AMAÇ: Myokard enfartüsünün erken evresinde QT dispersiyonu (QTd), düzeltilmiș QT dispersiyonu (QTcd) ve ventriküler aritmi sıklığı arasındaki ilișkiyi araștırmayı amaçladık. YÖNTEM: Çalıșmaya akut myokard infarktüsü geçiren 72 hasta alındı. Bașvuru sonrası hastaların 0, 4 ve 24. saat EKG’leri çekildi. Her EKG’de en uzun QT (QT max) ve en kısa QT (QT min) saptandı. En uzun QT’den en kısa QT çıkarılarak QT dispersiyonu (QTd) değeri bulundu (QTd = QT max-QT min). Aynı yöntemle düzeltilmiș QT süreleri (QTcd) için de QT dispersiyonu hesaplandı. (QTcd = QT c max-QT c min). Hastalar 7 günlük izlemde ventriküler aritmi gelișen ve ventrikü- ler aritmi gelișmeyen grup olarak ikiye ayrıldı. İki grup QT dispersiyonu değerleri açısından karșılaștırıldı. BULGULAR: Ventriküler aritmi 49 hastada izlenmezken, kalan 23 hastada izlendi. Ventriküler aritmi gelișen hastalarda QTd ve QTcd değerleri ventriküler aritmi gelișmeyen hastalara oranla daha yüksekti, ancak bu fark istatiksel olarak anlamlı değildi (p>0.05). SONUÇ: Myokard infarktüsünün erken dönemlerindeki QTd ve QTcd değerleri ile ventriküler aritmiler arasında anlamlı ilișki saptanmadı.

AIM: We aimed to analyze the relationship among the QT dispersion (QTd), corrected QT dispersion (QTcd) and the frequency of ventricular arrhythmias in the early phase of the myocardial infarction. METHODS: There were 72 patients with acute myocardial infarction included in the study. The patients had ECG examinations at 0, 4 and 24 hours of admission. The longest (QT max) and the shortest QT (QT min) were determined in each ECG examination. QT dispersion (QTd) value was calculated by substracting the shortest QT value from the longest QT value (QTd = QT maxQT min). QT dispersion was also calculated for the corrected QT (QTcd)durations by using the same method. The patients were allocated into two groups in accordance to the development of ventricular arrhytmia or not, during the following 7 days. The groups were compared about their QT dispersion values. RESULTS: We did not observe ventricular arrhytmias in 49 patients, but in the remaining 23 patients. QTd and QTcd values in the patients who developed ventricular arrhytmias were higher in comparison to the patients who did not develop ventricular arrhythmias, however the difference was not signifi cant (p > 0.05). CONCLUSION: QTd and QTcd values measured in the early phase of the myocardial infarction were not correlated with the ventricular arrhytmias