___

• Akça, Y., Şahan, G. ve Tural, A. (2017). Türkiye’nin Kalkınma Planlarında Eğitim Politikalarının Değerlendirilmesi, Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (3), 394-403.
• Akkoyun, F. (1995). PDR’de Ünvan ve Program Sorunu: Bir İnceleme ve Öneriler, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (6), 1-21.
• Altıntaş, E. (2009). Çağdaş Eğitim Sisteminde Öğrenci Kişilik Hizmetleri ve Rehberlik, Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ed.: Can, G., Ankara, Pegem Akademi.
• Anderson, G. L., Herr, K. G. (2007). Encyclopaedia of Activism and Social Justice, New York: Sage Publications.
• Atienza, O., Ang, B. W. (2002). A CUSUM Scheme for autocorrelated observations, Journal of Quality Technology, 34 (2), 187-199.
• Bakırcıoğlu, R. (1982) Temel Eğitim ve Orta Öğretimde Rehberlik, Ankara: Çukurkavaklı Matbaası.
• Bardach, E. (2011). A Practical Guide for Policy Analysis: The Eightfold Path to More Effective Problem Solving, Berkeley: Berkeley Academic Press.
• Baymur, F. (1990) Çağımızda İnsan İlişkilerinin Artan Önemi ve Bu Hususun Eğitimde Dikkate Alınması, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1 (1), 16-26.
• Cumhurbaşkanlığı Yıllık Programı, (2019). 2019 Yılı Cumhurbaşkanlığı Yıllık Programı, Erişim Tarihi: 12.11.2019 https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/2019_Yili_Cumhurbaskanligi_Yillik_Programi.pdf.
• Çelik, M., Savaş, G., Takmak, H., Tuti, G. (2018). Cumhuriyetin Kuruluşundan Günümüze Milli Eğitim Bakanlarının Çalışmalarına İlişkin Bir Analiz, Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama, 1 (2), 136-150.
• Çevik, H. H. ve Demirci, S. (2012). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Demirci, G. A. (2010). Bir Politika Transferi Örneği Olarak Türkiye’de Kadro Sisteminin İnşası, Toplum ve Demokrasi Dergisi, 4 (8-9-10), 143-168.
• Deniz, M. (2001). “Milli Eğitim Şûralarının Tarihçesi ve Eğitim Politikalarına Etkisi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi. S.B.E. Isparta.
• Dinç, S. (1999) “Cumhuriyet Döneminde Yapılan Milli Eğitim Şûraları ve Alınan Kararların Uygulamaları: 1923-1960”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi S.B.E. Ankara.
• Doğan, S. (1990). Türkiye’de Rehberlik Kavramı ve Uygulamalarının Gelişiminde Millî Eğitim Şûralarının Rolü, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1 (1), 45-55.
• Doğan, S. (1991). Başlangıcından Bugüne Türk Resmi Dokümanlarında Rehberlik Kavramı ve Anlayışı: Bir İnceleme, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1 (11), 29-44.
• Doğan, S. (1996) “MEB’in PDR Hizmetleriyle İlgili Temel Politikaları ve Yaklaşımları Son 25 Yıla İlişkin Bir Değerlendirme”, III. Ulusal PDR Kongresi, Adana.
• Doğan, S. (2000). Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberliğin Durumu ve Geleceğe İlişkin Yönelimler, Eğitim ve Bilim, 25 (118), 3-8.
• Dolowitz, D. (2000). Policy Transfer: A New Framework of Policy Analysis, Policy Transfer and British Social Policy: Learning From USA, Ed.: Dolowitz D. ve diğerleri, Buckingham: Open University Press.
• Dolowitz, D., Marsh, D. (1996). Who Learns What from Whom: A Review of the Policy Transfer Literature, Political Studies, 44(2), 343-357.
• Dolowitz, D., Marsh, D. (2000). Learning from Abroad: The Role of Policy Transfer in Contemporary Policy Making, Governance, 1 (13), 5-24.
• D. P. Teşkilatı (1963). Kalkınma planı 1963-2007, (Birinci-Dokuzuncu beş yıllar).
• Duverger, M. (1975). Siyaset Sosyolojisi, Çev. Şirin Tekeli, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Dye, T. R. (1972). Understanding public policy. Englewood Cliffs: Prentice-Hall.
• Ekizceli, A. (2006). “Yabancı Uzmanların Türk Eğitim Sistemi Hakkında Verdikleri Raporlar (1924-1960) Üzerine Bir Analiz”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi, S.B.E. Van.
• Erkan, S. (1995). Kapsamlı Rehberlik Programları, Millî Eğitim Dergisi, 1 (128), 38-43.
• Erkan, S. (2006). Rehberlik Nedir, İlköğretimde Rehberlik, Ed.: Kuzgun, Y., Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Eyestone, R. (1977). Confusion and Innovation, The American Political Science Review, 2 (77), 441-447.
• Gibson, R. L., Mitcell, M. H. (1990). Introduction to Counselling and Guidance, New York: MacMillan Publisher Company.
• Girgin, G. (2004). Çağdaş Eğitim Sisteminde Öğrenci Kişilik Hizmetleri ve Rehberlik, Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ed.: Kaya, A., Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gözler, K. (2015). İngilizce Karşılıklarıyla: Hukukun Temel Kavramları, Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları.
• Haltmatov, S. (2014). “Türkiye’de Psikolojik Danışmanlık ve Rehberliğin Gelişim Süreci”, Yayınlanmamış Doktora Tezi”, Atatürk Üniversitesi E.B.E.: Erzurum.
• Kanunu, M. E. T. (1973). 1739 Sayılı Kanun, Resmi Gazete.
• Kaptı, A., Alaç, A. E. (2015). Kamu Politikaların Uygulama Aşaması, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama, Der.: Yıldız, M. ve Sobacı, M. Z., Ankara: Adres Yayınları.
• Kaptı, A. (2013). Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Kepçeoğlu, M. (1994). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ankara: Özerler Matbaası.
• Kepçeoğlu, M. (2001). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ankara: Alkim Yayınevi.
• Keser, A. (2018). Politika Transferi ve Düzenleyici Kurumlar, İstanbul: Kriter Yayınları.
• Kılıç, E. (2008). “Demokrat Parti Dönemi Milli Eğitim Politikası” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi S.B.E.: Eskişehir.
• Kılıç, M. (1988). Kalkınma Planlarında Rehberlik, Ankara, DPT Planlama Dergisi.
• Kılıç, Z. ve Güven, S. (2017). Türk Milli Eğitim Şûralarında Alınan Kararların İncelenmesi, Uluslararası Sosyal Araştırma Dergisi, 10 (53), 588-599.
• Kingdon, J. W. (1995). Agendas, Alternatives and Public Policies, New York: Longman.
• Korkut, F. (2003). Rehberlikte Önleme Hizmetleri, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (9), 441-452.
• Korkut, F. (2007). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma, Anı Yayıncılık: Ankara.
• Kt Pdr Der. (2017), Hakkımızda, Erişim Tarihi: 25.01.2019: http://kibrispdr.info/hakkimizda.
• Kuzgun, Y. (1981). Rehberlik Ders Notları, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Kuzgun, Y. (1990). “Kendini Değerlendirme Envanterinin Geçerlik ve Güvenirliğine İlişkin Çalışmalar”, Ulusal Psikoloji Kongresi Seminer Dergisi Özel Sayısı. Ege Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayını.
• Kuzgun, Y. (2014). Rehberlik ve Psikolojik Danışma, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Kuzgun, Y. (2000). Mesleki Danışma Uygulama-Kuramlar, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kuzgun, Y. (2003). Meslek Rehberliği ve Danışmanlığına Giriş, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Lasswell, H. (1951). The Immediate Future of Research Policy and Method in Political Science, American Political Science Review, 1 (45), 133-142.
• Madge, J. (1965). The Tools of Science: An Analytical Description of Social Science Techniques, Doubleday and Comp: Anchor Books.
• MEB Tebliğler Dergisi, 1968, 1970, 1974. Erişim Tarihi: 27.01.2019: http://tebligler.meb.gov.tr/index.php/tuem-sayilar/viewcategory/87-2019.
• MEB (1974). Tebliğler Dergisi. Sayı, 1805.
• MEB (1983). Rehberlik Hizmetleri Yönergesi, Ankara.
• MEB (1995). Millî Eğitim Şûraları (1939-2018), Erişim Tarihi: 12.01.2019: http://ttkb.meb.gov.tr/www/gecmisten-gunumuze-mill-egitim-sralari/icerik/328
• MEB (2017). Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği, Ankara.
• MEB (2020). Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği, Ankara.
• Merriam, S. B. (2015). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama için Bir Rehber, Çev. Turan, S., Ankara: Nobel Akademik yayıncılık.
• Mevzuat, (2018). 1 No’lu CB Kararnamesi, Resmi Gazete, Erişim Tarihi: 20.02.2019: http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/19.5.1.pdf.
• Munley, P. H., Duncan, L. E., Mcdonnell, K. A., Sauer, E. M. (2004). Counselling Psychology in the United States, The Counselling Psychology Quarterly, 3 (17), 247-271.
• Nazlı, S. (2003). Kapsamlı Gelişimsel Psikolojik Danışma ve Rehberlik Programları, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Orhan, G. (2015). Kamu Politikasına Yorumlamacı Yaklaşımlar, Kamu Politikası Kuram ve Uygulama, Der.: Yıldız, M. ve Sobacı, M. Z., Ankara: Adres Yayınları.
• Öner, N. (1977). Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanterinin Türk Toplumundaki Geçerliliği (Yayınlanmış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
• Özgüven, İ. E. (1990). Ülkemizde Psikolojik Danışma ve Rehberlik Faaliyetlerinin Dünü ve Bugünü, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1 (1), 4-15.
• Özgüven, İ. E. (1999). Çağdaş Eğitimde Psikolojik Danışma ve Rehberlik, Ankara: PDREM Yayınları.
• Özoğlu, S. Ç. (2007). Eğitimde Rehberlik ve Psikolojik Danışma, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Yayınları.
• Page, E. C. (2000). Future Governance and the Literature on Policy Transfer and Lesson Drawing, Paper Prepared for the ESRC Future Governance Programme Workshop on Policy Transfer, Londra: Britannia House.
• Pişkin, M. (2006). Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Hizmetlerinin Dünü, Bugünü ve Yarını, Türkiye’de Eğitim Bilimleri: Bir Bilanço Denemesi, Ed.: Hesapçıoğlu, M. ve Durmuş, A., Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Polat, M., Arabacı, İ. B. (2015). Emrullah Efendi ve Satı Bey’den Günümüze: Eğitimde Yenileşme Sorunsalı, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 35-43.
• Poyraz, C. (2006). Türkiye’deki Rehberlik Hizmetlerinin Tarihsel Gelişimi, Eğitim Dergisi, 2 (3), 187-209.
• Rose, R. (1991). What is Lesson Drawing?, Journal of Public Policy, 11, 3-30.
• Roukaya, M. N. (2015). Psikolojik Danışma ve Rehberliğin Tarihsel ve Karşılaştırmalı Temelleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi. E.B.F. İstanbul.
• Rummel, J. F. (1968) Eğitimde Araştırmaya Giriş, Çev. Taşçıoğlu, R., Ankara: Ajans Türk Yayınları.
• Rufi, J. (1953). Türkiye’de Orta Öğretim Müşahedeler, Problemler ve Tavsiyeler, Ankara: Maarif Vekâleti.
• Sabatier, P. A. (1999). Theories of The Policy Process: Theoretical Lenses on Public Policy, Colorado: Westview Press.
• Seeliger, R. (1996). Conceptualizing and Researching Policy Convergence, Policy Studies Journal, 2 (24), 287-306.
• Sobacı, M. Z. (2014). İdari Reform ve Politika Transferi: Yeni Kamu İşletmeciliğinin yayılışı, Bursa: Dora Yayıncılık.
• Sönmez, V., Alacapınar, F. G. (2016). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Anı Yayıncılık.
• Stone, D. (1999). Learning Lessons and Transferring Policy Across Time, Space and Disciplines. Politics, 19 (1), 51-59.
• Tan, H. (1974). Ülkemizde Psikolojik Danışma ve Rehberlik Çalışmalarında Gelişmeler ve Sorunlar, Tecrübî Psikoloji Çalışmaları. 11, 33-48.
• Tan, H. (1986). Psikolojik Danışma ve Rehberlik, İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Tan, H. (1990). Okullarımızda Psikolojik Hizmetlerin Neresindeyiz, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 1 (1), 27-31.
• Tan, H. (1992). Psikolojik Yardım İlişkileri: Danışma ve Psikoterapi, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Tangülü, Z., Karadeniz, O. ve Ateş, S. (2014). Cumhuriyet Dönemi Eğitim Sistemimizde Yabancı Uzman Raporları (1924-1960), Electronic Turkish Studies, 5 (9), 1895-1910.
• Tompkins, E. (1954). Türkiye Cumhuriyeti Orta Dereceli Okullarda Organizasyon, İstanbul: İdare ve Teftiş.
• Türköne, M. (2006). Seçkinler ve Aydınlar, Siyaset, Ankara: Lotus Yayınevi.
• Yapıcı, M. ve Leblebicier, N. H. (2007). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim Programına İlişkin Görüşleri. İlköğretim Online, 6 (3), 480-490.
• Yeşilyaprak, B. (2004). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Ankara: Palme Yayıncılık.
• Yeşilyaprak, B. (2009). Türkiye’de Psikolojik Danışma ve Rehberlik Alanının Geleceği: Yeni Açılımlar ve Öngörüler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1 (42), 193-213.
• Yeşilyaprak, B. (2012). Eğitimde Rehberlik Hizmetleri: Gelişimsel Yaklaşım, Ankara: Nobel Yayınevi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yüksel-Şahin, F. (2012). Türk Millî Eğitim Şûralarında (1939-2010) Psikolojik Danışma ve Rehberlik İle İlgili Alınmış Olan Kararların Değerlendirilmesi, Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 3 (1), 95-118.