Eski Türk Yazıt ve El Yazmalarında İkilemeler

Reduplications or hendiadyoins are one of the important elements of the evolution and development of a language. They that appear in the first documents of the Turkish language from the 8th century onwards are a proof that Turkish has undergone inter-word interactions earlier than the 8th century. In this respect, it is an important requirement to identify the reduplications written in Old Turkic scripts and manuscripts. In this article, all the inscriptions and manuscripts written in old Turkish script will be examined and the hendiadyoins used will be determined.

Anahtar Kelimeler:

reduplications, Old Turkic inscriptions, Old Turkic manuscripts

Reduplications in the Old Turkic Inscriptions and Manuscripts

Keywords:

reduplications, Old Turkic inscriptions, Old Turkic manuscripts,

PDF

___

AĞAKAY, M. A. (1953a). “İkizlemeler Üzerine I”, Türk Dili, 16: 189-191.
AĞAKAY, M. A. (1953b). “İkizlemeler Üzerine II”, Türk Dili, 17: 268-271.
AĞAKAY, M. A. (1954). “Türkçede Kelime Koşmaları”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1954: 97-104.
AĞCA, F. (2015). “Eski Türkçe kö:k teŋri ve kö:k kalık İkilemeleri Üzerine”, Türkbilig, 30: 201-221.
AKTAN, B. (2008). “Divanü Lûgati’t-Türk’ün Söz Varlığında Yer Alan İkilemeler”, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 28: 1-12.
AKYALÇIN, N. (2007). Türkçe İkilemeler Sözlüğü, Ankara: Anı.
ALIMOV, R. (2014). Tanrı Dağı Yazıtları, Eski Türk Runik Yazıtları Üzerine Bir İnceleme, Konya: Kömen.
AYDIN, E. (1997). “Orhon Yazıtlarında Hendiadyoinler”, Türk Dili, 577: 417-421.
AYDIN, E. (2012). “Yenisey Yazıtları Nasıl Tarihlendirilebilir?”, Turkish Studies, 7/2: 161-168.
AYDIN, E. (2013). “Olon-Nuur/Galuut (Moğolistan) Yazıtı Üzerine Notlar”, Bengü Belak, Ahmet Bican ERCİLASUN Armağanı, Ed. B. GÜL, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara: 123-130.
AYDIN, E. (2017). Orhon Yazıtları Köl Tegin, Bilge Kağan, Tonyukuk, Ongi, Küli Çor, İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
AYDIN, E. (2018). Uygur Yazıtları, İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
AYDIN, E. (2019). Sibirya’da Türk İzleri, Yenisey Yazıtları, İstanbul: Kronik Kitap.
BARUTÇU-ÖZÖNDER, S. (2006). “Çöyr Yazıtı”, Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 3/3: 108-124.
BASKAKOV, N. A. & T. M. TOŞÇAKOVA (1947). Oyrotsko-Ruskiy Slovar, okolo 10000 slov, Moskova: OGIZ.
BAZIN, L. (2011). Eski Türk Dünyasında Kronoloji Yöntemleri, Çev. V. KÖKEN, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
BOZOK, E. (2018). “Yazıtlarda Geçen ıda taşda İfadesinin Türkiye Türkçesinde ve Ağızlardaki Karşılıkları”, Zeitschrift für die Welt der Türken, 10/3: 98-108.
ÇAĞATAY, S. (1944). “Uygurcadaki Hendiadyoinler”, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Yıllık Çalışmalar Dergisi, 1: 97-144.
ERCILASUN, A. B. & Z. AKKOYUNLU (2015). Kâşgarlı Mahmud Dîvânu Lugâti’t-Türk (Giriş-Metin-Çeviri-Notlar-Dizin), 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
ERDEM, M. D. (2005). Harezm Türkçesinde İkilemeler ve Yinelemeler Üzerine, Bilig, 33: 189-225.
FOY, K. (1899). “Studien zur Osmanichen Syntax, das Hendiadyoin und die Wortfolge ana baba”, Mitteilungen des Seminars für Orientalische Sprachen, 2/2: 105-136.
HATIPOĞLU, V. (1981). Türkçede İkilemeler, 2. Baskı, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
KARAMAN, A. (2019). “Yenisey Yazıtlarında Geçen adrıl- seçlin- İkilemesi Üzerine”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 67: 7-26.
KARGI-ÖLMEZ, Z. (1997). “Kutadgu Bilig’de İkilemeler (1)”, Türk Dilleri Araştırmaları, 7: 19-40.
KARGI-ÖLMEZ, Z. (1998). “Kutadgu Bilig’de İkilemeler (2)”, Bahşi Ögdisi, 60. Doğum Yılı Dolayısıyla Klaus RÖHRBORN Armağanı, Eds. M. ÖLMEZ & J. P. LAUT, Simurg, İstanbul-Freiburg: 237-234.
ÖLMEZ, M. (2017). “Eski Uygurca İkilemeler Üzerine”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 65-2: 243-311.
ROZENTAL, D. & M. A. Telenkova (1976). Slovar Spravoçnik, Lingvistiçeskih Terminov, Moskva: Prosveşçeniye.
ŞEN, S. (2002). Eski Uygur Türkçesinde İkilemeler, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]
ŞEN, S. (2015). “Tunyukuk Yazıtındaki ıda taşta İkilemesi Üzerine”, Dil Araştırmaları, 17: 95-102.
SEV, G. (2004). “Divanü Lûgati’t-Türk’te İkilemeler”, Türk Dili, 634: 497-510.
ŞIRIN, H. (2016). Eski Türk Yazıtları Söz Varlığı İncelemesi, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
TAŞ, İ. (2012). “Kutadgu Bilig’de İkilemeler”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten, 60/2: 43-95.
TIBIKOVA, L. N. et al. (2012). Katalog Drevnetyurkskih Runiçeskih Pamyatnikov, Gorno-Altaysk: Gorno-Altaysk Gosudarstvennıy Universitet.
TOPRAK, F. (2005). “Harezm Türkçesinde İkilemeler”, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 5/2: 277-292.
TUNA, O. N. (1983). “Türkçenin Sayıca Eş Heceli İkilemelerinde Sıralama Kuralları ve Tabiî Bir Ünsüz Dizisi”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1982-1983: 163-228.
ÜSTÜNOVA, K. (1998). Dede Korkut Destanlarında Aralıklı İkilemeler, Türk Dili, 557: 464-470.
YILDIRIM, F. (2017). Irk Bitig ve Orhon Yazılı Metinlerin Dili, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.