Romanın en genel misyonu insan ilişkilerini anlatmasıdır. Tarihi roman, konusunu tarihin  belirli  bir  döneminden  alan,  kişilerini  tarihte  yaşamış  kahramanlarla,  onların etrafında bulunan gerçek veya hayali kişilerden seçen, reel ile kurmacının iç içe geçtiği bir edebi türdür. Tarihi roman, tarihi bir çerçevenin içerisinde kaleme alınsa da, metnin derin tabakaları, insanın evrensel gerçeklikleri ile örülür. Osmancık, konusunu Osmanlı Devleti’nin kuruluş yıllarından alan, görünürdeki yoğun tarihi dokusunun altında Osmancık’ın ruhsal değişim ve dönüşüm sürecini, izlenimci bir şekilde anlatan tarihi bir karakter romanıdır. Eser,“üçgen arzu” modeli ile açıklanabilecek olan söz konusu bu değişim neticesinde,Osmancık’ın önderliğinde koca bir ulusun değişen kaderini öyküler. Bu çalışmada, Osmancık romanının yapı unsurlarına değinilmekle birlikte, romanda karakter gelişimi, özellikle de başkişinin geçirdiği değişim üzerinde durulacak ve eserin sembolik düzlemi yorumlanacaktır. 

The  grand  mission  of  a  novel  is  to  explain  the  relationship  among  people.  The historical novel is a literary type that takes its plot from a certain time in history, chooses real heroic people who lived in history, or real / imaginary characters around them, and intertwines reality and fiction. Although a historical novel is written in the framework of history, its deep layers are twined with universal human realities.