MEVLÂNÂ’NIN ŞİİR ANLAYIŞINDA TAHKİYENİN YERİ

Sevgi ve hosgörü günesi Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî,30 Eylül 1207’de Belh’te dogmustur. Henüz çocuk yastaiken ailesiyle birlikte 1212/1213’te Belh’ten Anadolu’ya göçeden Mevlânâ, 17 Aralık 1273’te Konya’da vefat etmistir.Binlerce beyit tutarında eserleri olmasına ragmenkendisini hiçbir zaman sair olarak görmeyen Mevlânâ, siirisöhret kazanmak ve sanat amacıyla degil, insanlara rehber-lik etmek gayesiyle yazmıstır. Mevlânâ, siiri insanı kemaleulastırma sürecinde bir vasıta olarak kullanır. Mesnevî’deayrılıktan sikâyet eden insanın nasıl olgunlasacagı tahkiyeüslubuyla manzum olarak hikâye edilir.Dünyanın ilgisine her geçen gün daha fazla mazharolan Mevlânâ, eserleri ve fikirleriyle insanlıga hizmet etmeyedevam etmektedir.

___

  • Akengin, Yahya. (1997). “Şiirlerde Mevlânâ”. Mevlânâ İle İlgili Yazılardan Seçmeler. (hzl.: Vedat Genç) MEB Yay. İstanbul.
  • Akıncı, Adem. (2001). Din Eğitiminde Etkili Bir Yöntem: Hi- kâye. Zaman Gazetesi Yay. İstanbul.
  • Ayan, Gönül. (1991). Mesnevi ve Kısa Hikâyecilik. 5. Milli Mevlânâ Kongresi. Bildiriler. 3-4 Mayıs. SÜ Yay. Konya. ; http://turkoloji.cu.edu.tr (19.11.2007).
  • Arpaguş, Sâfî. (2004). Bir Mürşîd-i Kâmil Potresi.: Mevlânâ Celâleddîn Rumî. Keşkül Dergisi. S. 1. İstanbul.
  • Beydeba. (1985). Kelile ve Dimne. (çev.: Ömer Rıza Doğrul). KTB Yay. Ankara.
  • Beytur, Mithat Baharî. (1995). Divan-ı Kebir’den Seçme Şiirler I-II Mevlânâ. MEB Yay. İstanbul.
  • Camî, (1989). Baharistan. (Çev.: M. Nuri Gençosman). MEB Yay. İstanbul.
  • Mevlânâ Celâleddin-i Rûmî, (2007). Mesnevî-i Şerîf Tam Me- tin. (Mütercim:Süleyman Nahîfî, Sadeleştiren: Ȃmil Çelebioğlu). Timaş Yay. İstanbul.
  • Küçük, Sezai. (2006). “Son Mesnevîhan Şefik Can ile Ya
  • Bu beyit, Mevlânâ'nındır diye rivayet edilir (www.semazen.net). pılmış Bir Röportaj.” www.semazen.net (17.12.2007).
  • Can, Şefik. (2001). Hz. Mevlânâ’nın Rubaileri. II. Baskı. KB Yay., Ankara.
  • Celkan, Hikmet. (1997). “Mevlânâ’nın Eğitimci Yönü”. Mevlânâ İle İlgili Yazılardan Seçmeler. (hzl.: Vedat Genç) MEB Yay. İstanbul.
  • Çıkla, Selçuk. Üst, Sibel. (2007). “Mesnevi’deki Hikâyelerin Kaynakları ve Mevlânâ’nın Hikâyeler Üzerindeki Ta- sarrufları” Yedi İklim Dergisi Mevlânâ Özel Sayısı. S. 211. C. 21. Ekim. İstanbul.
  • Devellioğlu, Ferit. (1993). Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Aydın Kitabevi Yay. Ankara.
  • Diriöz, Meserret. (1997). “Hazret-i Mevlânâ”. Mevlânâ İle İlgili Yazılardan Seçmeler. (hzl.: Vedat Genç) MEB Yay. İstanbul.
  • Eraydın, Selçuk. (2001). Tasavvuf ve Tarikatlar. MÜİFV Yay. İstanbul.
  • Gölpınarlı, Abdülbaki. (1985). Mevlânâ Celâleddin Hayatı, Felsefesi, Eserleri ve Eserlerinden Seçmeler.İnklâp Kitabevi. 4. Basım. İstanbul.
  • Horata, Osman. http://turkoloji.cu.edu.tr ( 19.11.2007)
  • http://www.merhabagazetesi.com.tr (30. 11. 2007).
  • Kadir, A. (2002). Bugünün Diliyle Mevlânâ. Say Yay. İstan- bul.
  • Mevlânâ, (1985). Fîhi Mâfih. (Çev.: Meliha Ülker Tarıkâhya ( Anbarcıoğlu). MEGSB Yay. İstanbul.
  • Mevlânâ, (1988). Mesnevî. C. I. II. III. IV. (Çev: Veled İzbudak. Gözden Geçiren: Abdülbakî Gölpınarlı). MEGSB Yay. İstanbul.
  • Okuyucu, Cihan. (2002). İçimizdeki Mevlânâ. Bilge Yay. İs- tanbul.
  • Okuyucu, Cihan. (2006). Mesnevî’den Hikmet ve Hikâyelerle Mevlânâ Konuşuyor. Bilge Yay. İstanbul.
  • Tâhirü’l-Mevlevî, (1966). Mesnevî Şerhi. Selâm Yay. Konya.; Semazen- Mutriban Forum. www. semazen.net (18.12.2007).
  • TDK, (1988). Türkçe Sözlük. C.1. Ankara.
  • TDK, (2005). Yazım Kılavuzu. Ankara.
  • TDK, (1983). Yeni Tarama Sözlüğü. Ankara.
  • Türkmen, Erkan. (2002). The Essence of Rumi’s Masnevi İncluding His Life And Works. KB Yay. Ankara www.antoloji.com
  • (19.11.2007).; www. semazen.net (19.11.2007).
  • Yeniterzi, Emine. (1995). Mevlânâ Celâleddin Rûmî. TDV Yay. Ankara.
  • Zeren; Mehmet. (2002). Mesnevi’de Geçen Bütün Hikâyeler. Semerkand Yay. İstanbul.