Zamanın her şeyi değiştirme gücü vardır ve toplumlar farkına varmasalar bile bu değişimlerden gerekli payı alırlar ve bu değişimlere ayak uydurmaya çalışırlar. Değişen hayat koşulları ve endüstrileşmenin sonucunda bir zamanların çok popüler olan geleneksel el sanatları zamanla eski önemini kaybetmiştir. Günümüzde kendi atölyelerinde küçük ölçekli işletmeler olarak faaliyet gösteren sınırlı sayıda esnaf tarafından uygulanmaktadır.             Bakırcılık binlerce yıldır Anadolu’da icra edilen en eski ve popüler el sanatlarından biridir.  Eskiden çoğunlukla Erzurum, İstanbul, Ankara, Çorum, Kahramanmaraş, Gaziantep, Şanlıurfa, Erzincan, Tokat, Diyarbakır, Muğla gibi illerimizde bakırdan yapılan eşyalar çaydanlık, tepsi, kahve kapları, çerçeve gibi günlük ev eşyaları olarak kullanılırdı ancak zamanla teknolojik gelişmelerden dolayı ortaya çıkan yeni tür eşyalarla birlikte bu bakır eşyalar evlerden uzaklaştı. Günümüzde bakır işletmeciliği başta Erzincan ve Gaziantep olmak üzere belli başlı birkaç ilde hayatını devam ettirmeye çalışmaktadır ancak küçük işletmelerce bu bakır eşyalar daha çok süs eşyası ya da hediyelik eşya olarak üretilmektedir.İyi bir planlama ve organizasyonla bu işletmeler hem işsizliğe karşı bir çözüm,  hem de bu işin yapıldığı iller için iyi bir gelir kaynağı olabilir. Ayrıca maliyet muhasebesi açısından bu işletmeler son derece öğretici ve uygulayıcı merkezler olabilir. Yine Erzurum, Erzincan ve Sarıkamış illerinde yapılması düşünülen 2026 Kış olimpiyatları dikkate alındığında bakır işlemeciliğine verilecek önem hem şehrin tanıtımına hem de şehrin ekonomisine katkıda bulunacaktır. Erzincan’da yapılan bakır işlemeciliğini temel alan bu çalışma günümüzde küçük işletmelerce yapılan bu işin tam vergi mükellefi bir işletmede yapılması halinde ne gibi değişimler olacağını ve bu değişimin muhasebe kayıtlarına nasıl yansıyacağını saptamak amacıyla yapılmıştır. Üç bölümden oluşan bu çalışmanın İlk bölümde genel olarak bakır işlemeciliğinin tarihi gelişimi hakkında bilgiler verilmiştir.