun severlik eğilimleri ile mesleki öz yeterlik algıları arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu genel amaç ile birlikte, okul öncesi öğretmen adaylarının oyun severlik eğilimleri ile mesleki öz yeterlik algıları cinsiyet, sınıf düzeyi, anne eğitim düzeyi ve baba eğitim düzeyi gibi değişkenler açısından karşılaştırılmıştır. Bu bakımdan bu araştırma betimsel nitelikli ilişkisel tarama araştırmasıdır. Araştırma Batı Karadeniz Bölümünde yer alan bir üniversitede okul öncesi öğretmenliği okuyan 188 okul öncesi öğretmen adayıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada verilerin analizi için frekans, yüzde, ortalama, standart sapma, Kolmogorow-Smirnov testi, Mann-Whitney U testi, Kruskall Wallis testi kullanılmıştır. Araştırmada okul öncesi öğretmen adaylarının oyun severlik eğilimlerinin yüksek düzeyde olduğu, cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılaşma olduğu ancak sınıf düzeyi, anne ve baba eğitim düzeyine göre anlamlı bir farklılaşma olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Okul öncesi öğretmen adaylarının mesleki öz yeterlik algılarının oldukça yüksek düzeyde olduğu, sınıf düzeyi değişkenine göre anlamlı bir farklılaşma olduğu ancak cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılaşma olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Okul öncesi öğretmen adaylarının oyun severlik eğilimleri ile mesleki öz yeterlik algıları pozitif yönde olup anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Oyun severlik, Mesleki öz yeterlik, Okul öncesi öğretmeni

Investigation of the Relationship Between Playfulness Tendencies of Pre-School Teacher Candidates and Their Professional Self-Efficacy Perceptions

In this study, the relationship between pre-school teacher candidates' playfullness tendencies and their professional self-efficacy perceptions was examined. Along with this general purpose, pre-school teacher candidates' play tendencies and their professional self-efficacy perceptions were compared in terms of variables such as gender, grade level, mother's education level and father's education level. In this regard, this research is a descriptive research designed as a relational survey method. The research was carried out with 188 pre-school teacher candidates studying pre-school teaching at a university in the Western Black Sea Section. Frequency, percentage, mean, standard deviation, Mann-Whitney U and Kruskall-Wallis tests were used to analyze the data. Moreover, Spearman Rank correlation coefficient was examined in order to determine the relationship between pre-school teacher candidates' playfullnes tendencies and their professional self-efficacy perceptions. The findings indicated that pre-school teacher candidates have a high level of playfulness, there is a significant difference according to the gender variable, but there is no significant difference according to grade level, mother's education level and father's education level. It was also concluded that pre-school teacher candidates' perceptions of professional self-efficacy were quite high, there was a significant difference according to the grade level variable, but there was no significant difference according to the gender variable. In addition, the results confirmed that there is a positive relationship between pre-school teacher candidates' affectionate tendencies and professional self-efficacy.

Keywords:

Playfullness, Professional self efficacy, Preschool teaching,

PDF

___

Ajzen, I. (2002); “Perceived Behavioral Control, Self-Efficacy, Locus of Control, and the Theory of Planned Behavior,” Journal ofApplied Social Psychology, 4(32), 665-683.
Ata, E. B. ve Şahin, Ç. (2020); “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Karakter Eğitimi Yetkinlik İnançlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi,” Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 590-603.
Ateş, G. (2016); “Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğretmen Adayları ve Antalya’da Görev Yapan Öğretmenlerin Öz Yeterlik Algılarının Karşılaştırılması,” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Bahar, H. H. ve Mücahit K. (2018); “Öğretmen Adaylarında Öz Yeterlik Algılarının Yordayıcısı Olarak Beş Faktör Kişilik Özellikleri,” Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(20), 676-686.
Balcı, A. (2010); Sosyal Bilimlerde Araştırma. Yöntem, Teknik ve İlkeler, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Bandura, A. (1986); Social Foundations of Thought and Action: A Social Cognitive Theory. Prentice Hall, New Jersey.
Barnett, L. A. (2018); “The Education of Playful Boys: Class Clowns in the Classroom,” Frontiers in Psychology, 9, 1-18.
Bateson, P. ve Paul M. (2013); Play, Playfulness, Creativity and Innovation, Cambridge University Press, United Kingdom. Can, A. (2016); SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
Canaslan, B. (2018); “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Oyun Severlik Özellikleri Ve Oyun Severlik İle İlgili Görüşlerinin İncelenmesi,” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çapa, Y., Çakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005); “Öğretmen Özyeterlik Ölçeği Türkçe Uyarlamasının Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması,” Eğitim ve Bilim, 30(137), 74-81.
Çelik, M. (2017); “Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Yaratıcı Drama Yöntemini Kullanmaya Yönelik Öz Yeterliklerinin İncelenmesi,” Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 4, 124-134.
Demirtaş H., Cömert, M. ve Öner, N. (2011); “Öğretmen Adaylarının Özyeterlik İnançları ve Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutumları,” Eğitim ve Bilim, 36(159), 96-111.
Eker, C. (2014); “Sınıf Öğretmenlerinin Öz-Yeterlilik İnanç Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma,” Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7, 162-178.
Gibson, S. ve Myron H. D. (1984); “Teacher Efficacy: A Construct Validation,” Journal of Educational Psychology, 76, 569-582.
Guskey, T. R. ve Perry D. P. (1994); “Teacher Efficacy: A Study of Consturct Dimensions,” American Educational Research Journal, 31(3), 627-643.
Kaçar, T. (2016); “İlköğretim Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançları,” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Macun, B. ve Güvendi, Ö. F. (2019); “Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Oynama Eğilimlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi,” Ekev Akademi Dergisi, 78, 79-98.
Şermin, M. ve Aydoğan, Y. (2018); “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Özel Alan Yeterlik ve Öz yeterlik Düzeylerinin İncelenmesi,” Milli Eğitim, 48(224), 33-57.
Milli Eğitim Bakanlığı (2013); Okul Öncesi Eğitimi Programı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara.
Milli Eğitim Bakanlığı (2015); Okul Öncesi Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri, https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/06160307_5-YYretmen_Yeterlikleri_KitabY_okul_Yncesi_YYretmeni_Yzel_alan_yeterlikleri_ilkYYretim_parYa_8.pdf (Erişim Tarihi: 12.11.2019).