Sosyolojik açıdan toplumların en temel yapı taşı ailedir. Tarihsel süreç içerisinde varlığı ve önemi sürekli artan aile kurumu, toplumun düzeninin devam etmesinde çok önemli işlev üstlenmiştir. Toplumlar bu anlamda aile kurumuna büyük önem vermiştir. Aile kurumu gelecek nesillere kültürel kimliğin ve tarih bilincinin aktarılmasında önemli vazifeler üstlenmiştir. Bu çalışmada Osmanlı aile yapısının XVIII. yüzyılda Trabzon örneği üzerinden tarihi ve sosyolojik tespitine katkıda bulunmak amaçlanmıştır. Bu çalışmada Osmanlı sosyal tarih çalışmalarının önemli arşiv belgeleri olan şer’iye sicilleri kullanılarak hazırlanmıştır. Bu kaynaklardan hareketle 1700-1730 seneleri arasında Trabzon’da aile birliğini oluşturan etmenler üzerinde durulmuştur. Bu doğrultuda Trabzon şer’iye sicillerine yansıdığı kadarı ile ailenin oluşum süreci ilk olarak; bireylerin reşit sayılma yaşları, evliliğe rıza, nişan, mehir, eş ve çocuk sayıları ele alınmıştır. Çalışmanın devamında aile birliğinin dağılması ile ilgili olarak boşanma ve bu sürecin devamında iddet nafakası ele alınmıştır. Çalışmada ayrıca dönemin iktisadi koşulları göz önünde tutularak birtakım kıyaslamalar yapılmıştır. Çalışmada çok eşliliğin çocuk sayısı üzerinde etkisi olup olmadığı değerlendirilmiştir.