Dilek Yelda KAĞNICI, Mehmet UZUN, Gözde GÜMÜŞÇAĞLAYAN

Kadınların MikrosaldırıDeneyimlerinin İncelenmesi:İzmir Örneği

Mikrosaldırılar hemen hemen tüm sosyal etkileşimlerde yaşanmasına rağmen çoğu zaman fark edilmemektedir. Mikrosaldırıların yaygın olarak yaşandığı boyutlardan biri de cinsiyet boyutudur. Bu nedenle bu çalışmada Türkiye'nin İzmir ilinde yaşayan kadınların yaşadıkları mikrosaldırı süreçleri incelenmiştir. Çalışmaya 10 kadın katılmıştır. Veriler görüşmeler yoluyla toplanmış ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre İzmir'deki kadınlar; kadın olarak yaşamakta güçlük çekmektedir. Ayrıca katılımcı-ların cinsiyetle ilgili alanyazında bahsedilen mikrosaldırı türlerinin ciddi bir kısmını yaşadıkları tespit edilmiştir. Kadınların mikrosaldırılara maruz kalma süreci çalışma kapsamında detaylı olarak incelenmiş ve bulgular literatür ışığında tartışılmıştır.

Examining Microagression Experiences of Women: The Case of İzmir

Microagressions are experienced almost in all social interactions. However most of the time they are not noticed. One of the dimensions that microagressions are experienced is gender dimension. Therefore, in the present study the microagresssions experienced by women living in İzmir, Turkey was examined. Ten women participated to the study. The data was collected by interviews and analysized by content analysis. According to the results, women in İzmir have difficulties in terms of living as a woman. It was also found that women experience almost all type of microagressions mentioned in literature about gender. How women experience the microagression process was also examined in detail and the findings were discussed under the light of literature.

PDF

___

Adaçay, F.R. (2019). Sendikalarda Kadınların Eksik Temsilinin Bir Nedeni Olarak Toplumsal Cinsiyet. Anadolu Üniversitesi İİBFDergisi, 20(3):72-91.
Akın, A. (2007). Toplumsal Cinsiyet Ayırımcılığı ve Sağlık. Toplum Hekimliği Bülteni, 26:1-9.
Akyazı, S. (2010). Kadın Sığınmaevinde Kalan Aile İçi Şiddete Maruz Kalmış Kadınlarda Ruhsal Bozukluklar. İstanbul Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İstanbul.
Altınay, A.G. & Arat, Y. (2008). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet. İstanbul: Punto.
Altun, M. (2006). Denizli Ili Kırsalında Bir Sağlık Ocağı Bölgesinde 15-49 Yaş Evli Kadınların, Fiziksel Şiddet Görme Durumları ve Kadınların Şiddete Ilişkin Tutumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Denizli Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Bedir, N., Ekerbiçer. H., İnci, M., Köse, E., Karatepe, T., Demirbaş, M. (2018). Sakarya’da Yaşayan Bir Grup Kadının Şiddet Algı Durumları ve Bunu Etkileyen Faktörler. Sakarya Tıp Dergisi, 7(4):187-195.
Bişgin, H. (2019). Kadın Konukevinde Kalan Kadınların Şiddete Uğrama Nedenlerinin ve Şiddetle Başetme Yöntemlerinin Analizi: Tokat Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Bonifacio. L., Gushue, G.V. & Mejia-Smith, B.X. (2018). Microaggressions and Ethnic Identity in the Career Development of Latina College Students. The Counseling Psychologist, 46(4):505-529.
Büke, B. (2021). Engelli Bireylerin Kendilerine Yönelik Ayrımcı ve Mikro Saldırgan Uygulamaları Ifade Etmeleri: Twitter’daki #Engellenmekİstemiyoruz ve #SağlamcılarDışarı Etiketleri. Nitel Sosyal Bilimler, 3(2):164-190.
Büyükyılmaz, A. & Demir, Ç. (2016). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetin Belirleyenleri: Multinominal Logit Model Yaklaşımı. Ege Akademik Bakış, 16(3):443-450.
Canel-Çınarbaş, D., Albayrak-Kaymak, D. & Sart, H. (2012). Engelli Mi Engellenen Mi? Türkiye’de Engellilerin Karşılaştıkları Ayrımcı Tavır ve Davranışlar. Poster presented at 17th National Psychology Conference, Boğaziçi University, Istanbul.
Creswell, J. (2018). Nitel Araştırma Yöntemleri 4. Baskı (Çev. Bütün M. & Demir S.B.) Ankara: Siyasal Kitabevi.
Curun, F. (2006). Yüklemeler, Iletişim Çatışmaları, Cinsiyet ve Cinsiyet Rolü Yönelimi ile Evlilik Doyumu Arasındaki İlişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, AÜ.
Çer, E. & Şahin, E. (2016). Türkçenin Sözvarlığını Yansıtan Atasözleri ve Deyimlerde Toplumsal Cinsiyet. Turkish Studies, 11(9):75-192.
Çetinkaya-Büyükbodur, A., & Kayma, D. (2021). Gölgede Kalan Bir Sorun Alanı: Kadın Evsizliği. Sosyal, Beşeri Ve İdari Bilimler Dergisi, 4(11):1058–1076.
Esen, E., Soylu, Y., Siyez, D.M. & Demirgürz, G. (2017). Üniversite Öğrencilerinde Toplumsal Cinsiyet Algısının Toplumsal Cinsiyet Rolü ve Cinsiyet Değişkenlerine Göre İncelenmesi. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(1):46-63.
Erol, V. (2008). Ayrımcılık Yasağı Işığında Türkiye Siyasetinde Kadın. (Unpublished Master’s Thesis). Marmara University, Institute of Social Sciences, Istanbul.
Flinck, A., Paavilainen, E. & Astedt-Kurki, P. (2005). Survival of Intimate Partner Violence As Experienced by Women. Journal of Clinical Nursing, 14:383-393.
Follingstad, D.R., Rutledge, L.L., Berg, B.J., Hause, E.S., & Polek, L.S. (1990). The Role of Emotional Abuse in Psysically Abusive Relationships. Journal of Family Violence, 5:107-9.
Güden, M.P. (2006). Dilde Cinsiyet Ayrımcılığı: Türkçe’nin İçerdiği Eril ve Dişil İfadeler Bakımından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İÜ.
Güleç, İ. & Özden, E. (2019). Kasıtsız Hakaret (Microaggressions) ve Türkiye’de Sık Görülen Örnekleri. Akademik İncelemeler Dergisi, 14(2):121- 162.
Günay, G. & Bener, Ö. (2011). Kadınların Toplumsal Cinsiyet Rolleri Çerçevesinde Aile İçi Yaşamı Algılama Biçimleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 15(3):157-171.
Harris, J.C. (2017). Multiracial College Students’ Experiences with Multiracial Microaggressions. Race Ethnicity and Education, 20(4):429-445.
Irmak, Ç. & Altıntaş, M. (2017). Aile Içi Şiddet Mağduru Kadınlarda Ruhsal Dayanıklılık,Bağlanma Biçimleri, Başa Çıkma Tutumları ve Psikopatoloji. Anadolu Psikiyatri Dergisi; 18(6):561-570.
Kağnıcı, Y. (2019). Kültür ve Psikolojik Danışma. Pegem Akademi, Ankara.
Kandemirci, D. & Kağnıcı, D.Y. (2014). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle Baş Etme: Çok Boyutlu Bir İnceleme. Türk Psikoloji Yazıları, 17(33):1-12.
Kayı, Z., Yavuz, M.F. & Arıcan, N. (2000). Kadın Üniversite Gençliği ve Mezunlarına Yönelik Cinsel Saldırı Mağdur Araştırması. Adli Tıp Bülteni, 5(3):157-163.
Koloğlu, H. (2019). Yerel Yazılı Basında Çalışan Kadın Gazetecilere Yönelik Mobbing ve Mücadele Yöntemleri: Antalya Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üni.
Kök-Can. M. (2010). Sağlık Çalışanlarının Aile Içi Şiddet Olgusuna Bakış Açısı. Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Köknel, Ö. (2013). Şiddet Dili. 1. Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Lilly, F.R., Owens, J., Bailey, T., Ramirez, A., Brown, W., Clawson, C. & Vidal, C. (2018). The Influence of Racial Microaggressions and Social Rank on Risk for Depression among Minority Graduate and Professional Students. College Student Journal, (52)1:86-104.
Miller, S. (2003). Analysis of Phenomenological Data Generated With Children as Research Participants. Nurse Research, 10(4):68-82.
Öztürk, S. & Karataş, M. (2020). Çalışma Yaşamında Kadınların Karşılaştığı Sorunlar.Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 9(23):103-120.
Özer, R. (2019). Şiddet mağduru kadınların şiddet deneyimleri ve baş etme stratejileri: Antalya örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üni.
Patton, M.Q. (2018). Nitel Araştırma ve Değerlendirme Yöntemleri. 2. Baskı (Çev. Ed. Bütün, M. & Demir, S.B.). Ankara: Pegem Akademi.
Pierce, C. (1970). Offensive Mechanisms. In, Barbour F. (Ed.), The Black Seventees. EBook: P. Sargent Publisher: 265-266.
Pierce, C., Carew, J., Pierce-Gonzalez, D., & Willis, D. (1978). An Experiment in Racism: TV Commercials.In, Pierce C. (Ed.), Television and Education. BeverlyHills:Sage:62–88.
Sakallı-Uğurlu, N. (2002). Çelişik Duygulu Cinsiyetçilik Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 17(49):47-58.
Saraç, A. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Romantik İlişki Doyumunu Yordamada Akılcı Olmayan İnançlar ve Evlilik Öncesi İlişki Algılarının Rolü. Yüksek Lisans Tezi, ÇÜ.
Sertkaya-Doğan, Özlem, & Şahin, G. (2021). Woman Existence in the Rural Population of Turkey. Kadın/Woman 2000, Journal for Women’s Studies, 22(1):41–66.
Shenoy-Packer, S. (2015). Immigrant Professionals, Microaggressions and Critical Sensemaking in the U.S. Workplace. Management Communication Quarterly, 29(2):257–275.
Status of Women Directorate (2014). Türkiye’de Kadına Yönelik Aile Içi Şiddet Araştırması. Ankara: Başbakanlık Publishing.
Sue, D.W. (2010). Microaggressions in Everyday Life: Race, Gender, and Sexual Orientation. John Wiley & Sons.
Sue, D.W., Capodilupo, C.M., Torino, G.C., Bucceri, J.M., Holder, A.M.B., Nadal, K.L. & Esquilin, M. (2007). Racial Microaggressions in Everyday Life: Implications for Clinical Practice. American Psychologist, 62(4):271-286.
Sue, D.W. & Constantine, M.G. (2007). Racial Microaggressions as Instigators of Difficult Dialogues on Race: Implications for Student Affairs Educators and Students. College Student Affairs Journal, 26(2):136-143.
Sue, D.W., Capodilupo, C.M., & Holder, A.M.B. (2008). Racial Microaggressions in the Life Experiences of Black Americans. Professional Psychology: Research and Practice, 39(3):329–336.
Sue, D.W., Lin, A.I., Torino, G.C., Capodilupo, C.M., & Rivera, D.P. (2009). Racial Microaggression and Difficult Dialogues on Race in the Classroom. Cultural Diversity & Ethnic Minority Psychology, 15(2):183–190.
Tosun-Altınöz, Ş. (2014). Kadına Yönelik Şiddet Faillerin Psikososyal Özellikleri. (Medical Speciality Thesis), Gazi University, Faculty of Medicine, Ankara.
TURKSTAT, (2019). İstatistiklerle Türkiye. Türkiye İstatistik Kurumu. Ankara: Bilgi Dağıtım Grup Başkanlığı.
Webster, M. (2018). Idea. In Merriam Webster Dictionary.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2018). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (11. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yağan-Yıldız, S., & Güler-Yıldız, T. (2016). Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Toplumsal Cinsiyet Algılarında Ailenin Rolü. Hacettepe University Eğitim Fakültesi Dergisi, 1300-5340, https://doi.org/ 10.16986/HUJE.2016016429.