ÖZ Sanatın varlığını oluşturan, kimi zaman onu tanımlayan kimi zaman da onun tarafından ortaya konan derin, tinsel anlamlar, düşünceyi de oluşturan ama dönüşümsel olarak onun da nesnesi olan kavramları anlamlandırma, hatta bu anlamları yıkıma uğratarak onları her daim değiştirme eğilimi göstermiştir. 1960' lı yıllardan sonra plastik sanatlarda ve onun ortamında büyük bir değişim/dönüşüm yaşanmıştır. Bu değişim/dönüşüm sanat ortamında küçümsenemeyecek kadar etkili olmuş ve onu dönüştürmüştür. Bu büyük dönüşüm sanatın nesneye karşı duyduğu ilginin azalması olarak ifade edilebilir. Başka bir deyişle bu ilgi azalması, sanatın nesneye olan ihtiyacının azalması sonucunu doğurduğu kuşkusuzdur. Bu bağlamda kavramsal sanat sözcüklere boğulmuş düşünceleri kutsar hale gelmiştir. Artık sanat için, önemli olan nesne değil, düşünce olmuştur. Önceleri, estetik kaygıları önceleyerek varlık kazanan yapıt, estetiğin felsefe kavramlarına eklediği yeniliklerle değişime uğramış ve Modernizmin geliştiği bütün aşamalarda bu yeniliği hissettirmiştir. Makalede, sanat içerikleriyle tanımlanmış olan kavramların sanat nesnesiyle kurduğu ilişkilerin yapısı kavramsal sanatta anlam problemi açısından araştırılmaya çalışılacaktır. Yapıtın anlamla kurduğu neden- sonuç ilişkisi içinde eser üzerinden hareketle irdelemeye çalışılacaktır.

The deep, spiritual meanings that constitute the existence of art, sometimes defining it and sometimes revealed by it, have always shown a tendency to make sense out of the concepts that form the thought which are also the object of it, even by destroying these meanings. After the 1960's, a great change / transformation was experienced in plastic arts and its environment. This change / transformation has been so effective in the art environment that it cannot be underestimated, for as an innovative approach it transformed art both in content and form. This great transformation can be expressed as the decrease in art's interest in the object. In other words, the decrease in interest undoubtedly results in a decrease in the need of the object for art. In this context, conceptual art has come to a point sanctifying thought that are overwhelmed with words. For art, the important thing is not the object but the thought. Previously, the work, which gained existence by prioritizing aesthetic concerns, changed with the innovations that aesthetics added to philosophical concepts and made this innovation felt in all stages of Modernism. In the article, the structure of the relationship between the concepts defined with the art content and the art object has been investigated in terms of the problem of meaning in conceptual art. The cause-effect relationship of the work with meaning has been attempted to be examined in the aesthetic-meaning and thought relationship with a view to modernist and postmodernist perceptions of art.