Türk Tasavvuf edebiyatının önemli şairlerinden biri olan Ahmed Kuddûsî, dinî-tasavvufî şiirlerden oluşan divanında tasavvufun hemen hemen bütün konularını, Allah aşkını, Allah’ın isim ve sıfatlarının kâinattaki yansımalarını sanat kaygısı taşımadan, samimi bir şekilde dile getirmiştir. Eser, zengin tasavvufi muhtevasıyla tasavvuf edebiyatı açısından oldukça önemlidir. Bilindiği gibi İslam kültüründe Esmâ-i Hüsnâ’nın yani Allah’ın güzel isimlerinin, onu anlamada, tanımada son derece büyük bir önemi vardır. Müminler, yaratıcılarına bu isim ve sıfatlar çerçevesinde inanırlar; dualarında bu isimlerle ona yakınlaşmaya çalışırlar. Diğer yandan, meseleye varlık bilim açısından yaklaşan tasavvufî düşünceye göre mevcudat, zatında her türlü tanımlanmadan münezzeh olan Allah’ın isim, sıfat ve fiillerinin tecellisinden ibarettir. Mutasavvıf bir şair olan Kuddûsî’nin divanı incelendiğinde şiirlerin birçoğunun Allah’ın güzel isimleri çerçevesinde işlenip dokunduğu görülür. Her mutasavvıf şair gibi Kuddûsî de hayata Esmâ-i Hüsnâ penceresinden bakar. Şaire göre Allah’ı tanımayan, tapınma duygusunu tatmin etmeyen bir gönül, mutluluk ve dinginlik adına çok şey kaybeder. Allah’ın isimleri, hayatın her alanında insanın önüne çıkan kapalı kapıları ardına kadar açan muhteşem ve mükemmel bir anahtardır. Kuddûsî Divanı’nda Allah’ın bizzat Kur’an’da geçen isimlerinin ve Allah’a nispet edilen isimlerin çokça kullanıldığı görülür. Bu çalışmada Kuddûsî’nin şiirlerindeki “Esmâ-i Hüsnâ” yansımaları seçilen bazı beyitlerle örneklendirilmiştir. Divanda geçen isimler, muhteva bakımından bir tasnife tabi tutularak verilmiştir.