DOĞU KARADENİZ BÖLGESİ’NDE NİZÂMİYE VE BAHRİYE ORDUSUNA KUR‘A USÛLÜYLE ASKER ALIMI (1846-1860)

ISSN: 2458-7680
Başlangıç: 2015
Yayıncı: Karadeniz Teknik Üniversitesi

Bu çalışma Osmanlı Devleti’nin 1834-1860 tarihleri arasında Doğu Karadeniz Bölgesi’nin insan kaynağını seferber etme bağlamındaki faaliyetlerini incelemiştir. Öncelikle, zorunlu askerlik uygulamasını yerleştirmek isteyen devletin bölgeye askerî ve idari olarak nüfûz etme çabasının ne ölçüde başarılı olduğu araştırmıştır. Ardından merkezî yönetimin kur‘a usûlü uygulaması sırasında karşılaştığı güçlükler ve ahalinin çeşitli kesimlerinden gelen tepkiler ile nasıl mücadele ettiğini göstermiştir.

Anahtar Kelimeler:

Doğu Karadeniz Bölgesi, askerî reform, merkezileşme, zorunlu askerlik, kur‘a sistemi.

PDF

___

Akbal, Fazıla (1951), “1831 Tarihinde Osmanlı İmparatorluğu’nda İdarî Taksimat ve Nüfus”, Ankara: Belleten, XV/ 60, 617-628.
Alikılıç, Dündar-Alemdar, Emrullah- Salih (2013), Sancak, Kazâ-i Sürmene Tâbi’-i Livâ-i Trabzon Sürmene Nüfus Defteri (Sürmene-Araklı-Köprübaşı) (1834), İstanbul: Alioğlu Yayınevi.
Aygün, Necmettin (2010), “Osmanlı Devleti’nde İdarî Taksimat Alanındaki Düzenlemelerin Taşradaki Yansımaları: Vakfıkebir, Şarlı ve Tonya Örneği (1840-1918)”, Karadeniz Araştırmaları (26), 36-77.
Bacacı, Sabri-Dağdelen, İrfan-Doğan, Osman (2011), Ünye Nüfus Defteri (1834), İstanbul: Atak Matbaacılık.
Bolat, Cahide (2000), “Redif Askeri Teşkilatı (1834-1876)”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Büyük, Mustafa (2011), 1831 Nüfus Sayımına Göre Perşembe, Aybastı, Bolaman ve Çamaş Kazaları Nüfusu, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ordu: Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.