Travma sonrası kırıkçı ve çıkıkçılara bașvuran hastalarınözelliklerini belirlemek.YÖNTEM: Çalıșmada Temmuz 2009 ve Eylül 2010 tarihleri arasında,daha önce kırıkçı ve çıkıkçılar tarafından tedavi edilen ya da girișimemaruz kalan 61 hasta yer aldı. Hastaların özelliklerinin kaydı içinaraștırmacı tarafından geliștirilen bir bilgilendirme formu ve bu formaeklenmiș daha önceden standardize edilmiș SF-36, Nötral SıfırMetodu, Vas Scala ve Nottingham Sağlık Profi li (NHP) skorlamaölçekleri kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde frekans ve yüzdelerkullanıldı. Grup içi farklılıkları belirlemek için X2 testi kullanıldı.BULGULAR: Kırıkçı ve çıkıkçılar çoğunlukla gençler, çocuklar vekadınları tedavi etmektedirler. Kırıkçı ve çıkıkçılara genelde eğitimdüzeyi düșük bireyler (hasta ya da yakınları) bașvurmaktadır.Hastanede sakat kalma korkusu (%52) en sık kırıkçı çıkıkçı tercihsebebiydi. Kırıkçı ve çıkıkçı tedavileri sonrası yüksek oranda komplikasyonve komplikasyon gelișenlerde yüksek oranda fonksiyonkaybı (%91) izlendi.SONUÇ: Kırıkçı ve çıkıkçılara bașvurunun azalması, dolayısı ilekomplikasyon ve ișlev kayıplarının azalması için hem okullașmaoranın artması hem de halkın sağlık alanında bilgilendirilmesininyararlı olacağını düșünüyoruz.

To determine the characteristics of the patients applying tobone settlers following a traumatic injury.METHODS: The study included 61 patients with a prior history ofan application to bonesetters following a traumatic injury, betweenJuly 2009 and September 2010. An information form designedby the researcher and standardized special forms including SF-36, Neutral null method, Visual analogue Scale and NottinghamHealth Profi le were used to record the characteristics of the patients.Frequencies and percentage values were used during theanalysis of the data. χ2 test was used to determine the intra groupvariations.RESULTS: Bonesetters treat mostly the children, young peopleand the women. Generally, individuals (the relatives of the patientsor themselves) with low levels of education apply to bonesetters.Fear of acquiring a permanent disability in the hospital was theleading reason (52%) of bonesetter preference. Treatments providedby the bonesetters caused high complication rates andthose complications caused high functional defect rates (91%).CONCLUSION: Increase in schooling rates and more dense publiceducation about health services would be useful to decreasethe rate of applications to bonesetters which in turn would decreasethe complication and functional defect rates.