Kız Çocuklarının Türk Sosyal Güvenlik Hukukundaki Hakları

Ü lkelerin ekonomik, sosyal ve kültürel gelişimlerine paralel olarak toplumsal alanda da bu değişimlere uyum sağlayacak düzenlemelerin mağdur olan çocuk, kadın ve yaşlılara öncelik tanınarak yapılması gerekmektedir. Özellikle toplumların geleceği olan çocukların korunması sosyal ve siyasal politikaların gelişiminde önemlidir. Ülkemizde çocukların yaşam standardını asgari seviyede sağlayacak barınma, konut, ekonomik ve sosyal diğer haklarının sağlanması yönünde yapılan düzenlemelerden en önemlilerinden biri de sosyal güvenlik hakkıdır

Young Girls’ Rights in Turkish Social Security Law

In line with the economic, social and cultural developments of countries, priority should be given to children, women and the elderly in regards to changes in the social sphere. Importance should especially be given to children as they are our future through the development of social and political policies. In this regard, sheltering, housing, the provision of economic, social and various other rights should be considered. Social security is a set of systems which provides a minimum amount of livelihood for people. Girls who cannot participate in business life, those who are divorced or widowed are deemed to be in need of protection by the social security system in which they were bestowed some rights such as health care, salaries, revenues, and marriage and funeral allowances. The provisions that girls should not be married, have no income belonging to them and be working lead them to simulated divorces, working informally or not working at all. Therefore, it is disputable that the provided rights are really effective in the solution towards poverty of women. In our study, we will examine the concept of the “daughter” in the social security law, the person that is obliged to look after the daughter, insurance provided as the right owner and health care rights. Also we will try to determine the effects of these rights on poverty of women and their value in reduction of it.

___

Adak, N. (2007). Kadınların İkilemi: İş ve Aile Yaşamı. Sosyoloji Dergisi Ülgen Oskay’a Armağan Özel Sayısı (Hakemsiz).
Akın, L. (2005). Sigortalılık Kavramı Açısından Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi (54).
Alp, L. (2014). Dezavantajlı Grupların İstihdama Katılmaları: G20 Ülkelerindeki Başarılı Uygulamalar. ÇSGB Dış İlişkiler ve Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü Uzmanlık Tezi, Ankara.
Alper, Y. (2015). Sosyal Sigortalar Hukuku. Bursa: Dora Yayınları.
Alper, Y., Özgökçeler, S. ve Sümer, G. (2015). Ölüm Sigortasından Bağlanan Aylıkların Kız Çocuklarının İşgücüne Katılımına Ve İstihdamlarına Etkisi. Siyaset Ekonomi ve Yö- netim Araştırmaları Dergisi (16. Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkiler Kongresi Özel Sayısı).
Altındal, A. (2015). Ölüm Sigortasında Koşullu Ölüm Yardımlarının Türkiye’de Uygulanabilirliği ve Aktüeryal Analizi. TİSK Akademi Dergisi.
Budak, G., Doğan, H. Z. ve Harlak, H. (1991:1). Çalışan Kadınların Sorunları: Bir Toplumsal Değişme Araştırması. Aile ve Toplum (1).
Canbay, T. ve Demir, M. (2013). Türkiye’de Sosyal Güvenlik Açıkları ve Sosyal Güvenlik Ahlakı. Yönetim ve Ekonomi (20/2).
Ç. Duyan, G. (2010:11). Yoksulluğun Kadınlaşması: Altındağ Örneği. Aile ve Toplum (6).
Demirbilek, S. (2005). Sosyal Güvenlik Sosyolojisi. İzmir: Legal Yayıncılık.
Demirdizen, Ö. (2015). Ölüm Aylığı Bağlanmasında Kız Çocuklarının Hak Sahibi Olabilme Koşulları. Mali Çözüm Dergisi.
Dickerson, A. and Popli, G. K. (2016 Feb). Persistent Poverty and Children’s Cognitive Development: Evidence From the UK Millennium Cohort Study. Journal of the Royal Statistical Society: Series A Statistics in Society (179/2).
Durgun, Ö. (2011). Türkiye’de Yoksulluk ve Çocuk Yoksulluğu Üzerine Bir İnceleme. Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi (V/I).
Erol, S. I. (2014). Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sisteminin Sorunları ve Sosyal Güvenlik Ahlâ- kı. Kamu-İs Dergisi (13/3).
Gerşil, G. (2015). Küresel Boyutta Yoksulluk ve Kadın Yoksulluğu. Yönetim ve Ekonomi Dergisi (22/1).
Gökkaya, V. B. (2011). Türkiye’de Kadına Yönelik Ekonomik Şiddet. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi (12/2).
Göktaş, M., Çakar, E. ve Özdamar, M. (2011). Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Emeklilik ve Primsiz Rejim. Ankara: Yaklaşım Yayınları.
Günay, G. ve Boylu, A. A. ve Benli, Ö.(2014). Ev Kadınlarının Sosyal Güvenlik Sistemine İlişkin Görüşleri. Sosyal Güvenlik Dergisi (1).
Güzel, A., Okur, A. R. ve Canikoğlu, N. (2014). Sosyal Güvenlik Hukuku. İstanbul: Beta Yayınları.
James, E. (2009). Rethinking Survivor Benefits. Social Protection&Labor ( No:928).
Karadeniz, O., Öztepe, N. D. (2013). Türkiye’de Yaşlı Yoksulluğu. Çalışma ve Toplum Dergisi (3).
Kılıç, D., Öztürk, S. (2014). Türkiye’de Kadınların İşgücüne Katılımı Önündeki Engeller ve Çözüm Yolları: Bir Ampirik Uygulama. Amme İdaresi Dergisi (47/1).
Kılınç, M. ( 2012). 1.1.2008 Tarihinden Sonra İlk Defa Bakmakla Yükümlü Kişi Olarak Kız Çocuklarına Sağlanacak Sağlık Yardımları. Mali Çözüm Dergisi.
Koçer, Ş. Ö. (2014). Almanya Federal Cumhuriyeti Sosyal Güvenlik Sistemi ve Sistem İçerisinde Sosyal Sigorta Uygulamaları. ÇSGB Dış İlişkiler ve Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü Uzmanlık Tezi, Ankara.
Kol, E. ( 2015). Türkiye’de Sağlık Reformlarının Sağlık Hakkı Açısından Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Dergisi (5/1).
Kulu, A. (2015). Türk Sosyal Güvenlik Sisteminin Toplumsal Cinsiyet Perspektifinden Değerlendirilmesi. Kimlik Dergisi (1).
Laroque, P. (1972). Women’s Right and Widows’ Pensions. International Labour Review (V ol:106).
Montigny, A. E. and Schmahl, D. (1970). Planning Benefits in Europe: The Problem of Consistency. Columbia Journel Of World Business ( Vol:5/3).
Özaydınlık, K. (2014). Toplumsal Cinsiyet Temelinde Türkiye’de Kadın ve Eğitim. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi (14/33).
Purcell, P. J. (2009). Survivor Benefits for Families of Civilian Federal Employees and Retirees. Journal of Pension Planning & Compliance (Vol:34/4).
Saraç, Ç. (2013). Hastalık Sigortası. İzmir:Altın Nokta Yayımevi.
Sözer, A. N. (2014). Türk Genel Sağlık Sigortası. İstanbul:Beta Yayınları.
Sözer, A. N. (2015). Türk Sosyal Sigortalar Hukuku. İstanbul:Beta Yayıncılık.
Sunal, O. (2010). Çocuğa Yönelik Çağdaş Sosyal Politika Yaklaşımları. Aile ve Toplum (11/6).
Şenocak, H. (2010). Korunmaya Muhtaç Çocuklara Sağlanan Bakım Yöntemleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi (1/51).
Tamborini, C. R. and Cupito, E. (2012). Social İnsurance and Children: The Relationship Between Social Security, Economic Well-Being, and Family Context Among Child Recipients. Journal of Children and Poverty (Vol.18/1).
Topgül, S. (2013). Türkiye’de Yoksulluk ve Yoksulluğun Kadınlaşması. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi (14/1).
Tuncay, A. C. ve Ekmekçi, Ö. (2015). Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri. İstanbul: Beta Yayınları.
Umdu, E. (2011). 5510 Sayılı Kanuna Göre Uzun Vadeli Sigorta Kollarından Bağlanan Aylıklar. T.C. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Weaver, D. A. (2010). Widows and Social Security. Social Security Bulletin (Vol:70/3).
Yolcuoğlu, İ. G. (2009). Türkiye’de Çocuk Koruma Sisteminin Genel Olarak Değerlendirilmesi. Aile ve Toplum (5/18).
Şener, Ü. Yoksullukla Mücadelede Sosyal Güvenlik, Sosyal Yardım Mekanizmaları ve İş Gücü Politikaları. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı Politika Notu, Şener, Ü. Yoksullukla Mücadelede Sosyal Güvenlik, Sosyal Yardım Mekanizmaları ve İş Gücü Politikaları. Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı Politika Notu, http:// www.tepav.org.tr/upload/files/1271313906r3055.Yoksullukla_Mucadelede_Sos yal_Guvenlik.pdf, (ET:25.12.2015).
Training Manual to Fight Trafficking in Children for Labour, Sexual and Other Forms of Exploitation, http://www.unicef.org/protection/Textbook_1.pdf, (ET:15.11.2015).