Kısasü’l-Enbiyā’da Oğuz Diyalekti Unsurları Üzerine

The Khwarazmian Turkish dialect occupies a significant position in the history of the Turkish language, offering insights into linguistic transformations and influences that took place during the 12th century. Through our comprehensive analysis, our objective is to illuminate the linguistic characteristics and discernible Oghuz influences evident in Qiṣaṣ al-Anbiyāʾ, thereby advancing a more profound comprehension of the work’s historical and cultural backdrop. This research entailed meticulous scrutiny and juxtaposition of phonological structures, morphological patterns, and lexical components, accentuating the distinct attributes linked with the Oghuz branch of the Turkish language. By delving into the intricate linguistic nuances and distinctive facets of Qiṣaṣ al-Anbiyāʾ, our aim is to enhance our grasp of the historical evolution of the Turkish language and literature, particularly the role assumed by the Oghuz dialect within this specific literary opus. This inquiry makes a valuable contribution to the broader realms of linguistics and cultural studies, augmenting our comprehension of the ever-evolving nature of language.

Anahtar Kelimeler:

Qiṣaṣ al-Anbiyāʾ, Old Turkic, Kharezm Turkic, Oghuz Turkish Elements

On Oghuz Dialectic Elements in Qiṣaṣ al-Anbiyāʾ

Keywords:

Qiṣaṣ al-Anbiyāʾ, Old Turkic, Kharezm Turkic, Oghuz Turkish Elements,

Tam Metin

___

Ağca, F. (2021). Uygur Harfli Oğuz Kağan Destanında Oğuzca Unsurlar. In Azılı, K. et al. (Eds.), Oguz Bitig: Modern ve Tarihsel Oğuzca Üzerine Araştırmalar (pp. 20-32). Ankara: Bilge.
Ata, A. (1997). Kısasü’l-Enbiya (Peygamber Kıssaları): Giriş-Metin-Tıpkıbasım, Dizin I-II. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Ata, A. (2002). Harezm-Altın Ordu Türkçesi. İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları.
Caferoğlu, A. (1994). Türk Dili Tarihi I-II. İstanbul: Enderun Kitabevi.
Doerfer, G. (1975-1976). Das Vorosmanische (Die Entwicklung der oghusischen Sprachen von den Orchoninschriften bis zu Sultan Veled). Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 23-24, 81-132.
Erdal, M. (2015). Ana Oğuzca ve Selçuklu Oğuzcası. In Gündüz, T. & Cengiz, M. (Eds.), Oğuzlar Dilleri, Tarihleri ve Kültürleri 5. Uluslararası Türkiyat Araştırmaları Sempozyum Bildirileri (pp. 369-376). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Yayınları.
Gülsevin, G. (2010). Oğuzca Olmayan Türk Lehçelerindeki Oğuzca Unsurlar ve Bunlara Teorik Bir Yaklaşım. Turkish Studies, 5(1), 57-76.
Korkmaz, Z. (1972). Eski Türkçedeki Oğuzca Belirtiler. I. Türk Dili Bilimsel Kurultayı (pp. 433-446). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Stachowski, M. (2014). Protolanguage models, reconstruction methodology, Khakas, Oghuz and English. In Bednarczuk, L. et al. (Eds.), Linguistique romane et linguistique indo-européenne. Mélanges offerts à Witold Mańczak à l’occasion de son 90e anniversaire (pp. 409-428). Kraków: Polska Akademia Umiejętności, Uniwersytet Jagielloński.

___

APA	Çalış, K. (2023). Kısasü’l-Enbiyā’da Oğuz Diyalekti Unsurları Üzerine . Journal of Old Turkic Studies , 7 (2) , 403-419 . DOI: 10.35236/jots.1125889