Masallar, genel kabule göre çocukları muhatap alan metinler olarak görülür. Fakat farklı coğrafyalarda gezmiş, gezdiği toprakların sosyal, kültürel ve sınıfsal kabullerini küfesine atmış çok katmanlı anlatılardır. Sözlü kültür geleneğinin bir parçası iken anlatıldığı topraklara dair otantik bilgileri “anaerkil” ögeler ile birlikte sunan masallar, edebî bir tür olarak kanonlaşma evresinde sınıfsal öğelerin yanı sıra kadına ve erkeğe dair stereotipik temsilleri de bünyesine katarak dönüşmüştür. Bununla birlikte yaşayan bir tür olarak masal, uzun süredir hem edebî yazında hem de görsel kültürde postmodern öğeler ile harmanlanarak yolculuğuna devam etmektedir.