Hüseyin ÇİÇEKLİOĞLU, Arif Selim EREN, Mustafa TAŞLIYAN

Gıda İmalatçısı Bir Firmada Çalışanların Hayat Memnuniyet Düzeylerinin Ölçümüne Yönelik Bir Alan Çalışması

Bireyin mutluluğunu ölçmek amacıyla kullanılan bir kavram olarak hayat memnuniyeti, bireylerin hayatlarını ne düzeyde olumlu veya olumsuz olarak değerlendirdiklerini ifade etmektedir. Hayat memnuniyeti duygusal değerlendirmeden ziyade bilişsel bir ölçme olduğu için hem bireysel hem de sosyal anlamda önemli bir değişken olarak kabul edilmektedir. Bu araştırmanın temel amacı, hem bireylerin ihtiyaçlarının belirlenmesi hem de hayat memnuniyet düzeylerini etkileyen sağlık, iş, finans, eğlence, evlilik ve ilişki, çocuk, bireysel faktörler, arkadaş ve akraba ile konut koşulları gibi hizmetlerden ne derece memnun olduklarını ortaya koymaktır. Bu doğrultuda, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Rektörlüğü Sosyal ve Beşeri Bilimler Etik Kurulu tarafından ilgili çalışma ve ankete yönelik verilen “Etik Kurul Belgesi” ile çalışma başlatılmıştır. Kahramanmaraş’ta faaliyet gösteren bir gıda firmasında çalışan 127 mavi yakalı personele anket uygulanmıştır. Elde edilen veriler tanımsal istatistikler, korelasyon, faktör analizi (keşif amaçlı ve doğrulayıcı) ve Kruskal Wallis testi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre, hayat memnuniyetini etkileyen faktörlerin kendi aralarında anlamlı bir ilişkiye sahip oldukları ve sosyo-demografik özelliklerin araştırma değişkenleri üzerinde anlamlı bir farklılığa sebebiyet verdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Hayat Memnuniyeti, Öznel İyi Oluş, İşgörenler

PDF

___

AKIN, Ahmet ve YALNIZ, Abdullah (2015), Yaşam Memnuniyeti Ölçeği (YMÖ) Türkçe Formu: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (54), ss.95-102.
ALPAR, Reha (2013), Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler, Detay Yayıncılık, Ankara.
AYDIN, Tuğba (2010) Huzurevinde Yaşayan Yaşlıların Geleceğe Yönelik Beklentilerinin Öz Bakım Gücü ve Yaşam Doyumuna Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
BAYRAM, Nuran, SAM, Neslihan, AYTAÇ, Serpil ve AYTAÇ, Mustafa (2010), Yaşam Tatmini ve Sosyal Dışlanma, "İş, Güç" Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 12 (4), ss.79-92.
BRADLEY, Robert. H. ve CORWYN, Robert. F. (2004), Life Satisfaction Among European American, African American, Chinese American, Mexican American, And Dominican American Adolescents, International Journal of Behavioral Development, 28 (5), ss.385–400.
CHEN, S. Kuang ve LIN, S. Ju (2014), The Latent Profiles of Life Domain Importance and Satisfaction in a Quality of Life Scale, Social Indicators Research, 116 (2), ss. 429–445.
ÇELEBİ, Talat (2003), Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı ve Türkiye’de İdari Vesayet Uygulamasının Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
ÇEVİK, Nüket ve KORKMAZ, Oya (2014), Türkiye’de Yaşam Doyumu ve İş Doyumu Arasındaki İlişkinin İki Değişkenli Sıralı Probit Model Analizi, Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7 (1), ss. 126-145.
DEMİREL, Said ve CANAT, Saynur (2004), Ankara'daki Beş Eğitim Kurumunda Kendini Yaralama Davranışı Üzerine Bir Çalışma, Kriz Dergisi, 12 (3), ss. 1-9.
DIENER, Ed., INGLEHART Ronald ve TAY, Louis (2013), Theory and Validity of Life Satisfaction Scales, Social Indicators Research, 112 (3), ss. 497–527.
DIENER, Ed., SUH, Eunkook ve OISHI, Shieghiro (1997), Recent Findings on Subjective Well-Being, Indian Journal of Clinical Psychology, (24), ss. 25-41.
EREN, Arif Selim ve TUNÇ, Ahmet (2018), Kahramanmaraş’taki Suriyeli Göçmenlerin Hayattan ve Kamu Hizmetlerinden Memnuniyet Düzeylerinin Ölçümüne Yönelik Bir Alan Çalışması, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 5 (12), ss. 21-31.
FRİJNS, Michiel (2010), Determinants of Life Satisfaction, Published Final Thesis, School of Business and Economics, Maastricht University, Maastricht.
GÜRBÜZ, Sait ve ŞAHİN, Faruk (2014), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri Felsefe-Yönetim-Analiz, Seçkin Yayın, Ankara.
KANGAL, Ayça (2013), Mutluluk Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme ve Türk Hane Halkı İçin Bazı Sonuçlar, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (44), ss. 214-223.
KESER, Aşkın (2003), Çalışma Yaşamında Motivasyon ve Yaşam Tatmini, Alf Aktüel Yayın, Bursa.
MUSTAFAYEVA, Lale ve BAYRAKTAROĞLU, Serkan (2014), İş-Aile Çatışmaları ve Yaşam Tatmini Arasındaki İlişki: Türkiye ve İngiltere’deki Akademisyenlerin Karşılaştırılması, İşletme Bilimi Dergisi, 2 (1), ss. 127-145.
NEUGARTEN, L., Bernice, HAVIGHURST, Robert. J. ve TOBIN, Sheldon, S. (1961), The Measurement of Life Satisfaction, Journal of Gerontology. 16 (2), ss. 134-143.
OECD. (2013), How is Life? Measuring Well-being, http://www.keepeek.com/Digital-Asset-Management/oecd/economics/how-s-life-2013_9789264201392-en#page23. (Erişim Tarihi: 10.02.2021).
ÖZER, Melek ve KARABULUT ÖZSOY, Özlem (2003), Yaşlılarda Yaşam Doyumu, Turkish Journal of Geriatrics, 6 (2), ss. 72-74.
ÖZLÜ ERKILIÇ, Zeliha., WINKLER, Dietmar., POPOW, Christian., ZESCH, Heidi Elisabeth ve AKKAYA KALAYCI, Türkan (2015), A Comparative Study of Turkish-Speaking Migrants and Natives Living in Vienna/Austria Concerning Their Life Satisfaction – With a Particular Focus on Satisfaction Regarding Their Health, International Journal of Migration, Health and Social Care, 11 (3), ss. 206-217.
REZVANİ, Mohammad Reza., MANSOURİAN, Hossain ve SATTARİ Mohammad Hossain (2013), Evaluating Quality of Life in Urban Areas (Case Study: Noorabad City, Iran, Social Indicators Research, 112 (1), ss. 203-220.
VEENHOVEN, Ruut (1996), Happy Life-Expectancy—A Comprehensive Measure of Quality-of-Life in Nations, Social Indicators Research, (39), ss. 1–58.
TÜİK. (2019), Türkiye İstatistik Kurumu Yaşam Memnuniyet Araştırması, www.tüik.gov.tr (Erişim Tarihi:25.02.2020).