Bu makalenin amacı mevcut verilere dayanarak İngiliz-Kafkas ilişkileri tarihinin bir bölümünü incelemektir. Bu bölüm, 1859'da Şamil'in teslim olmasından sonra Kafkasya direnişinin, merkez ve doğu bölgelerinden Kuzeybatı Çerkesya'ya geçtiği, 1860-1864 yılları arasındaki, şimdiye kadar neredeyse tamamen göz ardı edilen önemli dönemi kapsar. Bu makale, özellikle Çerkeslerin devam eden direnişinin, aslında İngiliz Hükümeti'nin bölgenin kontrolünü elde etme isteğini maskeleme çabalarıyla bağlantılı olup olmadığını, diğer yandan Çerkesya'daki İngiliz faaliyetlerinin hem Liberal Hükümet hem de Muhafazakar Muhalefetten bağımsız özel bir grup tarafından gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğini keşfetmeye çalışacaktır.

During the last few years considerable interest has been shown by Soviet historians in the British attitude towards the Russian conquest of north Caucasia which, beginning in the early years of the nineteenth century, was finally completed in 1864. Until recently Soviet historians had ascribed a democratic and progressive character to the resistance carried on over many decades by the tribesmen of the area. This resistance was represented as the heroic struggle of peoples fighting for their national independence against the encroachments of Tsarist imperialism.