IV. Haçlı Seferi ile Dini Saik’in Değerini Yitirmesi

Din, içtimai değişmenin önemli amillerinden birisidir. Öyle ki din, bazen toplumsal tahayyülün itme gücü olabilirken, bazen de değişmenin önünde önemli bir engel teşkil edebilir. Bu yönüyle din, inanış biçimi gereği toplumsal hayatı çepeçevre kuşatan kurallardan oluşmaktadır. Statik olması yönüyle, değişmeye mukavemet gösterebildiği gibi; dinamik ve güncel oluşuyla da çağın şartlarına göre, toplumsal birlikteliği muhafaza eden bir özellik ile karşımıza çıkabilmektedir. Ortaçağ’da bilinen dört büyük olay, tarihe konu olması ve etkileri yeni dünyanın şekillenmesinde rol oynaması hasebiyle önem arz etmektedir. İlki İslam’ın doğuşu ile birlikte yeni toprakların fethi, ikincisi Türk toplulukların Müslümanlıkla birlikte Batı’ya yönelerek İslam’ın sükûna uğramış gücünün yeniden tesis edilmesi, üçüncüsü önceki olaylara bağlı olarak Batılıların göstermiş oldukları Haçlı Seferleri reaksiyonu ve sonuncusu da Moğol istilasıdır. XIII. yüzyılda Moğollar, İslam coğrafyasının büyük bir kısmını hâkimiyetleri altına aldıktan kısa bir süre sonra, büyük tahribat verdikleri bu medeniyetin inancına teslim olmuşlardır. Din, öyle etkili bir silahtır ki en vahşi toplumu bile kısa bir sürede dize getirebilecek gücü taşımaktadır. Bu çalışmada, daha önceki Haçlı Seferleri üzerinde etkili olan din gücünün IV. Haçlı Seferi ile beraber önemini yitirmesi üzerinde durulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Haçlı Seferleri, Din, Hristiyanlık, Toplum

PDF

___

Kaynakça Albayrak, K. (2004). Dinsel Bir Sembol Olarak Haç’ın Tarihi. Dini Araştırmalar, (C.7. s.105 129).
Aron, R. (1986). Sosyolojik Düşüncenin Evreleri (K. Alemdar, çev.). İstanbul: Bilgi Yay.
Bal, H. (2014). Din Sosyolojisi, (1.bs.). Ankara: Sentez.
Cipriani, R. (2011). Din Soyolojisi (Tarih ve Teoriler).(M. Ak vd. çev.). İstanbul: Rağbet Yay. Demirkent, I. (1996). “Haçlılar”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. (C. 14. s. 525-546)
Demirkent, I. (1997). Haçlı Seferleri (1.bs.). İstanbul: Dünya.
Durkheim, E. (2005). Dini Hayatın İlkel Biçimleri (F. Aydın, çev.). İstanbul: Ataç Yay.
Durkheim, E. (2006). Toplumsal İş Bölümü (Ö. Ozankaya, çev.). İstanbul: Cem Yay.
Freger, H. (1968). İctimai Nazariyeler Tarihi (T. Çağatay, çev.). İstanbul: D.T.C.F. Yay.
Günay, Ü. (1998). Din Sosyolojisi, İstanbul: İnsan Yay.
Haldun, İ. (2004). Mukaddime (H. Kendir, çev.). C:1. Ankara: Yeni şafak.
Joınvılle, J. D. (2002). Bir Haçlının Hatıraları, (C. Kanat, çev.). Ankara, Vadi Yayınları, 2002, S. 155-156.
Kayıklık, H. (2006). Değişen Dünyada Birey, Din ve Dindarlık. Ünver Günay, Celaleddin Çelik (Ed.), (2006).
Dindarlığın Sosyo-Psikolojisi (s. 157-158). Adana: Karahan.
Kırpık, G. (2009). Haçlı Seferleri Tarihinin Kaynakları. Turkish Studies, 4 (3), 1438.
Maalouf, A. (1998). Arapların Gözüyle Haçlı Seferleri (M. A. Kılıçbay, çev.). (2. Basım). İstanbul: Telos Yayıncılık.
Mardin, Ş. (1983). Din ve ideoloji, İstanbul: İletişim.
Meriç, C. (1993). Sosyoloji Notları ve Konferansları, İstanbul: İletişim.
Mike, P. (2011). Haçlı Seferleri (C. Atay, çev.). İstanbul: Kalkedon Yay.
Nicolle, D. (2013) Dördüncü Haçlı Seferi 1202-04 (G. Ergin, çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Runciman, S. (1989). Haçlı Seferleri Tarihi (F. Işıltan, çev.). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
Türkçe Sözlük. (1983). TDK Yayınları (1. Baskı). Ankara.
Villehardouin, G.(2008). IV. Haçlı Seferi Kronikleri (A. Berktay, çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Weber, M. (2012). Din Sosyolojisi (L. Boyacı, çev.). İstanbul: Yarın Yay.