Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Uzaktan Eğitime İlişkin Görüşleri

Bu çalışmanın amacı gelişen teknolojiler sayesinde zaman ve mekandan bağımsız uzaktan eğitim uygulamalarının yaygınlaştığı günümüzde geleceğin öğrencilerini yetiştirecek olan Fen Bilgisi Öğretmen adaylarının uzaktan eğitim kullanımına ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma betimsel araştırma yöntemlerinden tarama yöntemine göre 2013-2014 eğitim-öğretim yılında yürütülmüştür. Araştırmaya, Giresun Üniversitesi İlköğretim Fen Bilgisi Öğretmenliğinde öğrenim gören toplam 79 öğretmen adayı katılmıştır. Çalışmanın verileri araştırmacı tarafından geliştirilen anket formundan elde edilmiştir. Anket formu iki bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde katılımcılardan demografik bilgiler istenmiş, ikinci bölümde ise öğretmen adaylarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşlerini belirlemek için 6 açık uçlu sorudan faydalanılmıştır. Katılımcılara anketi doldurmaları için yaklaşık 20 dakika süre tanınmıştır. Anketten elde edilen bulgular içerik analizine tabi tutulmuştur. Bir öğretim üyesi ve 1 öğretmen, öğretmen adaylarının ankete verdikleri cevapları ortaklaşa değerlendirerek her bir soru için tema ve kodları belirlemiştir. Çalışmanın sonucu olarak katılımcılar çoğunlukla uzaktan eğitimi bilgisayar ile gerçekleştirilen öğretim metodu olarak düşünmüşlerdir. Ayrıca öğretmen adayları, zaman ve mekan bağımsızlığını, ekonomikliği ve öğrenme kaynaklarına tekrar ulaşabilmeyi uzaktan eğitimin olumlu yönleri olarak görürken, uzaktan eğitimde öğrenen-öğreten ve akranlar arasındaki yararlı etkileşimin sınırlı olması ve bunun sonucu olarak motivasyon eksikliğinin ortaya çıkabilmesi gibi durumları da olumsuzluk olarak düşünmüşlerdir. Elde edilen sonuçlar ışığında, uzaktan eğitim uygulamaları için ekonomik destek sağlayarak, teknolojiyi geliştirerek, eğitim kullanıcılarına kurslar düzenleyerek, uzaktan eğitimin içeriğini geliştirerek uzaktan eğitimi daha popüler hale getirmek mümkün olabilecektir.

Anahtar Kelimeler:

Uzaktan Eğitim, Fen Bilgisi Öğretmen Adayları, Öğretmen Aday Görüşleri

Perceptions of Science Teacher Candidates on Distance Education

The purpose of this study is to explore perceptions of Science Teacher Candidates' on distance education. Total 79 pre-service science teachers studying in Primary School Science Teaching Department in Giresun University participated in the study. This study was carried out with survey method, one of the descriptive research methods and it was conducted in 2013-2014 academic year. The data of the research was gathered with a questionnaire form developed by the researcher. The questionnaire consists of two parts. In the first part demographic information was requested from the participants and in the second part 6 open-ended questions were used to determine the opinions of the prospective teachers about distance education. Approximately 20 minutes were allowed for participants to complete the questionnaire. The findings from the questionnaire were analyzed to content analysis. One faculty member and one teacher jointly assessed the responses of the prospective teachers to the questionnaire and determined the themes and codes for each question. As a result of the study, participants mostly consider distance education as an instructional method that is delivered via computer. Considering the advantages of distance education, pre-service teachers stated that it offered suitable time and place, revision and it was economical. Regarding disadvantages, they said that it lacked interaction and socialization and it would decrease motivation because it was not planned like formal education. In the light of the results obtained, such practices as providing enough financial support for distance education practices which become more popular thanks to developing technology so that it can develop and become more popular, organizing informative courses for the users about distance education, and promoting the content of distance education elaborately can be included.

Keywords:

Distance Education, Science Teacher Candidates, Perceptions,

PDF

___

Adıyaman, Z. (2002). Uzaktan Eğitim Yoluyla Yabancı Dil Öğretimi. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 1(1), 92-97.
Ally, M. (2004). Foundations of educational theory for online learning. In T. Anderson & F. Elloumi (Eds.), Theory and practice of online learning (pp. 3-31). Athabasca, AB: Athabasca University.
Beldarrain, Y. (2006). Distance education trends: Integrating new technologies to foster student interaction and collaboration. Distance Education, 27(2), 139-153. doi:10.1080/01587910600789498
Bayazit, İ., Aksoy, Y., & Kırnap, M. (2011). Öğretmenlerin Matematiksel Modelleri Anlama Ve Model Oluşturma Yeterlilikleri. NWSA: Education Sciences, 6(4), 2495-2516.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (11. Baskı). Pegem A Yayıncılık, Ankara.
Carswell, A. D., & Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human-Computer Studies, 56(5), 475-494. doi:10.1006/ijhc.2002.1004
Çepni, S. Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (4. Baskı, s.66). Trabzon.
Cerezo, R., Núñez, J. C., Rosário, P., Valle, A., Rodríguez, S., & Bernardo, A. (2010). New media for the promotion of self-regulated learning in higher education. Psicothema, 22(2), 306-315.
Çetin, Ö., Çakıroğlu, M., Bayılmış, C., & Ekiz, H. (2004). Teknolojik Gelişme İçin Eğitimin Önemi Ve İnternet Destekli Öğretimin Eğitimdeki Yeri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 144-147.
Çivril, H., Aruğaslan, E. & Yakut, G. (2013). Uzaktan Eğitim Ders İçeriklerinde Bilişsel Ergonomi ve Kullanılabilirlik. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 233-246.
Delen, E., Liew, J., & Willson, V. (2014). Effects of interactivity and instructional scaffolding on learning: Self-regulation in online video-based environments. Computers & Education, 78, 312-320.
Deperlioğlu, Ö., & Yıldırım, R. (2009). Mesleki Eğitimin Uzaktan Eğitim ile Desteklenmesi ve Örnek Uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 9(1), 71-84.
Erdemir, N., Bakırcı, H. & Eyduran, E. (2009). Öğretmen Adaylarının Eğitimde Teknolojiyi Kullanabilme Özgüvenlerinin Tespiti. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6 (3), 99-108.
Girginer, N. (2002). “Uzaktan Eğitime Geçiş İçin Kurumsal Yapılanma”, Uluslar arası Katılımlı Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu Program ve Bildiri Özetleri 23-25 Mayıs 2002 Anadolu Üniversitesi Eskişehir.
Işık, A. H., Karacı, A., Özkaraca, O., & Biroğul, S. (2010). Web tabanlı eş zamanlı (senkron) uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı analizi. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 10 - 12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi.
McIsaac, M. S., & Blocher, J. M. (1998). How research in distance education can affect practice. Educational Media International, 35(1), 43-47. doi:10.1080/0952398980350112
Oblinger, D. G., & Hawkins, B. L. (2006). The myth about IT security. EDUCAUSE Review, 41(3), 14-15.
Önder, H. H. (2003). Uzaktan Eğitimde Bilgisayar Kullanımı ve Uzman Sistemler. Turkish Online Journal of Educational Technology, 2 (3), 142-146.
Özmen, A. & Ediz, İ. G. (2002). “Uzaktan Eğitim ve Dumlupınar Üniversitesi Modeli”,Açık ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu:8.
Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants Part 1. On the Horizon, 9(5), 1-6. doi:10.1108/10748120110424816
Rovai, A. P., & Downey, J. R. (2010). Why some distance education programs fail while others succeed in a global environment. The Internet and Higher Education, 13(3), 141-147. doi:10.1016/j.iheduc.2009.07.001
Sarpkaya, Y., Karasekreter, N. & Doğan, M. (2009). Uzaktan Eğitim Yazılım Altyapısının Bilginin Kalıcılığı’na ve Geçerliliği’ne Etkisi. Akademik Bilişim’07 - IX. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 31 Ocak - 2 Şubat 2007 Dumlupınar Üniversitesi, Kütahya.
Şen, B., Atasoy, F., & Aydın, N. (2010). Düşük maliyetli web tabanlı uzaktan eğitim sistemi uygulaması. XII. Akademik Bilişim Konferansı.
Şenel, A. & Gençoğlu, S. (2003). Küreselleşen Dünyada Teknoloji Eğitimi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (12), 45-65.
Süral, İ. (2008), “Yeni Teknolojiler Işığında Uzaktan Eğitimde Açıklık, Uzaktanlık Ve Öğrenme”, İnet-Tr’08 - XIII. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildirileri, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Tanyıldızı, E., & Orhan, A. (2005). Sanal öğrenme ve uzaktan eğitim. Bilgisayar Mühendislikleri 2. Ulusal Sempozyumu, 80-85.
Taşbaşı, N., & Aydın, A. (2002). Uzaktan Eğitimde Sakarya Üniversitesi Çözümleri. Açık Ve Uzaktan Eğitim Sempozyumu, Anadolu Üniversitesi, 23-25.
Tsai, S. ve Machado, P. (2002). E-learning, Online Learning, Web-based Learning, or Distance Learning: Unveiling the Ambiguity in Current Terminology, http://www.elearnmag.org/Forums. İndirme tarihi: 03.03.2005.
Uzoğlu, M., & Bozdoğan, A. E. (2015). Investigation of primary school students’ attitudes toward tablet computers according to different variables Ortaokul öğrencilerinin tablet bilgisayarlara yönelik tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 12(1), 539-553.
Zhang, D., Zhou, L., Briggs, R. O., & Nunamaker, J. F. (2006). Instructional video in e-learning: Assessing the impact of interactive video on learning effectiveness. Information & management, 43(1), 15-27.