Çalışmamızın amacı, eklenen sorularla modifiye edilmiş uluslararası ereksiyon işlevi değerlendirme formunu (IIEF-5) kullanarak erektil disfonksiyonlu (ED) hastalarda altta yatan etiyolojik faktörü öngörebilmektir. Materyal ve Metot: Modifiye IIEF-5 formu erektil disfonksiyonu olan hastalara uygulandı ve skoru 21’in altında olan 100 hasta ED olarak kabul edilip çalışmaya dahil edildi. Eklenen sorularla hastaların sigara ve alkol alışkanlıkları, diabetes mellitus, hipertansiyon ve koroner arter hastalıkları sorgulandı. mastürbasyon alışkanlıkları ve gece ereksiyonları da ayrıca sorgulandı. Hastalar alınan cevaplara göre psikojenik, arteriyojenik ve kavernozal ED olarak 3 alt gruba ayırıldı. Formun sonuçları penil Doppler ultrason sonuçları ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 100 hastanın ortalama yaşı 45,25±12,67 ve ortalama ED süresi 40,97±58,11 ay olarak hesaplandı. Modifiye IIEF-5 formunun etiyolojiyi öngören sonuçları ile penil doppler ultrasonografi sonuçları karşılaştırıldığında 1., 2. ve 3. yöntemler için hastaların sırasıyla %49, %75 ve %79’u doğru tanı aldı. kappa korelasyonu da sırasıyla 18, 57 ve 73 olarak belirlendi. Ortalama IIEF-5 skorları organik ve psikojenik gruplar için sırasıyla 9,92±3,94 ve 12,82±4,37 olarak tespit edildi (p = 0,001). Arteriyel, venöz ve psikojenik gruplar için ortalama IIEF-5 değerleri ise sırasıyla 8,6±3,34, 12,32±3,86, 12,32±3,86, iken arteriyel grubun sonuçlarının diğer gruptan istatistiksel olarak farklı olduğu gözlendi. Sonuç: ED etiyolojisinin belirlenmesinde kullanılan yöntemlerin çoğu invaziv iken, modifiye edilmiş IIEF-5 formu ED olan hastalarda etiyolojiyi belirlemede ve tedavide ürologların klinik pratikte yararlanabileceği basit ve doğru sonuçlar veren bir testtir.

Aim: The aim of this study, to evaluate the ability of questions added International Index of Erectile Function-5 (IIEF-5) questionnaire differentiating the underlying etiopathogenesis of erectile dysfunction (ED). Material and Method: The questions of the modified IIEF-5 were asked the patients, and scores below 21 were considered as ED. With added questions, smoking and drinking habits and the presence of diabetes mellitus, hypertension and coronary heart disease were recorded. The masturbation habits and night erections were also questionned. The patients were then sub-divided into 3 groups, namely psycogenic, arteriogenic and cavernosal ED. The results of questionnaire were correlated with penile Doppler ultrasonography (PDU) results. Results: The mean age of the 100 patients was 45.25±12.67, and the mean duration of ED was 40.97±58.11 months. When diagnostic ability of the modified IIEF technique was compared with PDU, the 1 st, 2nd and 3rd methods accurately diagnosed 49%, 75% and 79% of the patients, respectively. The kappa correlation coefficient was 18, 57 and 73 for techniques 1, 2 and 3, respectively. IIEF scores of organic and psycogenic groups were 9.92±3.94 and 12.82±4.37 (p = 0.001). Mean IIEF scores of arterial ED, venous ED and pyscogenic ED groups were 8.6±3.34, 12.32±3.86, 12.32±3.86, respectively and the arterial ED group was significantly different (p <0.001). Conclusion: Though the majority of the techniques to determine the etiopathogenesis of ED are invasive, modified IIEF is a simple and accurate technique, especially with the third step and useful for the urologists in their clinical practice